Πρόσωπο της χρονιάς 2016 για το euronews: Σάντος/Τιμοτσένκο, Πάπας Φραγκίσκος, Πούτιν ή Τραμπ;

Πρόσωπο της χρονιάς 2016 για το euronews: Σάντος/Τιμοτσένκο, Πάπας Φραγκίσκος, Πούτιν ή Τραμπ;
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ποια από τις τέσσερις επιλογές θα υπερισχύσει, έχοντας το μεγαλύτερο διεθνή αντίκτυπο για τη χρονιά που φεύγει;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ποιος (ή ποιοι) κατά τη γνώμη σας υπήρξε/αν εκείνος/οι με το μεγαλύτερο αντίκτυπο το 2016; Η απάντηση δεν πρέπει απαραίτητα να είναι εκείνος ή εκείνοι με τον οποίο ή με τους οποίους να συμφωνείτε περισσότερο, αλλά εκείνος/οι που είχε/αν την εντονότερη επιρροή.

Στο euronews αναλάβαμε να σας δώσουμε το λόγο. Και ρωτάμε εσάς, το κοινό μας, τους αναγνώστες, τους τηλεθεατές μας, τους φίλους μας στα κοινωνικά δίκτυα, να μας απαντήσετε στην απλή ερώτηση: Ποιος θεωρείτε ότι είναι το δικό μας «Πρόσωπο της Χρονιάς 2016».

Ο κατάλογος με τις προσωπικότητες που άφησαν το διεθνές τους ίχνος το 2016 είναι εξαιρετικά μεγάλος. Η αίθουσα σύνταξής μας με τους περίπου 400 δημοσιογράφους από 13 γλώσσες κατάφερε να περιορίσει αυτή τη λίστα σε τρία πρόσωπα και ένα «ντουέτο». Ο λόγος τώρα περνά στη δική σας πλευρά.

Οι τελικές υποψηφιότητες ακολουθούν και πάνω σε αυτές καλείστε εσείς να τοποθετηθείτε. Γιατί ναι ή γιατί όχι;

Έχοντας λάβει υπ’ όψιν όλες σας τις απαντήσεις και στις 13 γλώσσες στις οποίες εκπέμπουμε, στις 16 Δεκεμβρίου θα ανακοινώσουμε το «Πρόσωπο της Χρονιάς 2016 για το euronews».

Μανουέλ Σάντος & Τιμοτσένκο

Ήταν οι πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου, όταν το όνομα του Κολομβιανού προέδρου Μανουέλ Σάντος ακούστηκε στην αίθουσα ανακοινώσεων της νορβηγικής Επιτροπής Νόμπελ και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχοντας με επιτυχία διαπραγματευθεί την οριστική κατάπαυση του πυρός στον αιματοβαμμένο εμφύλιο πόλεμο της χώρας του μεταξύ της κολομβιανής κυβέρνησης και των ανταρτών, ο Σάντος άξια κέρδιζε το Νόμπελ Ειρήνης 2016.

Εξελέγη πρόεδρος το 2010 και ξεκίνησε συνομιλίες με τις FARC σχεδόν δύο χρόνια μετά. Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν τέσσερα χρόνια και η ολοκλήρωσή τους, θα έλεγε κανείς, ισοδυναμεί με το να προσφέρει κάποιος στη λατινοαμερικανική χώρα την ευκαιρία για μια νέα αρχή, με το πρώτο βήμα να είναι η συμφιλίωση. Εν μέρει πιστώνεται στη δουλειά του Σάντος το κατόρθωμα αυτό, καθώς ο Κολομβιανός πρόεδρος διαβεβαίωσε τις FARC ότι κανένα από τα μέλη τους δεν θα εκδιδόταν στο εξωτερικό. Η κίνησή του αυτή να προκάλεσε έντονη κριτική, σύμφωνα με την οποία ο Σάντος επεδίωκε την ειρήνη με οποιοδήποτε κόστος. Παρ’ όλα αυτά, αυτό ήταν που έκανε τις συνομιλίες, οι οποίες διεξήχθησαν στην Αβάνα, να προχωρήσουν και να φτάσουν σε αίσιο τέλος.

Σε αντίθεση με την απόφαση της Επιτροπής Νόμπελ, πολλοί πίστευαν ότι το Νόμπελ Ειρήνης έπρεπε να απονεμηθεί παράλληλα και στον ηγέτη των FARC Ροντρίγκο Λονντόνο Ετσεβέρι, πιο γνωστό ως Τιμοτσένκο. Οι συνομιλίες μπορεί να ξεκίνησαν με πρωτοβουλία του Σάντος, όμως χρειάζονται δύο για να χορέψουν. Ο Τιμοτσένκο θεωρείται ότι προσέγγισε αυτές τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις με ανοικτό μυαλό. Απέναντι σε όσους έβλεπαν το διάλογο με σκεπτικισμό, απάντησε πως «θα εισέλθουμε στην πολιτική χωρίς όπλα (…) θα συμμορφωθούμε». Αναμφίβολα, η υπογραφή μιας από τις πιο σημαντικές και πολυαναμενόμενες ειρηνευτικές συμφωνίες θα είναι κάτι που θα θυμόμαστε έντονα από το 2016.

Πάπας Φραγκίσκος

Από τη στιγμή που αυτός ο Αργεντινός καρδινάλιος εξελέγη, φαινόταν ότι διέθετε κάτι διαφορετικό. Κι αυτό φρόντισε να το επιβεβαιώσει με την πρώτη του επίσημη πράξη: επέλεξε ως παπικό όνομα εκείνο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, του προστάτη των φτωχών. Στη διάρκεια της θητείας του επιδόθηκε στη διδασκαλία της Αγάπης με τον τρόπο που το έκανε και ο Ιησούς Χριστός. Μίλησε για απροϋπόθετη, αγνή Αγάπη. Για Αγάπη που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν το χρώμα του δέρματος, την κατάσταση της υγείας ή ακόμη και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Αρχής γενομένης το 2015, η άνευ προηγουμένου μεταναστευτική κρίση και η πολιτική αναταρραχή έφεραν στο προσκήνιο φωνές ρατσισμού, ξενοφοβίας και μίσους, φωνές που όχι μόνο ενισχύθηκαν, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις κέρδισαν ακόμη και εκλογές. Ο Ποντίφικας επέλεξε το δρόμο της ανωτερότητας. Κήρυξε και διέδωσε την Αγάπη. Όταν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες πλημμύριζαν τις ακτές της Λέσβου, εκείνος επέλεξε να επισκεφθεί και να τους ευλογήσει, ανεξάρτητα από το ότι η συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν μουσουλμάνοι. Και δεν αρκέστηκε εκεί. Πήρε έναν αριθμό εξ αυτών μαζί του, στο παπικό αεροσκάφος, και, ασκώντας το δικαίωμα που έχει ως αρχηγός κράτους, τους παρείχε άσυλο μαζί με την ευκαιρία να ζήσουν μια καλύτερη ζωή στη δική τους Γη της Επαγγελίας, την Ευρώπη.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Πάπας Φραγκίσκος έχει επισκεφθεί επισήμως την Ελλάδα μόνο μία φορά – αλλά όχι την Αθήνα. Πήγε στο μάτι του κυκλώνα, στη Λέσβο. Και με τον Έλληνα πρωθυπουργό συναντήθηκε εκεί, στο σημείο του προβλήματος. Πολλοί λίγοι είναι οι ηγέτες που θα έδιναν αυτό το παράδειγμα. Κι ακόμη λιγότεροι είναι οι Πάπες που απολαμβάνουν τόσο μεγάλης δημοφιλίας μεταξύ των ορθοδόξων χριστιανών.

Βλαντίμιρ Πούτιν

Το όνομά του θα μπορούσε να του είναι αρκετό για να εκλεγεί Πρόσωπο της Χρονιάς. Γιατί; «Επειδή Πούτιν, τέλος της συζήτησης». Θεωρείται εκ των ισχυρότερων – αν όχι ο ισχυρότερος – πολιτικός στον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Κυβερνά τη Ρωσία από την αρχή της χιλιετίας και πιστώνεται την επαναφορά στο στάτους της παγκόσμιας υπερδύναμης μιας πάλαι ποτέ ένδοξης αυτοκρατορίας, η οποία, πριν απ’ αυτόν και μετά την ήττα της στον Ψυχρό Πόλεμο, ακροβατούσε μεταξύ ολικής κατάρρευσης και χρεοκοπίας.

Αν και αυτό δεν ισχύει απόλυτα – τουλάχιστον προς το παρόν – στο οικονομικό κομμάτι. Η ρωσική οικονομία παραμένει οργανωμένη σε ολιγαρχικά πρότυπα: Οι λίγοι υπερπάμπλουτοι ελέγχουν σχεδόν τα πάντα και οι πολλοί εξαθλιωμένοι δεν βλέπουν ούτε καν μια ακτίνα φωτός στο τούνελ. Πέραν αυτού, η Μόσχα ακόμη δεν έχει υλοποιήσει τα σχέδιά της για διαφοροποίηση της οικονομίας της, καθώς τα εκμεταλλεύσιμα ρωσικά αποθέματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο δεν είναι χωρίς ημερομηνία λήξης.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Πούτιν κατέστησε σαφές τόσο φέτος όσο και πέρυσι ότι είναι καλύτερα να είναι δίπλα σου παρά απέναντί σου. Ρωτήστε γι’ αυτό τον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Χωρίς τον στενό του σύμμαχο, ο πρόεδρος της Συρίας ενδεχομένως να είχε ήδη ανατραπεί. Ακόμη και ο Πούτιν ίσως αναγνωρίζει ότι ο Άσαντ δεν έχει θέση σε μια μελλοντική Συρία.Όμως αν η ανατροπή του σημαίνει πως στα νότια σύνορά της η Ρωσία θα έχει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση φίλα προσκείμενη στην Ουάσινγκτον, τότε… ζήτω ο Άσαντ! Τα ρωσικά μαχητικά και η ρωσική τεχνογνωσία αποτελούν αυτή τη στιγμή το πιο αξιόπιστο όπλο στη διάθεση του καθεστώτος στη Δαμασκό, καθώς αυτό μάχεται εναντίον τόσο των αντικαθεστωτικών ανταρτών όσο και των ισλαμιστών ενόπλων. Επιπλέον, μια κορυφαία θέση στις διαβουλεύσεις για τη Συρία επιτρέπει σε κάποιον να απευθύνει πρόσκληση και στη Δύση. Σε τελική ανάλυση, η διπλωματία υπάρχει για τη διεξαγωγή συζητήσεων και το να είσαι κομβικό μέρος της συζήτησης σου επιτρέπει και να την κατευθύνεις εκεί που σε βολεύει. Ο ευέλικτος Βλαδίμηρος είναι ο καλύτερος στο παιχνίδι αυτό. Κι αυτός είναι ο λόγος που το 2016 υπήρξε η χρονιά του, αλλά και ο λόγος που και το 2017 θα είναι επίσης η χρονιά του.

Ντόναλντ Τραμπ

Ας πάμε πίσω 12 μήνες κι ας αναρωτηθούμε: Πιστεύαμε πραγματικά ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα εκλεγόταν πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών; Εκείνες τις ημέρες, πολύ λίγοι το πίστευαν αυτόν. Κατ’ αρχάς, στις προκριματικές είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα αγαπημένων Ρεπουμπλικανών πολιτικών: Κυβερνήτες, γερουσιαστές, βουλευτές, ισχυρούς ανθρώπους, συνηθισμένους στις εκλογικές νίκες. Όμως τα κατάφερε. Η μάχη ήταν σκληρή και σε ορισμένες περιπτώσεις οι αντιπαραθέσεις υπήρξαν αποκρουστικές. Οι διαφωνίες κατέβηκαν σε προσωπικό επίπεδο. Ο Τραμπ δεν έκανε πίσω, έδωσε μάχες και βγήκε νικητής.

Έχοντας ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, επόμενος στόχος του ήταν η υποψήφια των Δημοκρατικών. Η Χίλαρι Κλίντον διέθετε την εμπειρία, τους δωρητές, την εκλογική φαρέτρα και οργανώσεις πολιτών που τη στήριζαν. Είχε δίπλα της τον εν ενεργεία πρόεδρο, αλλά κι έναν πρώην πρόεδρο. Υπέρ της τοποθετήθηκαν μεγάλα ΜΜΕ, νικητές βραβείων Όσκαρ, νικητές βραβείων Γκράμι, όλοι ήθελαν να δουν τη Χίλαρι να εκλέγεται η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Από την άλλη, στο στρατόπεδο του Τραμπ οι Ρεπουμπλικανοί στριμώχνονταν στην έξοδο. Στη δημοσιότητα δόθηκαν μαγνητοφωνημένες συνομιλίες του νεοϋορκέζου μεγιστάνα, στις οποίες επαίρετο για δικές του σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον γυναικών. Οι αντίπαλοί του τον κατηγόρησαν για φοροδιαφυγή. Δημοσιογράφοι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο γεγονότων απέδειξαν την κακή σχέση που είχε με την αλήθεια. Ο Τραμπ κατάφερε να προσβάλει βετεράνους, γυναίκες, ΑΜΕΑ, οικολόγους, μέλη του κόμματός του, πολίτες με πανεπιστημιακή μόρφωση, λατίνους, αφροαμερικανούς και ολόκληρο τον πληθυσμό του όμορου Μεξικού.

Δεν υπήρχε περίπτωση οι Αμερικανοί ψηφοφόροι να εκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ για το πιο ισχυρό αξίωμα στον κόσμο, σωστά;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Λάθος. Ο Ντόναλντ Τραμπ πάλεψε με τις πιθανότητες και τις έβγαλε νοκ άουτ. Κέρδισε, επειδή η στρατηγική του δούλεψε. Άφησε κατά μέρους τα γεγονότα, παρέμεινε πάση θυσία στο προσκήνιο, δημιούργησε και αναζωπύρωσε τη συζήτηση για τον εαυτό του και επιτέθηκε στην αντίπαλό του με αιχμή του δόρατος το αδύναμο σημείο της: τη φερόμενη ατιμία της στην υπόθεση με τα email. Ο Ντόναλντ Τραμπ νίκησε, επειδή ήταν περισσότεροι οι ψηφοφόροι που είχαν σιχαθεί την ελίτ της Ουάσινγκτον από τους ψηφοφόρους που είχαν σιχαθεί τον Τραμπ. Ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη ο 45ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όλοι μας είναι να συμβιβαστούμε με αυτό.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Μικρή δικαστική ανάσα για τον Ντόναλντ Τραμπ εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας

«Ξέμεινε» από χρήματα ο Ντόναλτ Τραμπ- Δεν μπορεί να πληρώσει το πρόστιμο που του επιβλήθηκε

ΗΠΑ: «Μακελειό αν δεν εκλεγώ» λέει ο Τραμπ - «Βέλη» από Μπάιντεν