«Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» ταξιδεύει στο Δουβλίνο

«Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» ταξιδεύει στο Δουβλίνο
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Το εμβληματικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου ανεβαίνει στο Δουβλίνο, στις 25 Μαρτίου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», το διάσημο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου ανεβάζει ο Μάριος Ιορδάνου στο Δουβλίνο στις 25 Μαρτίου, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, της Ελληνικής Πρεσβείας στο Δουβλίνο, της Ελληνικής Κοινότητας στο Δουβλίνο και του Ιρλανδοελληνικού Συλλόγου.

Έχοντας στο πλευρό του την Σοφία Καζαντζιάν η οποία υπογράφει τη θεατρική διασκευή του έργου, έχει κάνει τη χορογραφία και ερμηνεύει την ηρωίδα του ποιήματος θα ταξιδέψουν στη συνέχεια σε Αθήνα, Μόσχα, Παρίσι και σε άλλες ελληνικές πόλεις.

Το καλλιτεχνικό δίδυμο που έχει ήδη στο ενεργητικό του μία πετυχημένη ευρωπαϊκή θεατρική πορεία με τις παραστάσεις «Δε φοβάμαι. Δεν ελπίζω. Είμαι…» για τον Νίκο Καζαντζάκη και «Ο Κρητικός (Ύμνος εις τον Έρωτα)» για τον Διονύσιο Σολωμό, καταπιάνεται με ένα διαφορετικό τρόπο με το εμβληματικό έργο του μεγάλου έλληνα ποιητή, που έχει παρουσιαστεί αρκετές φορές επί σκηνής. Η προσθήκη στον τίτλο της παράστασής τους της λέξης «Venceremos» συνιστά για τους ίδιους το συμβολισμό της «νίκης» της αγέραστης ανθρώπινης ψυχής πάνω στο φθαρτό, θνητό σώμα του ανθρώπου.

Ζητήσαμε από τους δύο συντελεστές να μας μιλήσουν γι’ αυτό το νέο τους θεατρικό εγχείρημα:

-Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ανεβάσετε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου;

Μάριος Ιορδάνου: Ο Γιάννης Ρίτσος είναι ένας ξεχωριστός ποιητής, βαθιά ανθρώπινος, βαθιά επαναστατικός. Η ποίησή του είναι το «πρόσωπο» και η «φωνή» που θα ήθελα να έχει ο κόσμος, που τείνει να γίνει απρόσωπος και έχει σχεδόν χάσει τη φωνή του. Σε μία εποχή που ιδεολογίες, πολιτικές, θρησκείες, εθνικότητες και τόσα άλλα χρησιμοποιούνται ως σημαίες διχασμού, έρχεται η ποίηση του Γιάννη Ρίτσου να μας θυμίσει τι μας ενώνει και όχι τι μας φέρνει απέναντι. Η Σονάτα του Σεληνόφωτος, βαθιά ανθρώπινο ποίημα, ήταν το έργο του μέσα από το οποίο ήθελε να μιλήσει η ψυχή και έτσι, θα αλλάξει αυτός ο κόσμος. Μόνο αν μιλήσουν οι ψυχές.

-Ποια είναι τα στοιχεία του ποιήματος που αναδείξατε;

Σοφία Καζαντζιάν: Στόχος μας ήταν να μιλήσει μέσα από αυτή την παράσταση η ψυχή της ηρωίδας, γι’ αυτό και ο Μάριος επέλεξε αντί για μια μεγάλη σε ηλικία ηθοποιό, να την ενσαρκώσω εγώ, υποδυόμενη την ανθρώπινη ψυχή, που δεν υπακούει στο χρόνο και στα στενά όρια της ανθρώπινης φύσης. Ψάχνει τρόπο να νικήσει, να ξεπεράσει τα εμπόδια (venceremos) και να νιώσει ελεύθερη, γιατί γνωρίζει πως όπως γράφει και ο Γιάννης Ρίτσος στην Εαρινή Συμφωνία «δεν έχει παρά μονάχα μιας στιγμής τη ζωή και το φτερούγισμα». Αυτό το φτερούγισμα ο καθένας μας πρέπει να το ζήσει όπως προστάζει η καρδιά του. Γι’ αυτό μιλάει η παράσταση.

-Ποια άλλα κείμενα χρησιμοποιήσατε και γιατί;

Μάριος Ιορδάνου: Η Σονάτα είναι ο πυρήνας της παράστασης. Συνδυάζεται όμως και με άλλα αριστουργήματα του ποιητή, όπως η Εαρινή Συμφωνία, η Ρωμιοσύνη και το Σχήμα της Απουσίας. Πρόκειται για μία παράσταση- φόρο τιμής στον Γιάννη Ρίτσο. Και στις προηγούμενες παραστάσεις μου για τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Διονύσιο Σολωμό, οι οποίες είχαμε την τιμή να βραβευτούν από την Unesco για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, έκανα το ίδιο. Με αφορμή ένα έργο των σπουδαίων αυτών Ελλήνων, άφηνα κι άλλους στίχους-φράσεις τους να μιλήσουν. Επίσης, στη θεατρική διασκευή η ποίησή του συναντά σε σημεία στίχους του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και του Χαλίλ Γκιμπράν.

-Πώς θα περιγράφατε τη χορογραφία που κάνατε;

Σοφία Καζαντζιάν: Το θέατρο που κάνουμε με τον Μάριο τα τελευταία χρόνια έχει στόχο να αναδείξει το έργο μεγάλων Ελλήνων, μέσα από πολλές μορφές τέχνης: Μουσική, τραγούδι, χορό, σωματοποιημένο θέατρο, πρόζα αλλά και εικαστικές τέχνες. Οι χορογραφίες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι των έργων μας, γιατί λειτουργούν όπως το λογοτεχνικό σχήμα της μεταφοράς. Με άλλα λόγια φέρουν νοήματα και μηνύματα που κρύβουν οι στίχοι μέσω της σωματικής έκφρασης. Είναι το κομμάτι εκείνο που μιλάει όταν παύει ο λόγος. Έχουμε επιλέξει ένα θέατρο, που δε βασίζεται σε εξωτερικά τεχνικά τεχνάσματα αλλά ένα θέατρο, στο οποίο ο ηθοποιός γίνεται ο ίδιος το μήνυμα, το κείμενο, ο στίχος.

-Μετά το Δουβλίνο, πού αλλού θα παρουσιαστεί η παράσταση;

Σοφία Καζαντζιάν: Στις 25 Μαρτίου η παράσταση κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ένα από τα σπουδαιότερα Πανεπιστήμια του κόσμου, με απόφοιτους όπως ο Όσκαρ Ουάιλντ και ο Σάμιουελ Μπέκετ. Στη συνέχεια, θα κάνει περιοδεία μέχρι τέλη Μαρτίου σε μεγάλες πόλεις της Ιρλανδίας και θα ακολουθήσει η ελληνική πρεμιέρα της στη Μονεμβασιά, τον τόπο γέννησης του Γιάννη Ρίτσου. Μέσα Οκτωβρίου, θα ανέβει στο Παρίσι, ενώ τον Νοέμβριο θα παρουσιαστεί και σε θέατρο της Αθήνας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ρίκα Πανά: « Η ζωή σε μαθαίνει ότι πρέπει να βρεις έναν τρόπο να διαμαρτυρηθείς»

Απεβίωσε ο σπουδαίος συνθέτης Δήμος Μούτσης

Η «επιστροφή» της Ηρώς Κανακάκη: Η Εθνική Βιβλιοθήκη μας επανασυστήνει μια σημαντική ζωγράφο