Θέατρο Πόρτα: Κατάθεση ψυχής από μια «Χορωδία Ανέργων»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Χορωδία Ανέργων» ονομάζεται το πρωτότυπο και πολύ απαιτητικό μουσικοθεατρικό πείραμα που ανεβάζουν η Ελένη Ευθυμίου και ο Δημήτρης Ζάχος, στο θέατρο Πόρτα από την Πέμπτη 16 Μαρτίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Άλλες Παράλληλες».

Στη σκηνή του θεάτρου ανεβαίνουν άνθρωποι που έτυχε να αναζητούν εργασία, σε μία χώρα με περιορισμένες ευκαιρίες και αβέβαιο μέλλον. Μέχρι χθες, δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, αλλά τώρα μοιράζονται μαζί μας εμπειρίες από τη ζωή τους, φόβους, ελπίδες, χαμένα όνειρα. Δεν πρόκειται να μας διηγηθούν μόνο περιστατικά από τη ζωή τους. Θα μας τραγουδήσουν κιόλας. Το τραγούδι τους δεν είναι λυπημένο. Προέρχεται από τις εμπειρίες τους. Είναι μία κραυγή αισιοδοξίας, μία πρόταση για δημιουργία έξω από το πλαίσιο της μισθωτής εργασίας. Όλοι μαζί οι «εκτός πλαισίου» επινοούν ένα νέο, ανεξερεύνητο, δικό τους πλαίσιο και εκφράζουν τη δύναμη του συνόλου και την έμπνευση για ζωή.

Η Ελένη Ευθυμίου και ο Δημήτρης Ζάχος, που υπογράφουν πέρα από τη σκηνοθεσία, την έρευνα και τη δραματουργία του πρότζεκτ μας εξηγούν τις λεπτομέρειες αυτού του ενδιαφέροντος εγχειρήματος:

-Ποια ήταν η αφετηρία αυτού του πρότζεκτ;

Η ιδέα ήρθε πριν από περίπου ένα χρόνο. Το πρόβλημα της εργασίας, όπως το βιώναμε εμείς αλλά και όπως το απορροφούσαμε από τους γύρω μας ήταν ένα θέμα που μας απασχολούσε από καιρό και θέλαμε να ασχοληθούμε με αυτό. Η αφετηρία μας ήταν μία κοινή και αυθόρμητη επιθυμία να φτιάξουμε μία πρωτότυπη και μη συμβατική χορωδία από ανθρώπους που μπορεί και να μην είχαν καμία προηγούμενη σχέση με το τραγούδι. Σε αυτή τη χορωδία φανταστήκαμε τους χορωδούς να τραγουδούν τραγούδια βγαλμένα από τις εμπειρίες τους. Σκεφτήκαμε πως η μουσική θα αποφόρτιζε το ίδιο το θέμα, μετατοπίζοντας τη σκέψη στις δράσεις που μπορείς να κάνεις όταν βρεθείς μπροστά στο πρόβλημα, και θα δημιουργούσε μια άμεση και ειλικρινή σχέση με το κοινό.

-Ποια είναι η δική σας πρόταση;

Μέσα από τη δημιουργία της χορωδίας, η δική μας πρόταση είναι η ενεργητική στάση απέναντι στα πράγματα, η συνδημιουργία και η συλλογική ζωή. Η κατάσταση της ανεργίας λειτουργεί μέσα στην παράσταση ως μία αφορμή αναθεώρησης των επιθυμιών μας. Η χορωδία είναι απλώς ένα έμπρακτο παράδειγμα για το πώς άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους μπορεί να έρθουν κοντά μέσα από κάτι που τους συνδέει και να γίνουν δημιουργικοί. Να εφεύρουν νέους κανόνες, να μοιραστούν κάτι δικό τους και η αγωνία για το πρόβλημα τους να αμβλυνθεί.

-Πώς βρήκατε αυτούς τους ανθρώπους και πόσο εύκολο ήταν να τους πείσετε να ανεβούν στη σκηνή;

Συντάξαμε ένα ερωτηματολόγιο και απευθυνθήκαμε σε φίλους και γνωστούς, ενώ μεγάλη βοήθεια είχαμε και από το περιοδικό Δρόμου «Σχεδία», από όπου ήρθαν και συμμετέχουν τρεις άνθρωποι. Όλοι όσοι ήρθαν είχαν μεγάλη επιθυμία να ενταχθούν σε μία δημιουργική ομάδα. Ένα βασικό επιχείρημα που λέγαμε σε όσους αποκρίνονταν το γνωστό “μα, εγώ δεν ξέρω να τραγουδάω” ήταν πως δε χρειάζεται να τραγουδάς για να μπεις στη χορωδία και πως τα πάντα μαθαίνονται φτάνει να θέλεις να ασχοληθείς.

-Αυτή η Χορωδία ανέργων θα μας μιλήσει για ποιο πράγμα;*

Η χορωδία θα μεταφέρει την ελπίδα πως οι άνθρωποι μπορούν να είναι μαζί στα προβλήματα και να τα αντιμετωπίζουν. Για το πως θα μπορούσαμε να γίνουμε όλοι πιο δημιουργικοί. Θα ακουστούν αληθινές ιστορίες ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους ή που άφησαν οι ίδιοι τη δουλειά τους, ιστορίες ανθρώπων που δεν ξέρουν πως να προσδιοριστούν αφού έχουν πολλές διαφορετικές εργασιακές ιδιότητες αλλά και αφηγήσεις ανθρώπων που αγαπημένα τους πρόσωπα έμειναν χωρίς εργασία. Το κέντρο της αφήγησης ωστόσο δεν είναι οι ιστορίες καθ’ αυτές, αλλά μία συνειρμική αφήγηση για το πώς, σε μία κοινωνία που διαλύεται, θα’ ταν χρήσιμο να θυμηθούμε τις επιθυμίες μας και να ξαναβάλουμε μπροστά τη ζωή μας.

-Ποιο είναι το «ύφος» που επιλέξατε να προσεγγίσετε και να διηγηθείτε αυτές τις ιστορίες;

Υπάρχει ένα νήμα αφήγησης πιο ποιητικό και εσωστρεφές, που αφορά την ιδέα και την αγωνία να δημιουργήσουμε αυτόν τον κοινό τόπο, αυτή τη χορωδία με ανθρώπους που πριν δε γνωρίζαμε. Ο κύριος κορμός ωστόσο είναι το κομμάτι των τραγουδιών, που έχει ύφος άμεσο, απλό, καθημερινό και πολύ συχνά χιουμοριστικό και σαρκαστικό.

-Τι προέκυψε από τη συνεργασία και την ομαδική δουλειά ανθρώπων, που δεν έχουν έναν κοινό κώδικα εργασίας; Ποιο ήταν το πιο ευχάριστο στοιχείο από αυτή την εμπειρία;

Άνθρωποι που πιθανά δε θα γνωριζόμασταν ποτέ, έχουμε γίνει μία ομάδα. Περνάμε ευχάριστα, μοιραζόμαστε πράγματα προσωπικά και μέσα από αυτή τη μοιρασιά αισθανόμαστε πιο δυνατοί. Από επιλογή αποφασίσαμε να στήσουμε το πρότζεκτ χωρίς οικονομική βοήθεια. Σαν ένα στοίχημα για το τι μπορεί κανείς να δημιουργήσει χωρίς χρήματα. Έτσι οι πρόβες γίνονται στο σπίτι μας. Καθώς περνούν οι μέρες οι δεκαεφτά άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν μέσα στο σπίτι είναι για μας σαν μία ευρύτερη οικογένεια. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αποκτήσαμε ένα κοινό κώδικα και κατακτήσαμε ένα επίπεδο που στις πρώτες συναντήσεις μπορεί να έμοιαζε και ουτοπικό. Επίσης, πέρα από τη δική μας επιθυμία η χορωδία να έχει κι άλλες, πιο ώριμες εμφανίσεις στο μέλλον, διακρίνουμε τη χαρά και την επιθυμία των χορωδών, το κέφι με το οποίο έρχονται στην πρόβα, την ικανοποίηση που νιώθουν όταν ένα σημείο της συν-δημιουργίας μας προχωράει.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

-Τραγουδώντας και παίζοντας μπορούμε να ξεπεράσουμε τελικά τα αληθινά προβλήματα που έχουμε; Ή απλά είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα, μια μικρή λύτρωση από την μιζέρια που μας περιτριγυρίζει; Μπορούμε με ένα τραγούδι να ξεχαστούμε;

Ε, μόνο τραγουδώντας δε μπορούμε να λύσουμε τα βιοποριστικά μας προβλήματα, όχι. Σίγουρα όμως αυτή η μικρή λύτρωση από την μιζέρια είναι ένας καλός τρόπος ένας άνθρωπος να νιώσει δυνατός, να πάρει ξανά φόρα ώστε να διεκδικήσει αυτά που επιθυμεί από τη ζωή του. Και σίγουρα η ζωή μέσα σε πιο συλλογικά σχήματα μπορεί να ενδυναμώσει το ίδιο το άτομο και να του δώσει κουράγιο και ενέργεια.

-Τι είδους μουσική έχετε ετοιμάσει γι’ αυτή την Χορωδία των Ανέργων; Τι τραγούδια θα μας πουν;

Θα μας πουν πρωτότυπα τραγούδια που γράψαμε και δουλέψαμε στο στάδιο έρευνας και προετοιμασίας της παράστασης και που μιλούν για την εργασία και την ανεργία με στίχους καθημερινής γλώσσας και τόνο άλλοτε λυρικό άλλοτε χαρούμενο.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

-Η έλλειψη εργασίας συνδέεται πολλές φορές με το πόσο χρήσιμοι ή άχρηστοι αισθανόμαστε. Πώς το διαχειρίζεστε εσείς στο δικό σας πρότζεκτ;

Κατ’ αρχήν από τη φύση του πρότζεκτ όλοι οι άνθρωποι στην ομάδα είναι χρήσιμοι άρα και νιώθουν έτσι και εκπέμπουν αυτή την αυτοπεποίθηση. Επίσης μέσα από τη μουσική αυτή αφήγηση φωτίζουμε κυρίως την πλευρά της αισιοδοξίας, της αποδοχής, της συνέχειας όσο σκληρή και να είναι η πραγματικότητα.

-Τι αφήνει τελικά η παράστασή σας; Έναν αέρα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας γι’ αυτό που ζούμε σήμερα και αυτό που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον;

Αφήνει έναν αέρα αισιοδοξίας. Όσο κι αν το θέμα από μόνο του προκαλεί αρνητικούς συνειρμούς και έχει πλημμυρίσει την καθημερινότητά μας με άσχημα προμηνύματα. Και γεννάει μία ελπίδα για το ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να κυνηγάμε αυτά που μας κάνουν περισσότερο ανθρώπους μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Χορωδία Ανέργων from Dimitris Zahos on Vimeo.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία-Έρευνα-Δραματουργία: Ελένη Ευθυμίου, Δημήτρης Ζάχος
Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη
Sound design: Οδυσσέας Γκάλλιος
Καλλιτεχνική – κινισιολογική συνεργασία: Βιττόρια Κοτσάλου
Εικαστικά: Ευαγγελία Μαργαρίτη
Πιάνο: Ναυσικά Μακράκη
Βοηθός σκηνοθέτη, video on stage: Δημήτρης Αμπατζής
Φωτογραφίες: Αλέξης Μανικάκης
Σχεδιασμός αφίσας – Artwork: Αχιλλέας Μεσσάικος
Εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions
Βοηθός παραγωγής: Θέμης Θεοχάρογλου
Xορωδία Ανέργων: Αντώνης Αγγελάκης, Δημήτρης Αμπατζής, Μιχάλης Αρφάνης, Στεφανία Γώγου Πούλου, Ελένη Ευθυμίου, Δημήτρης Ζάχος, Αναστασία Καριοφύλλη, Κωνσταντίνος Κόλλιας, Ιωάννα Κωνσταντινίδη, Ναυσικά Μακράκη, Αλέξης Μανικάκης, Ευαγγελία Μαργαρίτη, Στέλιος Οικονομίδης, Ισμήνη Οικονόμου, Ευανθία Σιδέρη, Αντώνης Σούκερας, Ιουλία Συμεωνίδου
Βιολοντσέλο: Σταύρος Παργινός
Μουσικό Πριόνι: Iώ Αρματά

INFO

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΑ
Μεσογείων 59, τηλ.: 210 77 11 333
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Από 16 Μαρτίου έως 6 Απριλίου 2017
Κάθε Πέμπτη στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ
8 ευρώ-ανέργων, ΑΜΕΑ, ομαδικό (άνω των 10 ατόμων)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ