Στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε Διεθνές Συνέδριο με τον τίτλο: «ΛΟΑΤ πρόσφυγες και μετανάστες: η κατάσταση στην Ελλάδα και την Ευρώπη»
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Αρμίν Αχμάντι εγκατέλειψε το Ιράν πριν από τέσσερα χρόνια. Ήθελε να φτάσει στην Ευρώπη, αφού πίστευε πως μόνο εκεί μπορούσε να ζήσει ελεύθερος. Ο Αρμίν είναι ομοφυλόφιλος. Επέλεξε την Ολλανδία, όπου και ζήτησε άσυλο. Μετά από αρκετές περιπέτειες τα κατάφερε και σήμερα εργάζεται σε μια οργάνωση που βοηθά νέους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες και μετανάστες.
Όμως ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσει την παρακάτω ιστορία:
«Ήμουν στο κέντρο φιλοξενίας για κάτι λιγότερο από τρεις εβδομάδες. Μια γυναίκα που εργαζόταν εκεί, με βοήθησε πολύ, μου φέρθηκε με ιδιαίτερη ευγένεια. Ήταν βαθιά θρησκευόμενη. Μου μιλούσε για την ιστορία της Ολλανδίας και τον Χριστιανισμό. Με ενδιέφερε, ήθελα να μάθω. Κάποια στιγμή με ρώτησε γιατί επέλεξα την Ολλανδία. Της απάντησα πως είμαι ομοφυλόφιλος και πως στην χώρα της μπορώ να ζήσω την ζωή μου. Από τότε με διέγραψε. Κάθε φορά που πήγαινα να την ρωτήσω κάτι, μου έλεγε ότι έπρεπε να μιλάω Ολλανδικά. Μέχρι χθες μου μιλούσε Αγγλικά. Υπενθυμίζω πως ήμουν δεν ήμουν στη χώρα είκοσι μέρες…»
Ακούγοντας την εμπειρία του Αρμίν Αχμάντι, η Ελένη Πετράκη υπεύθυνη επικοινωνίας της Υπηρεσίας Ασύλου, τον ρώτησε αν αυτή η γυναίκα συνεχίζει να εργάζεται με μετανάστες και πρόσφυγες. Ο Αρμίν δεν γνωρίζει.
Η ιστορία του αναδεικνύει ένα βασικό πρόβλημα. Πολλοί από τους επαγγελματίες που δουλεύουν με πρόσφυγες και μετανάστες είναι ομοφοβικοί ή δεν έχουν επαιδευτεί ώστε να προσεγγίσουν σωστά τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες και μετανάστες.
Ακόμη, πολλοί διερμηνείς – ομοεθνείς των αιτούντων ασύλο ντρέπονται ή αρνούνται να μεταφράσουν. Ο Αρμίν Αχμάντι θυμάται πως όταν πέρασε από τη διαδικασία ασύλου, ήρθε σε επαφή με τέσσερις ή πέντε διερμηνείς που ήταν ομοφοβικοί και ενοχλούνταν επειδή μιλούσε ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «Οι διερμηνείς παραμένουν ομοφοβικοί, αν και έχουν καλή μόρφωση, αν και μένουν χρόνια στην Ολλανδία. Ίσως αυτό αποτελεί ένδειξη μιας αποτυχημένης πολιτικής ένταξής τους σε μια άλλη κοινωνία».
Τα παραπάνω ειπώθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο: «ΛΟΑΤ πρόσφυγες και μετανάστες: η κατάσταση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στο πλαίσιο του προγράμματος epsilon (Equipping Professionals for Supporting LGBT Refugees).
Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν τα πρώτα ερευνητικά αποτελέσματα του διετούς προγράμματος που υλοποιούν πέντε οργανώσεις και φορείς από Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Βρετανία και Ολλανδία με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το συνέδριο άνοιξε με χαιρετισμό του ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μπαλάφας, ο οποίος επισήμανε ότι «στόχος μας παραμένει η αποτελεσματική παρέμβαση σε όλες τις πτυχές του προσφυγικού ζητήματος και ιδιαίτερα στα θέματα που αφορούν τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες». Η γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη, υπενθύμισε ότι «τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα για τη νομική θωράκιση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, με πιο πρόσφατη την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου που πριν από τέσσερις ημέρες βγήκε σε διαβούλευση. Όμως το πιο σημαντικό είναι η αλλαγή νοοτροπιών και αυτό γίνεται μόνο με τη γνωριμία με τον άλλο και την εκπαίδευση».
Ο Ιάσων Φωτήλας, βουλευτής της ΝΔ, παρατήρησε ότι «είναι αλήθεια ότι οι ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες έχουν ακόμα περισσότερο το δικαίωμα να κάνουν αίτημα ασύλου, γιατί προέρχονται από χώρες όπου είναι απαγορευτική η επιλογή του σεξουαλικού προσανατολισμού τους. Δυστυχώς όμως και στη χώρα μας σημειώνονται εκατοντάδες κρούσματα βίας».
Στην παρέμβαση της, η Άννα Απέργη, μέλος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών αναφέρθηκε στις πρόσφατες επιθέσεις κατά δύο διεμφυλικών στη Λέρο: «Αν και πρόκειται για την τρίτη παρόμοια επίθεση, οι αστυνομικές αρχές δεν μπορούν να προστατεύσουν τους πρόσφυγες. Λέμε για προτάσεις πολιτικής και την ίδια ώρα οι πρόσφυγες βρίσκονται στο έλεος των εγκλημάτων μίσους. Οι αστυνομικές αρχές έχουν την υποχρέωση να φέρουν τους δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης».
Κοινός τόπος όλων των ομιλητών, ήταν ότι είναι αναγκαία η παροχή εξειδικευμένης φροντίδας στους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες και η εκπαίδευση των επαγγελματιών (χειριστές, διερμηνείς, νομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί) που έρχονται σε επαφή μαζί τους. Εξάλλου, στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία καινοτόμων εκπαιδευτικών εργαλείων για την υποστήριξη των επαγγελματιών.
Με στοιχεία από ΑΠΕ – ΜΠΕ