ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ30 χρόνια μετά στο ίδιο στάδιο, το ΣΕΦ στην ίδια μπασκέτα ο Αργύρης Καμπούρης βάζει και πάλι τις βολές.
Με την ίδια άνεση, όπως εξηγεί στον Γιάννη Γιαγκίνη, που τον συνάντησε, με την οποία σήκωσε στους ώμους του την Εθνική ομάδα μπάσκετ, την κρίσιμη στιγμή.
Σήμερα συμπληρώνονται 30 χρόνια από το έπος της κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ του 1987 από την Εθνική Ελλάδας.
Το μέλος της χρυσής εκείνης γενιάς του ελληνικού μπάσκετ και ένας από τους ήρωες του τελικού με τις δύο βολές που έβαλε 4 δευτερόλεπτα πριν την λήξη του τελικού με την ΕΣΣΔ, Αργύρης Καμπούρης, θυμάται την ιστορική βραδιά.
«Ουτε καν πέρασε από το μυαλό μου, το θέμα ούτε του άγχους ούτε αν μπορέσω να τα χάσω και τέτοια. Είναι σημαντικό για έναν αθλητή αυτό, να μην τον κυριεύσει ο φόβος και η αμφιβολία. Όλα ήταν όπως έπρεπε, τον Παναγιώτη Γιαννάκη τον είδα από εκεί που φώναζε που μπήκε μέσα στο γήπεδο, του συμπαίκτες μου τον Νίκο Φιλίππου, τον Νίκο Γκάλη….»
Η 14η Ιουνίου 1987 άλλαξε για πάντα το ρου του ελληνικού μπάσκετ κι όχι μόνο…
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Είναι όλες αυτές οι αναμνήσεις που περάσαμε εκείνη την εποχή. Όλο αυτό το ταξίδι που έκανε η παρέα ήταν συγκλονιστική. Από το πρώτο παιχνίδι μέχρι το τελευταίο, από τις ήττες που κάναμε, τις νίκες όλα έχουν την σημασία τους. Ο κόσμος που ξεχύθηκε στους δρόμους να πανηγυρίσει. Είναι πράγματα που δεν θα σταματήσω να τα θυμάμαι ποτέ», είπε ο ίδιος.