Τα προβλήματα και οι καθυστερήσεις
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣε εξέλιξη βρίσκεται η ανοικοδόμηση στο Νεπάλ τρία χρόνια μετά τους σεισμούς του 2015 με 9.000 νεκρούς και τουλάχιστον 3,5 εκατομμύρια αστέγους.
Μόνο το 20% των κατοικιών ανακατασκευάζονται με κρατικούς πόρους. Οι εργασίες έχουν ξεκινήσει στο 60% από αυτές. Αρκετές από τις πληγείσες περιοχές έχουν μετατραπεί σε εργοτάξια.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο της Τσαουτάρα, οι εργασίες θα συνεχιστούν για τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη.
«Μόνο το 5% των σπιτιών δεν υπέστησαν ζημιές. Όλα τα υπόλοιπα καταστράφηκαν ή έχουν σοβαρές ζημιές. Η ανοικοδόμηση καθυστέρησε, γιατί οι άνθρωποι πίστεψαν πως μόνο τα σπίτια από τσιμέντο αντέχουν τους σεισμούς και δεν είχαν χρήματα για να τα κατασκευάσουν. Η γραφειοκρατική διαδικασία είναι μεγάλη και συχνά οι πολίτες δεν γνώριζαν τι πρέπει να κάνουν. Αυτός ήταν ένας ακόμη παράγοντας της καθυστέρησης», ανέφερε ο Αμανσίνγκ Ταμάνγκ δήμαρχος της Τσαουτάρα.
Η κυβέρνηση στηρίζει την ανοικοδόμηση από τους ιδιοκτήτες. Όλοι οι επιλέξιμοι ιδιοκτήτες λαμβάνουν 3.000 δολάρια σε 3 δόσεις, τα οποία δίνονται όταν οι εργασίες ανταποκρίνονται στους αντισεισμικούς κανονισμούς σε κάθε στάδιο της κατασκευής. Αρκετοί πάντως, είναι εκείνοι που ζουν ακόμη σε πρόχειρα καταλύματα.
«Σε τέτοιου είδους καταφύγια ζει η πλειοψηφία των πολιτών του Νεπάλ που έχασαν τα σπίτια τους μετά τους σεισμούς. Πρόκειται και καταλύματα από τσίγκο. Κρύα το χειμώνα και ζεστά το καλοκαίρι. Σήμερα το 80% των ανθρώπων που έμειναν άστεγοι ζει σε τέτοια παραπήγματα», μεταδίδει η δημοσιογράφος του euronewsΜόνικα Πίνα.
«Το σπίτι μου καταστράφηκε. Ήταν μεγαλύτερο και πιο άνετο από αυτόν τον χώρο στον οποίο ζω εδώ και 3 χρόνια.Τα λεφτά που λαμβάνουμε από το κράτος δεν επαρκούν. Πρέπει να αγοράσω άμμο, σκυρόδεμα, τσιμέντο, χάλυβα και τούβλα. Δεν φτάνουν», δηλώνει η Νάνι Μάγια.
Η ηλικιωμένη γυναίκα έχει χτίσει μόνο τα θεμέλια του νέου σπιτιού της με την πρώτη δόση της κρατικής βόηθειας και κάποια χρήματα από συγγενείς. Οι εργασίες τώρα έχουν σταματήσει. Περιμένει τη δεύτερη δόση και μεγαλύτερη βοήθεια από την οικογένειά της.
Η κατάσταση γίνεται πιο πολύπλοκη, όταν οι οικογένειες αναγκάζονται να δανειστούν.
«Οι περισσότεροι πληγέντες βρίσκονται σε απομονωμένες περιοχές. Οι τιμές για τα οικοδομικά υλικά και τη μεταφορά τους εκεί είναι πιο ακριβές. Συνεπώς δεν χτίζεται σπίτι με 3.000 δολάρια. Οι πολίτες θέλουν να χτίσουν αλλά η πρόσβαση σε χρηματοδότηση είναι περιορισμένη. Κάποιοι καταφεύγουν σε τοκογλύφους με επιτόκιο που κυμαίνεται από 20% έως και 60%», δήλωσε ο Ρενό Μεγιέ επικεφαλής του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη στο Νεπάλ.
Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη διαχείριζεται και την ανοικοδόμηση σπιτιών που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό θα είναι το θέμα της εκπομπής Aid Zone που θα μεταδοθεί την επόμενη Πέμπτη.