Αυτοψία του Euronews στην Κοιλάδα Μπεκάα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός της Κοιλάδας Μπεκάα έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν περάσει τα σύνορα για να γλιτώσουν από τον πόλεμο στη γειτονική Συρία και έχουν μετατρέψει αυτό το μέρος στο νέο τους σπίτι.
Κάποιοι από αυτούς βρίσκονται εδώ τόσο πολύ καιρό που σχεδόν δεν θυμούνται τη χώρα στην οποία γεννήθηκαν.
Ο Λίβανος έχει δεχτεί τους περισσότερους μετανάστες από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο. Σύμφωνα με τους διεθνείς παρατηρητές που βρίσκονται στην περιοχή, το δύσκολο παρελθόν της χώρας, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι κάτοικοι είναι τόσο πρόθυμοι να βοηθήσουν τους εκτοπισμένους.
«Όλοι είναι πολύ προσεκτικοί σε ότι έχει να κάνει με τη διαμάχη. Ξέρουν τι θα πει πόλεμος. Για αυτό και προσπαθούν να μην περάσουν τις κόκκινες γραμμές. Δεν πιστεύω ότι στα 60 χρόνια της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες έχουμε δει ξανά κάτι τέτοιο. Με δεδομένα όλα αυτά, θεωρώ ότι οι αρχές του Λιβάνου έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, καλούμενες να αντιμετωπίσουν μια πολύ δύσκολη κατάσταση και είναι αξιέπαινες για αυτό» δήλωσε ο επικεφαλής του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο Λίβανο.
Ο Ριγιάντ Σαουάν είναι ένας από τους υπαλλήλους που έχει εμπλακεί στην υποδοχή προσφύγων από τη Συρία στην Κοιλάδα Μπεκά.
Δηλώνει πως το να υποδέχονται αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη δεν είναι μια δουλειά, αλλά μια ηθική υποχρέωση.
«Ως άνθρωπος τους λυπάμαι. Βλέπετε πως ζουν, νιώθετε τον πόνο τους όταν τους επισκέπτεστε. Είμαι από αυτό το χωριό και μοιράζομαι το χωριό μαζί τους. Πάντα προσπαθώ να τους υποστηρίζω».
Το καλωσόρισμα όμως δεν είναι πάντα δεδομένο.
Ο Χουμαΐντ Μοχάμεντ έφυγε από τη Ράκα με τη γυναίκα του και τα 4 παιδιά τους μετά τους βομβαρδισμούς. Αυτό που τον περίμενε στο Λίβανο ήταν νέες κακουχίες.
«Η ζωή εδώ είναι πολύ δύσκολη».
Ο Χουμαΐντ δηλώνει πως αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και δεν μπορεί να βρει δουλειά. Χωρίς χρήματα δεν μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο και η οικογένειά του είναι μαζί με άλλους Σύρους πρόσφυγες σε αυτόν τον αυτοσχέδιο καταυλισμό. Κάποιοι βρίσκονται εδώ για χρόνια.
Έχουν εγκαταλείψει το όνειρο για μια καλύτερη ζωή στην άλλη μεριά των συνόρων.
«Θα ήθελα τα παιδιά μου να έχουν ένα μέλλον στη Συρία γιατί εκεί ανήκουμε, αυτή είναι η χώρα μας».
Μετά από 7 χρόνια πολέμου στη Συρία, σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας έχει εκτοπιστεί. Τώρα κάποιοι πρόσφυγες, αλλά και οι αρχές του Λιβάνου, έχουν αρχίσει να βλέπουν μπροστά, το τέλος της κρίσης.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, περίπου 13.000 Σύροι έχουν επιστρέψει από το Λίβανο το πρώτο εξάμηνο του χρόνου.
Η ζωή των προσφύγων δεν είναι εύκολη. Οι περισσότεροι από αυτούς που αναγκάστηκαν να φύγουν για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και τη βία δεν επιθυμούν τίποτα περισσότερο από μια ευκαιρία να επιστρέψουν. Για τους Σύρους αυτό διαρκεί 7 χρόνια. Πολλοί στο Λίβανο δηλώνουν ότι δεν είναι έτοιμοι να ρισκάρουν αυτά τα λίγα που έχουν βρει εδώ, σε αυτή τη μεριά των συνόρων.