Το πάθος του Λεωνίδα Καβάκου για τα Στραντιβάριους

Σε συνεργασία με
Το πάθος του Λεωνίδα Καβάκου για τα Στραντιβάριους
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ο Έλληνας βιολονίστας εξηγεί γιατί τα Στραντιβάριους είναι τόσο μοναδικά.

Ο Έλληνας βιολονίστας παγκοσμίου φήμης Λεωνίδας Καβάκος έχει παίξει με διάφορα Στραντιβάριους για αρκετό καιρό. Ωστόσο η επάφή του με το «Willemotte» πριν από 24 χρόνια τον σημάδεψε . Δεν ήταν προς πώληση τότε, αλλά πέρυσι ανακάλυψε ότι το βιολί που κατασκευάστηκε το 1734 ήταν τελικά διαθέσιμο.

«Τα βιολιά είναι σαν τους ανθρώπους. Για όσους ενδιαφέρεστε, δεν ξεχνάτε τα πρόσωπά τους».

Ο Λεωνίδας Καβάκος έχει πάθος με την τέχνη της κατασκευής βιολιού.

«Αυτό το βιολί το κατασκεύασε αρκετά αργά στη ζωή του. Πρέπει να πω ότι είναι εκπληκτικό ότι ένας άνθρωπος αυτής της ηλικίας, έζησε 93 χρόνια, μέχρι την τελευταία στιγμή κατασκευάζει μουσικά όργανα. Αυτό είναι ένα θαύμα. Ήταν νομίζω πιθανότατα ο μόνος ή ίσως ένας από τους ελάχιστους κατασκευαστές βιολιών που στην εποχή τους ήταν τόσο διάσημοι. Ο Stradivari κατασκεύαζε μουσικά όργανα για τους Μεδίκους και είχε τεράστιες παραγγελίες από τις πιο σημαντικές οικογένειες ευγενών της εποχής. Μετά από κάποια ηλικία, έφερε το γιο του για να τον βοηθήσει. Ωστόσο, αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι εμφανίζεται καποια στιγμή ένα συγκεκριμένο βιολί που δεν μπορείτε να δείτε καμία παρέμβαση του γιου. Και ναι αυτό το βιολί είναι ένα από αυτά. Πειραματιζόταν συνεχώς με το μοντέλο,αναζητούσε κάτι διαφορετικό κάθε φορά, άλλαζε συνεχώς παρόλο που ήταν τόσο επιτυχημένος που ποτέ δεν παρουσιαζε στο έργο του την ίδια ιδέα. Ειχε κάθε φορά και άλλη άποψη αναφορικά με την κατασκευή. Είναι καταπληκτικό. Μπορούμε όλοι να μάθουμε πολλά από αυτό».

Ο Έλληνας βιρτουόζος του βιολιού μας εξηγεί γιατί τα Στραντιβάριους είναι τόσο μοναδικά.     

«Αυτά τα όργανα κατασκευάστηκαν πριν από την εποχή του Μότσαρτ. Η ορχήστρα και όλη η διαδικασία των κονσέρτων ήταν τελείως διαφορετική. Ωστόσο είναι ακόμα τα ίδια όργανα, έχουν κάποιες αλλαγές φυσικά, μικρές ωστόσο μας επιτρέπουν να παίζουμε χωρίς τη βοήθεια μικροφώνων στο αίθουσες και μαζί με μεγάλες ορχήστρες. Είναι εκπληκτικό γιατί είναι σαν τον ανθρωπο. Πρόκειται για ένα είδος χημείας ή αλληλεπίδρασης ή ενέργειας μεταξύ των δύο πλευρών που στη συνέχεια δημιουργεί μια συγκεκριμένη ειδική ατμόσφαιρα και αυτό είναι ακριβώς που κάνει ένα μουσικό όργανο τόσο σπουδαίο».

Μοντέρ • Katharina Rabillon

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Πρωτοχρονιά: Ο Λεωνίδας Καβάκος ερμηνεύει Μπαχ στην Επίδαυρο

Σιμόν Μποκανέγκρα: Ο Λουντοβίκ Τεζιέ λάμπει στη δραματική όπερα του Βέρντι

Η Όπερα του Παρισιού ανεβάζει «Τουραντότ» με στόχο να προσελκύσει τους νέους