H απόβαση στην παραλία Ομάχα στην Νορμανδία αποδείχθηκε από τις πιο αιματηρές.

Πλήθος κόσμου βρέθηκε νωρίς το πρωί της 6ης Ιουνίου, ημέρα που έγινε η απόβαση για να τιμήσουν τα θύματα του πολέμου.

Την ημέρα της απόβασης (κωδ. ονομ. D-Day), η αδοκίμαστη 29η Μεραρχία Πεζικό, συνοδευόμενη από εννέα λόχος των Ρέιντζερς ανακατευθύνθηκαν από το ακρωτήριο Πουάντ-ντυ-Οκ (Pointe du Hoc), καθώς θα επιτίθετο στο δυτικό μισό της παραλίας, ενώ ταυτόχρονα η 1η Μεραρχία Πεζικού πολέμησε στο ανατολικό μισό. Τα αρχικά κύματα της επίθεσης, που αποτελούνταν από άρματα, πεζικό, και δυνάμεις μηχανικού, είχαν σχεδιαστεί προσεκτικά για να μειώσουν τις παράκτιες άμυνες και να επιτρέψουν στα μεγαλύτερα πλοία των επόμενων κυμάτων να φτάσουν στην ακτή. Ο πρωταρχικός στόχος στην Ομάχα ήταν να εξασφαλίσει ένα προγεφύρωμα βάθους περίπου οκτώ χιλιομέτρων, μεταξύ του Πορ-αν-Μπεσσέν (Port-en-Bessin) και του ποταμού Βιρ, που θα τους συνέδεε με τις Βρετανικές δυνάμεις στην παραλία Γκολντ στα ανατολικά, και στην περιοχή του Ισινύ (Isigny) με το 8ο Σώμα Στρατού από την παραλία Γιούτα.

Στην απόβαση αμύνθηκε η 352η γερμανική Μεραρχία Πεζικού, ένα μεγάλο μέρος της οποίας αποτελούσαν έφηβοι συμπληρωμένη με βετεράνους του Ανατολικού μετώπου. Η συγκεκριμένη μεραρχία δεν είχε εκπαιδευτεί ποτέ. Από τους 12.020 άνδρες, μόνο 6.800 είχαν στρατιωτική εμπειρία, και έπρεπε τώρα να υπερασπιστούν μέτωπο 53 χιλιομέτρων. Οι Γερμανοί είχαν αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό στα σημεία υπεροχής κατά μήκος της ακτής, άλλωστε η στρατηγική τους βασίστηκε στην εξουδετέρωση κάθε επίθεσης στην ίσαλο γραμμή. Παρόλα αυτά οι Σύμμαχοι υπολόγιζαν πως η άμυνα στην Ομάχα ήταν τρεις φορές ισχυρότερη της μάχης της Κβαζαλέιν και οι υπερασπιστές τέσσερις φορές περισσότεροι.