Γλύτωσαν από τον θάνατο στο καιόμενο Αφρίν της βόρειας Συρίας μέχρι και την Πέμπτη που ένωσαν τις ζωές τους στον καταυλισμό του Κέντρου Φιλοξενίας του δήμου Λέσβου στον Καρά Τεπέ.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η ζωή της Ρουκίας και το Μοχάμεντ μοιάζει με παραμύθι: από το πώς γλύτωσαν τον θάνατο στο καιόμενο Αφρίν της βόρειας Συρίας μέχρι και την Πέμπτη που ένωσαν τις ζωές τους στον καταυλισμό του Κέντρου Φιλοξενίας του δήμου Λέσβου στον Καρά Τεπέ. Δεν είναι όμως παρά άλλη μια αληθινή ιστορία από τις πολλές που διαδραματίσθηκαν στη Λέσβο, τα τελευταία χρόνια, με πρωταγωνιστές πρόσφυγες από τα μέτωπα του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
Οι δύο νέοι, Κούρδοι της βόρειας Συρίας, δεν γνωρίζονταν στο Αφρίν όπου διέμεναν. Φυγάδες από τον τόπο τους μετά «τον κλάδο ελαίας» του Ερντογάν, τον χειμώνα του 2017 - 2018, πέρασαν με τις οικογένειές τους στη Λέσβο. Γνωρίστηκαν στη μεγάλη προσφυγική πολιτεία της Μόριας απ' όπου αποχώρησαν τον Μάιο του 2018 στη διάρκεια συγκρούσεων Αραβόφονων και Κούρδων. Αγαπήθηκαν στον πρόχειρο καταυλισμό της Λάρσου στο μυχό του κόλπου της Γέρας και χτες το βράδυ στο «χωριό» τους πια, όπως αποκαλούν το υποδειγματικό κέντρο φιλοξενίας του Καρά Τεπέ, παντρεύτηκαν. Καλεσμένοι όλοι οι «συγχωριανοί» τους, πάνω από 1000 πρόσφυγες από τη φλεγόμενη Μέση Ανατολή και φυσικά Έλληνες και άλλοι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι στο κέντρο.
Εκείνη στα 18 της και αυτός στα 26 παντρεύτηκαν καταπώς θα ήθελαν. Με χαρές και χορούς, κομμωτήριο σε ένα από τα κοντέινερ, νυφικό και γαμπριάτικο κοστούμι που φρόντισε ο διευθυντής του Κέντρου Σταύρος Μυρογιάννης μαζί με το αυτοκίνητο που μετέφερε τη νύφη με κορναρίσματα και δεκάδες πιτσιρίκια να τρέχουν πίσω του. Και επισημοποίηση με πολύωρο γλέντι στο στολισμένο κατά τα έθιμα των Κούρδων αμφιθέατρο.
Βίον ανθόσπαρτον «σε μια χώρα της Ευρώπης οπότε έρθει η ώρα να φύγουμε από τη Λέσβο και γιατί όχι επιστροφή στην πατρίδα κάποτε», όπως είπαν, στην ευχή τους!