Δυο ευρωσκεπτικιστές με διαφορετικές απόψεις για το Brexit, τρεις κυρίες με διακριτή στόχευση και ένα μοιραίο πρόσωπο για τη βρετανική πολιτική σκηνή.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣε δίνη αποσταθεροποίησης βρίσκεται το πολιτικό σκηνικό στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο συγκερασμός της λαϊκής βούλησης, όπως εκφράστηκε με το δημοψήφισμα, με την κοινοβουλευτική διαδικασία και νομιμότητα αποδεικνύεται δύσκολο εγχείρημα για τους πρωταγωνιστές του δράματος που έχει τον τίτλο Brexit.
Με ορατό το ενδεχόμενο να στηθούν πρόωρες κάλπες, τα μεγάλα, παραδοσιακά κόμματα αντιμετωπίζουν ισχυρούς τριγμούς.
Ο Μπόρις Τζόνσον, κύριος εκφραστής της ευρωσκεπτικιστικής πτέρυγας του Συντηρητικού Κόμματος που από τον Ιούνιο του 2016 μετά την επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα πολλοί τον ήθελαν να αναλαμβάνει τα ηνία του κόμματος, άφησε το δύσκολο κομμάτι των διαπραγματεύσεων με τις Βρυξέλλες στην Τερέζα Μέι την οποία τελικά διαδέχθηκε προ διμήνου.
Οι επικριτές του τον αποκαλούν καρικατούρα του εαυτού του κι ανυπόφορο, αναγνωρίζουν όμως στον δυο φορές δήμαρχο του Λονδίνου ότι είναι αγαπητός από τον κόσμο παρότι αποτελεί μέλος της βρετανικής ελίτ έχοντας λάβει εκπαίδευση στο Ήτον και την Οξφόρδη.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Τζέρεμι Κόρμπιν, θεωρείται αμφιλεγόμενος. Έχει υψηλά ποσοστά δημοφιλίας στο κόμμα των Εργατικών όχι όμως και στον σκληρό πυρήνα που εκφράζεται από την αριστερή πτέρυγα. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκρατικός σοσιαλιστής. Ο πρώην συνδικαλιστής διατηρεί στην πρώτη γραμμή της ατζέντας του τα εργασικά ενώ είναι πολέμιος της πολιτικής του Ισραήλ, στάση που έχει προσδώσει στους Εργατικούς υπό την ηγεσία του τον χαρακτηρισμό του αντισημιτικού κόμματος. Συγκλίνει με τον Μπόρις Τζόνσον στον ευρωσκεπτικισμό, διαφωνούν όμως κάθετα στο θέμα της μη συμφωνίας που ο ίδιος δεν αποδέχεται.
Τρεις κυρίες συμπληρώνουν τα πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής διεκδικώντας ρόλο σε αυτή.
Η Νίκολα Στέρτζεον, πρώτη υπουργός της Σκωτίας έχει ως κορυφαία προτεραιότητα στην ατζέντα της την διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος για την σκωτσέζικη ανεξαρτησία. Στόχος για τον οποίο προσπαθεί να αποσπάσει δεσμεύσεις από τους Εργατικούς.
Η νεοεκλεγείσα ηγέτις των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Τζο Σουϊνσον παραμένει αταλάντευτα ταγμένη υπέρ της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς πραγματικά βλέψεις για συμμετοχή στην κυβέρνηση, αποβλέπει σε ρόλο ρυθμιστή.
Τον ίδιο ρόλο θα ήθελα να επιφυλάσσει για την ίδια και το κόμμα της και η Αρλίν Φόστερ, ηγέτις του Ενωτικού Δημοκρατικού Κόμματος της Βόρειας Ιρλανδίας. Θεωρείται απίθανο να της ζητηθεί συνεργασία από μεγάλο κόμμα, όπως συνέβη το 2017 με την πρόταση της Τερέζα Μέι.
Στο άκρο του πολιτικού φάσματος, ο Νάιτζελ Φάρατζ, για πολλούς ο μοιραίος άνθρωπος του Brexit. Το μόνο μετεκλογικό σενάριο που θεωρεί βιώσιμο για τον ίδιο και το νεοσύστατο Brexit party που ίδρυσε ένα μήνα πριν τις ευρωεκλογές μόνο και μόνο για συμμετάσχει σε αυτές, να τις υπονομεύσει και να έχει την ευκαιρία να καταγγείλει την ευρωπαϊκή ιδέα μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, είναι συμφωνία με τον Μπόρις Τζόνσον ότι το Brexit θα γίνει χωρίς συμφωνία με τις Βρυξέλλες.