Ο «Πάπας του Τrash» μιλά στο euronews και τον Γιώργο Μητρόπουλο
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗO Τζον Γουότερς είναι ένας από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες στην ιστορία του σινεμά. Είναι ο μεγάλος καλεσμένος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Ο Πάπας του Trash, όπως τον αποκάλεσε ο Γουίλιαμ Μπάροους έχει συνδέσει το όνομά του με καλτ δημιουργίες όπως τα Pink Flamingos, Hairspray, Polyester. Στην Θεσσαλονίκη παρουσίασε το περίφημο σόου του “This filthy world” κι έδωσε ένα masterclass για τη ζωή και το έργο. Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου θα του απονεμηθεί ο τιμητικός Χρυσός Αλέξανδρος.
O Αμερικανός σκηνοθέτης εγκατέλειψε την σκηνοθεσία το 2004. Του λείπει;
«Αν μου λείπει; Στην ουσία καθόλου. Έχω κάνει 17 ταινίες. Συνεχίζουν να επανακυκλοφορούν. Η εταιρία Criterion βγάζει νέες εκδόσεις. Έχουν κυκλοφορήσει τα φιλμ Multiple Maniacs, Female Trouble. Μόλις βγήκε και το Polyester. To Hairspray, το Cry Baby έγινε μιούζικαλ. Δεν μου λείπει. Αλλά θα το ξαναέκανα. Υπάρχουν συμφωνίες αλλά δε γυρίζουν τις ταινίες. Μου έδωσαν τα λεφτά για να γράψω το σενάριο, αλλά δεν προχώρησαν. Είναι τέσσερις ταινίες. Έχω βρει τον τρόπο όμως να λέω τις ιστορίες που με ενδιαφέρουν. Τις αφηγούμαι μέσα από τα βιβλία μου. Τα βιβλία μου πάνε πολύ καλύτερα εμπορικά από την τελευταία ταινία μου. Πηγαίνω λοιπόν εκεί όπου μου προσφέρεται η μεγαλύτερη υποστήριξη να πω περισσότερες ιστορίες».
0 73χρονος δημιουργός θεωρεί ότι υπάρχει τεράστια πολιτική πόλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και υπεύθυνος είναι ο Ντόναλντ Τραμπ.
«Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες βιώνουν έναν εμφύλιο. Οι επόμενες εκλογές μπορεί να κριθούν για μια ψήφο. Μου φαίνεται τρομακτικό, γιατί και οι δύο πλευρές θα λένε ότι έπεσαν θύμα νοθείας. Και ο Τραμπ δεν θα δεχτεί να εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο. Πρέπει να στείλουμε τα τανκς για να τον βγάλουν έξω. Εγώ που είμαι κρυφός αναρχικός, θα είναι αληθινή απόλαυση να το παρακολουθήσω. Ζούμε πολύ δύσκολες στιγμές. Και αυτό αφορά πολλές χώρες. Είναι όλοι αυτοί οι φασίστες με τα περίεργα κουρέματα που κυβερνούν την Βόρεια Κορέα, τη Βρετανία. Ο Τραμπ. Όλοι έχουν τρελό μαλλί. Γιατί; Δεν μπορώ να καταλάβω. Γι’ αυτό λοιπόν, κάθε χώρα που κατεβαίνει σε εκλογές, αν έχει κάποιον με περίεργο μαλλί, σας παρακαλώ μην τον ψηφίσετε, γιατί θα είναι και αυτός δεξιός».
Το φεστιβάλ ανέθεσε στον Αμερικανό σκηνοθέτη να επιλέξει τις δικές του αγαπημένες ταινίες και να φτιάξει ένα πρόγραμμα με αυτές. Στην δεκάδα ήταν και το «Who took Johnny» των Σούκι Χόλι, Ντέιβιντ Μπέλινσον και Μάικλ Γκαλίνσκι. Ένα ντοκιμαντέρ για ένα παιδί που χάθηκε στην Αϊόβα τη δεκαετία του ’80 και την απελπισμένη προσπάθεια της μητέρας του να το βρει. Ο Μάικλ Γκαλίνσκι είναι συχνός επισκέπτης της διοργάνωσης:
«Είναι μεγάλη τιμή για μας. Είναι ο αγαπημένος μου ήρωας. Δεν ήξερα ότι θα μας πρότεινε. Φανταζόμουν ότι το έκανε λόγω της τωρινής συγκυρίας. Αλλά όχι! Είναι μία από τις δέκα αγαπημένες του ταινίες. Είναι απίστευτο».
Παράλληλα με την προβολή, παρουσίασε το φωτογραφικό λεύκωμα «Η παρακμή του πολιτισμού των mall» με εικόνες από τα αμερικανικά εμπορικά κέντρα της δεκαετίας του ’80, που εξέδωσε πριν από 30 χρόνια. Κυκλοφορεί τώρα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Γκοβόστη:
«Πάντα δούλευα σε ένα πεδίο μεταξύ τέχνης και ιδεών. Το βιβλίο έχει να κάνει με την καταγραφή. Ήμουν λιγότερο φωτογράφος και περισσότερο ανθρωπολόγος σ’ αυτή τη δουλειά. Έχω κάνει άλλωστε αρκετά μαθήματα θρησκειολογίας, γιατί με ενδιέφερε. Όταν έκανα το ταξίδι, δεν ενδιαφερόμουν για την αισθητική της εικόνας, αλλά για την αισθητική των εμπορικών κέντρων. Ήθελα να συλλάβω τι είναι. Γιατί θα εξαφανίζονταν κάποια στιγμή. Έβγαλα αυτές τις φωτογραφίες στη ακμή των mall. Είναι ακριβώς η στιγμή που αρχίζει η αποσύνθεση».
