Τελευταίο παράδειγμα οι καλλιεργητές στο Δέλτα του Έβρου, στην Καταλονία
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτο δέλτα του ποταμού Έβρου, στην Ταραγόνα της Καταλονίας, οι καλλιεργητές έχουν συνηθίσει στις πλημμύρες.
Ωστόσο, αυτό που συνέβη πριν από μία εβδομάδα, με το πέρασμα της καταιγίδας Γκλόρια, ήταν πρωτοφανές.
Ο Χοάν Φερέρ, που καλλιεργεί ρύζι, είδε σχεδόν 20 στρέμματα από τις οικογενειακές καλλιέργειες να χάνονται κάτω από το νερό.
_«Θα ξέρουμε τι ζημιά πάθαμε όταν έρθει η περίοδος της συγκομιδής. Θα πρέπει να δούμε το ρύζι, να ελέγξουμε αν μεγαλώνει και τότε θα δούμε. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν μιλάμε για 50% ζημιά ή για 100%» είπε στη δημοσιογράφο του euronews, Κριστίνα Χινερ. _
Άδειος και ο ξενώνας που διατηρεί η οικογένεια Φερέρ στην περιοχή. Οι ακυρώσεις συνεχίζονται παρότι οι καιρικές συνθήκες βελτιώθηκαν.
«Είχαμε ακυρώσεις λόγω του καιρού, προφανώς το καταλαβαίνουμε να έχουμε ακυρώσεις την προηγούμενη εβδομάδα. Υπάρχουν όμως και για τις επόμενες εβδομάδες, ακόμα και όσοι σκόπευαν να έρθουν το Πάσχα το ακυρώνουν...»
Καταστροφικές συνέπειες στις μυδοκαλλιέργειες
Δεν είναι μόνο οι ανυπολόγιστες ζημιές στις καλλιέργειες. Η σφοδρότητα των καιρικών φαινομένων, που πολλοί αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή, έπληξε και τους οστρακοκαλλιεργητές.
«Αυτή η σοδειά έχει χαθεί, δεν θα προλάβουμε να την αντικαταστήσουμε εγκαίρως. Άλλωστε οι υποδομές μας έχουν καταστραφεί τελείως» περιγράφει ο μυδοκαλλιεργητής, Γιόναθαν Γκαρίγος.
Ο έλεγχος των συνεπειών είναι αποκαρδιοτικός
«Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε. Το να ξαναφτιάχνεις τις υποδομές στη θάλασσα δεν είναι το ίδιο με τη στεριά. Χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά και χρήματα. Αυτό σημαίνει μεγάλη οικονομική ζημιά σε σοδειά και εγκαταστάσεις.»
Η αποκατάσταση των υποδομών για τις μυδοκαλλιέργειες θα στοιχίσει περίπου 70.000 ευρώ, ποσό που προστίθεται στο χαμένο εισόδημα από την καταστροφή της σοδειάς.
Ο Γιόναθαν εκτιμά ότι η κακοκαιρία κατέστρεψε 50.000 κιλά μύδια, αξίας περίπου 60.000 ευρώ.
Οι μυδοκαλλιεργητές παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια το φυσικό περιβάλλον γύρω τους να αλλάζει.
Οι καλλιεργητές ελπίζουν τώρα σε αποζημιώσεις από το ισπανικό κράτος.
Ούτε αυτές, όμως, θα λύσουν το μεγάλο πρόβλημα της περιοχής που είναι ο σταδιακός αφανισμός των σημείων στα οποία έχουν τις καλλιέργειές τους.