Λίγες χρονιές ήταν τόσο δύσκολο να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια πείνα, όσο φέτος
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ στόχος του Παγκόσμιου Πρόγραμματος Επισιτισμού του ΟΗΕ είναι να εξαλείψει την παγκόσμια πείνα.
Λίγες χρονιές ήταν τόσο δύσκολο να επιτευχθεί όσο φέτος.
Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών χρειάστηκε να διπλασιάσει τις προσπάθειές του μέσα στο 2020.
Γεγονός που αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Νόμπελ που του απένειμε το Νόμπελ Ειρήνης.
«Όταν χτύπησε η πανδημία, οι γραμμές ανεφοδιασμού περιορίστηκαν» περιγράφει στο euronews o Αμίρ Αμπντουλά, αναπληρωτής διευθυντής του Προγράμματος. «Τα σύνορα έκλειναν. Το Παγκόμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα είναι το τμήμα logistics του συστηματος ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας. Όταν πολλές αεροπορικές εταιρείες σταμάτησαν να πετούν , ουσιαστικά λειτουργούσαμε ως μικρή αεροπορική εταιρεία. Μεταφέραμε κόσμο και φορτία»
Πέρυσι το Πρόγραμμα προσέφερε τρόφιμα σε περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε πάνω από 80 χώρες.
Η πείνα χτυπάει κυρίως τις περιοχές όπου υπάρχουν εχθροπραξίες.
Αυτή την περίοδο, η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση σημειώνεται στην Υεμένη, όπου συνεχίζονται οι εμφύλιες συγκρούσεις. Περίπου 20 εκατομμύρια κάτοικοι της Υεμένης υποφέρουν από πείνα ή υποσιτισμό.
Ο Αμίρ Αμπντουλά, αναπληρωτής διευθυντής του Προγράμματος, μιλώντας στο euronews εξεφρασε την ελπίδα το Νόμπελ Ειρήνης να ευαισθητοποιήσει περισσότερους πολίτες και φορείς ώστε να ενισχυθεί αυτό το εξαιρετικά κοστοβόρο πρόγραμμα.
«Εύχομαι να προσελκύσει την προσοχή στο γεγονός ότι μία τέτοια επισιτιστική κρίση δεν μπορεί να λήξει αν δεν λήξει η σύγκρουση. Φυσικά αυτός δεν είναι ο δικός μας ρόλος. Δικός μας ρόλος είναια να αντιμετωπίζουμε τις επιπτώσεις .»
Το Πρόγραμμα προσφέρει ανακούφιση σε εκατομμύρια ανθρώπους εδώ και 50 χρόνια.
Όμως, τα περιθώρια βελτίωσης και αναβάθμισης των υπηρεσιών του είναι μεγάλα.
«Αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε περισσότερο είναι αυτό που λέμε να αλλάζουμε ζωές, δηλαδή να βοηθάμε τους ανθρώπους να χτίζουν τις δικές τους γραμμές άμυνας. Για παράδειγμα στη Δυτική Αφρική υπάρχει τεράστια δυνατότητα να το κάνουμε. Υπάρχουν περιοχές συγκρούσεων, αλλά υπάρχουν και άλλες όπου αν ενισχύσουμε τις τοπικές κοινωνίες θα αποφύγουμε συγκρούσεις στο μέλλον»
Οι μεγαλύτερες προκλήσεις των επόμενων ετών είναι η κλιματική αλλαγή και οι ένοπλες συγκρουσεις.
Η επιτροπή του Νόμπελ, τόνισε ότι η ανάγκη εξεύρεσης πολυμερών λύσεων είναι σήμερα «πιο επιτακτική από ποτέ».