Πολλές κυβερνήσεις επιχειρούν να τονώσουν την κατανάλωση. Όμως αναλυτές εκτιμούν πως επιβαρύνουν σημαντικά τους κρατικούς προϋπολογισμούς
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να περιορίσουν το ενεργειακό κόστος, την αύξηση των τιμών και να αποφύγουν την ύφεση.Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναμένεται να αυξήσει τα επιτόκια ώστενα προλάβει ένα νέο πληθωριστικό τσουνάμι. Όμως το εγχείρημα κρύβρι παγίδες και δυσκολίες, λόγω του διαφορετικού πληθωρισμού μεταξύ των μεγαλύτερων οικονομιών της ευρωζώνης.
Πιο συγκεκριμένα, τον Σεπτέμβριο ο πληθωρισμός στην Ολλάνδία ανήλθε στο 17,1%, ενώ στη Γερμανία άγγιξε το 10.9%. Ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη κινήθηκε στο 9.9%Όμως τα υψηλότερα επιτόκια δεν μπορούν να είναι επιλεκτικά. Αποτελούν ένα συλλογικό νομισματικό μέτρο.
«Στη ζώνη του ευρώ έχουμε μια ενιαία νομισματική πολιτική, όμως την ίδια ώρα έχουμε 19 αναποτελεσματικές και ασυντόνιστες δημοσιονομικές πολιτικές με διαφορετικούς στόχους και προσανατολισμό. Τα μέτρα οικονομικής στήριξης και έλεγχου των τιμών φανερώνουν μεγάλες ανισότητες ακόμη και εντός των ισχυρών χωρών. Η Γερμανία διέθεσε 200 δισ. ευρώ.. Ακόμη και η Γαλλία διέθεσε σημαντικά ποσά, πιο πολλά από το 2021. Ωστόσο, αυτές οι πολιτικές δεν έχουν εναρμονιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο» υποστηρίζει ο Πιέρ Ζελέ, οικονομικός αναλυτής του JACQUES DELORS INSTITUTE.
Η έλλειψη συντονισμού των οικονομικών πολιτικών είναι η αχίλλειος πτέρνα του ευρώ σε σύγκριση με άλλες μεγάλες οικονομίες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η συνοχή μεταξύ νομισματικής πολιτικής και δημοσιονομικών μέτρων καταπολεμά τον κίνδυνο της ύφεσης.
Ο δείκτης SMI της S&P καταγράφει τις αγοραστικές δραστηριότητες των εταιρειών. Οτιδήποτε κάτω από το όριο του 50%, θεωρείται κακή βαθμολογία.
Σημαίνει πως οι εταιρείες αρχίζουν να εξοικονομούν χρήματα και προετοιμάζονται για δύσκολες μέρες. Επιχειρήσεις και οι ιδίωτες χάνουν εισόδημα εξαιτίας των υψηλότερων τιμών πολλών βασικών αγαθών.
«Μπορούμε να συζητήσουμε για το πως κατανέμεται η απώλεια εισοδήματος σε διάφορες κατηγορίες του πληθυσμού. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τα νοικοκυριά με χαμηλότερο εισόδημα. Αυτό όμως σημαίνει πως και τα υψηλότερα εισοδήματα θα αποδεχθούν πως η απώλεια εισοδήματος δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με δημόσιες δαπάνες. Αυτό ισχύει για ιδιώτες και επιχείρησεις» εκτιμά ο Αντρέ Σαπίρ, οικονομικός αναλυτής του BRUEGEL INSTITUTE.
Πολλές κυβερνήσεις επιχειρούν να τονώσουν την κατανάλωση. Όμως αναλυτές εκτιμούν πως επιβαρύνουν σημαντικά τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Ακόμη διογκώσουν τα δημόσιο χρέος, που σε πολλά κράτη είχε ήδη αυξηθεί εξαιτίας της πανδημίας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναζητεί την χρυχή τομή.