Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Γερμανική αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Στο σπίτι της Αλμπίνα Οκουλόβα είναι ώρα για μεσημεριανό. 

Η 51χρονη Ουκρανή έφυγε από το Κίεβο μετά τη ρωσική εισβολή. Έφτασε στο Πότσνταμ στη Γερμανία με την Λιουντμίλα, τη μητέρα της, και την Ξένια, την κόρη της. Στη γερμανική πόλη ζει και σπουδάζει ήδη από το 2020 ο γιος της Ντανίλο. 

Η Αλμπίνα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα της, αλλά τουλάχιστον είναι με την οικογένειά της και ζει στη Γερμανία μακριά από τον πόλεμο. Όπως λέει στο euronews, «όταν ήρθα εδώ είχα μόνο ένα μπουφάν μαζί μου και 200 ευρώ. Τώρα νιώθω καλύτερα. Η κόρη μου πάει ξανά σχολείο και εγώ μαθαίνω τη γλώσσα για να μπορέσω να πιάσω δουλειά».

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αλμπίνα ξεκινά πάλι από την αρχή. Μέχρι το 2015 ζούσε και εργαζόταν ως γιατρός στην Κριμαία. Έφυγε από το Κίεβο, όταν η Ρωσία προσήρτησε την ουκρανική χερσόνησο. 

Η Ξένια φοιτά σε μια τάξη προσαρμογής στο Πότσνταμ. Λέει πως της λείπουν το σχολείο και οι φίλοι της από το Κίεβο.

«Κάνω νέους φίλους. Είναι δύσκολο, γιατί είμαι σε μια καινούρια κατάσταση σε μια νέα χώρα. Είναι δύσκολο, αλλά μπορώ να τα καταφέρω», λέει το 15χρονο κορίτσι στο euronews.

Την αίτηση για τα μαθήματα γερμανικών η Αλμπίνα πρέπει να την καταθέσει σε μια δημόσια υπηρεσία του Πότσνταμ. Θέλει να μάθει τη γλώσσα το συντομότερο δυνατό για να μπορέσει να εργαστεί και πάλι ως γιατρός. Όμως η χρονοβόρα γραφειοκρατία δυσκολεύει τη διαδικασία κι αυτό, όπως μας λέει, είναι κάτι που δυσαρεστεί τους Ουκρανούς στη Γερμανία.

«Με κρατά συνεχώς απασχολημένη και δεν μπορώ να ηρεμήσω, αφού πάντα έχω χαρτιά για να συμπληρώσω όπως μια φόρμα που λήγει ή κάτι άλλο μέχρι το τέλος του χρόνου», εξηγεί η Αλμπίνα στο euronews. «Δεν είμαι ήρεμη, ώστε να μπορέσω να αφοσιωθώ στο να μάθω γερμανικά και να μεγαλώσω την κόρη μου».

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ουκρανοί έχουν έρθει ως πρόσφυγες στη Γερμανία από το ξέσπασμα του πολέμου. Η στήριξη από το κράτος έχει βελτιωθεί, όμως οι προκλήσεις παραμένουν. Το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη στέγης, ειδικά σε μεγάλες πόλεις όπως το Βερολίνο.

Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Vitsche, η οποία εδρεύει στη γερμανική πρωτεύουσα και μεταξύ άλλων συνδράμει τους Ουκρανούς πρόσφυγες, τα προβλήματα είναι πολλά. Η εκπρόσωπος της οργάνωσης Κρίστα-Μαρίγια Λέμπε εξηγεί στο euronews: «Είναι όπως όταν προσπαθείς να βρεις δουλειά ή σχολείο ή θέση σε παιδικό σταθμό. Αν δεν υπάρχουν θέσεις σε παιδικό σταθμό, τότε οι μητέρες για παράδειγμα δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα γλώσσας ή ενσωμάτωσης. Και τότε, φυσικά, είναι δύσκολο να βρουν δουλειά, γιατί σε πολλούς κλάδους χρειάζεται να ξέρεις γερμανικά».

Η προσωρινή λύση που βρήκαν οι τοπικές αρχές για τη στέγαση ήταν να στήσουν οικίσκους κοντέινερ για τους πρόσφυγες. Σε έναν τέτοιο οικίσκο ζει η μητέρα της Αλμπίνα Λιουντμίλα. Είναι 71 ετών και δεν παραπονιέται. Ανησυχεί για τους συγγενείς της στην Ουκρανία και της λείπουν. Όμως τουλάχιστον η ίδια έχει μια στέγη πάνω από το κεφάλι της στη Γερμανία και την ικανοποίηση ότι ζει ασφαλής με την οικογένειά της.