Νίκος Χριστοδουλίδης: «Εμείς εδώ στην Κύπρο μάθαμε να κάνουμε τον πόνο φροντίδα»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Απόψε έχω τη χαρά και την ιδιαίτερη τιμή να συμμετέχω στην εκδήλωση του Συνδέσμου Φίλων της Αγίας Σκέπης. Και είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος και συνάμα ιδιαίτερα περήφανος.

Συγκινημένος λόγω του πολυσχιδούς και ουσιαστικού έργου που με ανιδιοτέλεια και αγάπη προσφέρει η Αγία Σκέπη στους συνανθρώπους μας που οδηγήθηκαν στα αδιέξοδα της εξάρτησης των ναρκωτικών ουσιών, για όλα αυτά για τα οποία από κοντά είχα την ευλογία να δω μόλις ξεκινούσα πέρσι την προεκλογική μου εκστρατεία για τη διεκδίκηση της προεδρίας της Δημοκρατίας. Και θυμάμαι πολύ καλά πόσο είχα θαυμάσει το έργο, αλλά κυρίως την αφοσίωση των ανθρώπων της Αγίας Σκέπης, αλλά και τα αισθήματα των συμπολιτών μας που φιλοξενούνταν εκεί, και είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί τους, να ακούσω από πρώτο χέρι τις εμπειρίες τους.

Η Αγία Σκέπη, που αποτελεί μια πρωτοβουλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Αθανασίου, από το 1999 στο χωριό Φιλάνι όταν δέχτηκε τις πρώτες εισδοχές, συνεχίζει αδιάκοπα να αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο φροντίδας και απεξάρτησης για τους συμπατριώτες μας που το έχουν ανάγκη και για αυτό συγχαίρω θερμά και από τα βάθη της καρδιάς μου όλους όσοι συμβάλλουν στο έργο της.

Μέχρι σήμερα, η Αγία Σκέπη, μέλος πλέον της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Θεραπευτικών Κοινοτήτων, έχει φιλοξενήσει και στηρίξει πέραν των 1.000 συνανθρώπων μας. Την ίδια στιγμή, τα προγράμματα και οι δράσεις της έχουν επεκταθεί με συμβουλευτικό σταθμό στην Αγλαντζιά, με προγράμματα γυναικών, μητέρων και παιδιών, προγράμματα κοινωνικής επανένταξης οικογενειών, προγράμματα για έφηβους χρήστες και πολλά άλλα. Είναι κάτι που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας. Δεν είναι μόνο η θεραπεία, είναι και η επανένταξη πολύ σημαντική. 

Για αυτό και είμαι περήφανος που στέκομαι απέναντι σε συμπολίτες μου, οι οποίοι, με τη στάση ζωής τους και την ενεργή συνεισφορά τους προς τον συνάνθρωπο, αποδεικνύουν εμπράκτως την ουσιαστική δύναμη αναγέννησης που εμπεριέχεται στην έννοια της αφοσίωσης σε έναν καλό σκοπό. Αρκεί που υπήρξε η πρωτοβουλία από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Λεμεσού.

Όπως είναι ευρέως γνωστό, η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού ξεκινά εκείνην ακριβώς τη στιγμή που ο μελετητής-επιστήμονας πρωτοεντόπισε ανθρώπινο σκελετό, ο οποίος είχε τύχει φροντίδας τραύματος, προκειμένου να επιβιώσει.

Αυτή η έννοια της φροντίδας του ενός ανθρώπου προς τον άλλο, αυτή η ενεργή έγνοια προς τον συνάνθρωπο, αποτελεί και την απαρχή της έννοιας του πολιτισμού.

Ακριβώς λοιπόν και για αυτόν τον λόγο είμαι περήφανος, διότι με την ευγενική πρωτοβουλία της αποψινής εκδήλωσης, η έννοια του πολιτισμού ως αναπόσπαστο μέρος της φροντίδας και της έγνοιας προς τον συνάνθρωπο αποκτά ουσιαστικό νόημα και περιεχόμενο, καθώς εμείς εδώ στην Κύπρο μάθαμε να κάνουμε τον πόνο φροντίδα και τη φροντίδα με την έγνοια πολιτισμό και αναγέννηση. Αρκεί να υπάρξει το όραμα, η βούληση, και ο στόχος.

Με την αποψινή εκδήλωση, αφενός ενισχύεται το πολύτιμο έργο της Αγίας Σκέπης και αφετέρου με τη συμβολή της παράστασης του «Πολιτιστικού Συλλόγου Ρωμιοσύνη» θα ζωντανέψει μπροστά μας η ιστορική μνήμη μιας κεφαλαιώδους στιγμής για τον Ελληνισμό.

Έτσι, μέσω του αφιερώματος στη Μικρά Ασία και την υπόμνηση του βιώματος του εκπατρισμού και της καταστροφής, η οποία, ωστόσο, μετεξελίχτηκε σε αναγέννηση και μεγαλειώδη προσφορά των προσφύγων της Μικράς Ασίας σε ολόκληρό τον Ελληνισμό, έρχεται στη σκέψη μας ο πόνος και η αγωνία των συνανθρώπων μας που δίνουν τη μάχη απέναντι στην καταστροφική μανία των ναρκωτικών, αναζητώντας στην Αγία Σκέπη μια διέξοδο αναγέννησης.

Ως ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλώνω αποφασισμένος ότι η πολιτεία θα συνεχίσει να προσφέρει στήριξη σε συνδέσμους, οργανισμούς και οργανωμένους φορείς που έχουν στο επίκεντρο τον συνάνθρωπο, προσφέροντας ζωτική στήριξη σε ολόκληρη την κοινωνία.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι, χωρίς να υπάρχει αυτή η ιδιωτική πρωτοβουλία, το κράτος δεν έχει όλες αυτές τις υποδομές, και μέσα στο πλαίσιο της προεκλογικής μου εκστρατείας, λίγες μέρες πριν από την πρώτη Κυριακή των εκλογών, βρισκόμουν στην ελεύθερη επαρχία Αμμοχώστου και επισκέφθηκα ένα κέντρο όπου φιλοξενούνταν άτομα της τρίτης ηλικίας για να μιλήσω μαζί τους. Και όταν ολοκλήρωσα την επίσκεψη μου, με περίμενε έξω ένα νεαρό παιδί από την περιοχή, ο οποίος ζητούσε επίμονα να μου μιλήσει με ένα έντονο ύφος. Κάποιοι ήθελαν να με συνοδεύσουν, τους είπα να με αφήσουν να πάω μόνος μου να του μιλήσω και το παράπονο αυτού του παιδιού, του Σωκράτη, ήταν ότι δύο μήνες νωρίτερα είχε θάψει τον μικρότερο του αδελφό από ναρκωτικά. Το μεγάλο του παράπονο ήταν ότι στην περιοχή εκείνη η πολιτεία δεν είχε φροντίσει να υπάρχουν Κέντρα, όπως η Αγία Σκέπη, για να μπορούν να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους φαινόμενα.

Ο αδελφός του Σωκράτη δεν ήταν τυχερός όπως άλλοι που είχαν την ευκαιρία.

Για να μπορούμε να λέμε ότι είμαστε πολιτεία περήφανη για τη χώρα, για το κράτος μας, για την Κυβέρνησή μας, για την Κυπριακή Δημοκρατία, το πρώτο που θα πρέπει να διασφαλίσουμε είναι ότι – σε συνεργασία πάντοτε με Κέντρα όπως η Αγία Σκέπη αλλά και με το κράτος να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο – θα στηρίξουμε τέτοιες πρωτοβουλίες που είναι σημαντικό να υπάρχουν σε όλη την ελεύθερη Κύπρο. Και αν θέλω να κρατήσω κάτι από την αποψινή μου παρουσία εδώ, που είναι ένδειξη αναγνώρισης και εκτίμησης για το έργο που γίνεται, είναι αυτή την υπόσχεση προς όλους εσάς ότι, μέσα από ένα ξεκάθαρο προγραμματισμό, θα φροντίσουμε ώστε οι συμπολίτες μας, όπου και αν ζουν στην ελεύθερη Κύπρο, όταν θα έχουν να αντιμετωπίσουν τέτοιες δύσκολες καταστάσεις, θα έχουν δίπλα τους μια Αγία Σκέπη.