Σοβαρά ζητήματα ψυχικής υγείας έχουν να αντιμετωπίσουν όσοι επέζησαν από τον σεισμό των 50.000 νεκρών στην Τουρκία...
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜερικοί κοιμούνται μετά βίας. Άλλοι τρέμουν ακόμα να μπουν σε εσωτερικούς χώρους. Και αρκετοί έχουν αναπτύξει έναν βαθύ φόβο για τα βουνά, που ήταν η πηγή της ευημερίας τους.
Οι Τούρκοι επιζώντες από τον σεισμό που σκότωσε περισσότερους από 50.000 ανθρώπους πριν από δύο μήνες, εξακολουθούν να υποφέρουν από το μέγεθος της καταστροφής στην ευρύτερη περιοχή της Αντιόχειας.
Ο Κουμα Ζομπι γνωρίζει καλά αυτό το συναίσθημα. Υπάλληλος σε εταιρεία σεκιούριτι, αναφέρει: «Δεν κοιμάμαι πια, πηγαίνω για ύπνο στις 3.00 το πρωί και ξυπνάω στις ,άντε στις έξι, σίγουρα όχι αργότερα. Ο γιος μου ήταν επίσης στην Αττάλεια και τώρα επέστρεψε να με δει για μια εβδομάδα. Ξυπνάει αρκετές φορές μέσα τη νύχτα ουρλιάζοντας, λόγω του σεισμού».
Ο εθελοντής ψυχίατρος Εράλπ Τουρκ προσπαθεί να θεραπεύσει την αγωνία γυρίζοντας την επονομαζόμενη ζώνη της καταστροφής με ένα κουτί γεμάτο χάπια στο αυτοκίνητό του και ένα σημειωματάριο για την καταγραφή των συναισθημάτων.
«Οι τρεις πιο συχνές ψυχικές διαταραχές που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή είναι οι έντονες αντιδράσεις στρες, η κατάθλιψη που σχετίζεται κυρίως με απώλειες και τέλος η αναζωπύρωση παλαιών ψυχιατρικών ασθενειών που έχουν ξυπνήσει σε ασθενεείς από τον σεισμό», λέει ο Τουρκ.
Την ημέρα της καταστροφής το μωρό της Σεβγκί Νταγκλί ήταν μόλις 15 ημερών. Τώρα αυτή η νεαρή μητέρα ζει καθημερινα με τον φόβο. Οπως λέει: «Η γη ακόμα τρέμει μερικές φορές. Άρα προφανώς νιώθεις τον φόβο. Και δεν είναι τόσο για εμένα όσο πλέον για το μωρό μου, οπότε ανησυχούμε».
Πολλοί από τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους παρουσιάζουν συμπτώματα διαταραχής μετατραυματικού στρες μετά από σεισμό που κατέστρεψε τις ζωές τους.