Αποκαθηλώνονται σοβιετικά μνημεία, αλλάζουν όνομα δρόμοι ενώ τα ρωσόφωνα βιβλία αντικαθίστανται από άλλα γραμμένα στα ουκρανικά
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΔεν είναι λίγες οι πόλεις στην Ουκρανία που προσπαθούν να απαλλαγούν από το ρωσικο παρελθόν τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Χάρκοβο, στο οποίο για χρόνια κυρίαρχη γλώσσα ήταν η ρωσική. Ήδη μετονομάζονται εκατοντάδες δρόμοι με σοβιετικά ονόματα, έχουν κατεδαφιστεί δεκάδες μνημεία ενώ στα ράφια των βιβλιοπωλείων τα ρωσόφωνα βιβλια αντικαθιστούν άλλα γραμμένα στα ουκρανικά.
«Αυτά τα βιβλία έχουν θεραπευτική επίδραση στους ανθρώπους. Δηλαδή, ένα άτομο φαίνεται να λαμβάνει κάποια προστασία διαβάζοντας ότι στην πραγματικότητα υπάρχει ουκρανική κουλτούρα, υπάρχει η ουκρανική τέχνη, υπάρχει το κράτος της Ουκρανίας και ότι υπάρχουν εξαιρετικοί καλλιτέχνες, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, γλύπτες και δημόσια πρόσωπα που ειναι Ουκρανοί. Όλα αυτά αφορούν εμάς. Αυτό γίνεται για να αποκτήσεις ταυτότητα. Γι' αυτό οι άνθρωποι αγοράζουν αυτά τα βιβλία», εξηγεί ο εκδότης Ολεξάντρ Σαβτσουκ.
Παραδοσικά το Χάρκοβο ήταν μια πόλη που η πλειοψηφία του πληθυσμού της μιλούσε ρωσικά, ωστοσο το ξέσπασμα του πολέμου οδήγησε αρκετούς κατοίκους του να στραφουν προς τα Ουκρανικά. Ο καλλιτέχνης Μίκολα Κολομιετς, δάσκαλος στο επάγγελμα, θυμάται: «Στην έναρξη τη εισβολής όταν είχα πει κάτι στα ρωσικά αισθάνθηκα μια δυσάρεστη γεύση στο στόμα μου, σαν να είχα φάει κάτι σάπιο».
Μετά από εναμισι χρονο πολέμου, είναι δύσκολο να διεξαχθεί ένας ήρεμος διάλογος αναφορικά με την χρήση της γλώσσας του επιτιθέμενου. Η Νατάλια Ντενίσοβα, καλλιτεχνική διευθυντρια του κρατικού Ακαδημαϊκού Θεάτρου Μαριονετών του Χαρκόβου, αναφέρει: «Οι άνθρωποι έζησαν με αυτή τη γλώσσα. Μερικές φορές επιβαλλόταν έντονα. Έτσι συνέβη, θέλοντας και μη, οι άνθρωποι να μιλούν κυρίως ρωσικά. Και αν δεχτούμε ότι αυτό συνέβη με το ζόρι, δηλαδη ότι η ρωσική γλώσσα επιβλήθηκε εδώ, τότε έχω αμφιβολίες αν πρέπει να την αναγκάσουμε να εγκαταληφθεί, να την διώξουμε. Τότε δεν θα διαφέρουμε ο ένας από τον άλλον».
Πάντως η διαδικασία απορωσοποίησης που ξεκίνησε ήδη αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έχει ενισχυθεί το τελευταίο διάστημα, χάρη στις ρωσικές βόμβες και φυσικά την κινητοποίηση των ουκρανικών αρχών.