Η μπαρόκ όπερα παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ της Πεντηκοστής
Μαγεία, ψευδαίσθηση, μεταμόρφωση, έρωτας. Η όπερα του Χέντελ «Αλτσίνα», σε σκηνοθεσία του Νταμιάνο Μικελέτο ρίχνει τα μάγια της στο Φεστιβάλ της Πεντηκοστής στο Σάλτσμπουργκ. Στην καρδιά αυτού του μαγεμένου κόσμου είναι η Τσετσίλια Μπάρτολι και ο Φιλίπ Ζαρουσκί.
Η διάσημη μέτζο σοπράνο ερμηνεύει την Αλτσίνα. Είναι μια μάγισσα που μεταμορφώνει όσους άντρες ναυαγήσουν στο νησί της σε ζώα, αφού πρώτα τους κάνει εραστές της. Όταν ο ιππότης Ρουτζέρο βρεθεί μπροστά της, η Αλτσίνα ανακαλύπτει τον αληθινό έρωτα και χάνει τις μαγικές δυνάμεις της:
«Η ιστορία της Αλτσίνα είναι απίστευτη. Είναι μια μάγισσα που γνωρίζει τον αληθινό έρωτα. Αυτό είναι πραγματικά απαγορευμένο. Πρέπει να δώσω τις διαφορετικές αποχρώσεις: τη δύναμη, τον έρωτα και το γεγονός ότι αρχίζει να γερνάει. Υπάρχει αισθησιασμός και μια ελαφρότητα. Είναι κάτι που συναντούμε σε όλες τις όπερες του Χέντελ. Κάθε άρια έχει το δικό της χαρακτήρα, το δικό της χρώμα. Κάθε έργο του είναι ένα ξεχωριστό αριστούργημα» αναφέρει η Τσετσίλια Μπάρτολι.
Ο κόντρα τενόρος Φιλίπ Ζαρουσκί ερμηνεύει τον ιππότη Ρουτζέρο: «Ο Χέντελ ήταν πολύ αυστηρός και δύσκολος, λίγο δύστροπος. Γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή είχε απειλήσει να πετάξει μια σοπράνο από το παράθυρο. Δεν ήταν καλή ιδέα να τον ενοχλείς πολύ. Και το παράδοξο είναι ότι η μουσική του είναι τόσο αισθησιακή και ανθρώπινη. Η μουσική του Χέντελ είναι πιθανώς από τις πιο συγκινητικές στην ιστορία της μουσικής».
Η Τσετσίλια Μπάρτολι, η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ αφιέρωσε τη φετινή διοργάνωση στις φωνές των καστράτο, που ενέπνευσαν τον Χέντελ και άλλους συνθέτες του μπαρόκ. Οι άνδρες αυτοί μπορούσαν να αποδώσουν, λόγω του ευνουχισμού τους, υψηλότερες νότες και να έχουν μεγαλύτερη πλαστικότητα, φτάνοντας τις οκτάβες μιας μέτζο σοπράνο ή μιας σοπράνο:
«Ο στόχος μου ήταν να ενώσω και πάλι με κάποιο τρόπο τις μεγάλες φωνές της εποχής μπαρόκ, τους ποπ σταρ εκείνης της περιόδου. Καστράτο σαν τον Φαρινέλι, τον Καφαρέλι και τον Σενεζίνο» επισημαίνει η μέτζο σοπράνο.
Ο Χέντελ έγραψε το ρόλο του ιππότη Ρουτζέρο για έναν διάσημο καστράτο. Σήμερα αυτοί οι ρόλοι, επειδή δεν υπάρχουν πλέον καστράτο, ερμηνεύονται από μέτζο σοπράνο ή κόντρα τενόρο, που χρησιμοποιεί τις υψηλές νότες του:
Η ιδιαιτερότητα του καστράτο ήταν η αναπνοή του. Ήταν πολύ πιο βαθιά από τον μέσο όρο και τους έδινε μια απίστευτη πλαστικότητα. Μπορούσαν να εκφέρουν πολύ μεγάλες μουσικές φράσεις με μια ανάσα. Αυτό ήταν μέρος της μαγείας αυτών των φωνών. Ένα μέρος από το δράμα της προσωπικής τους ζωής βγαίνει στις φωνές τους. Ίσως αισθάνονταν μεγάλη αδικία που τους είχαν αφαιρέσει τη σωματική τους ακεραιότητα. Νομίζω ότι η μελαγχολία στην φωνή του καστράτο συνδέεται με την τεχνική που χρησιμοποιούσαν αλλά και με την ιδιαίτερη προσωπική τους ιστορία. Το τραγούδι για αυτούς ήταν ο δικός τους τρόπος επιβίωσης» υπογράφει ο Φιλίπ Ζαρουσκί.
Η «Αλτσίνα» θα παρουσιαστεί και στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, 8-18 Αυγούστου.