Το lockdown ως μορφή εξορίας: Ένα σχόλιο του εικαστικού Αϊ Γουέι Γουέι

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Κινέζος εικαστικός Άι Γουεϊγουέι αναζητεί το κοινό του διαρκώς. Επικοινωνεί μέσω των κοινωνικών δικτύων αλλά και με ένα νέο βιβλίο του. Τίτλος του «Στο δέρμα του ξένου». Από το 2015 που έφυγε από την πατρίδα του έχει ζήσει στο Βερολίνο και το Κέιμπριτζ. Στο βιβλίο καταγράφει τις σκέψεις του για τη ζωή σε εξορία.

Στη Βρετανία για να συνδράμει την καλλιτεχνική κοινότητα παρουσίασε την τελευταία του δουλειά μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας τέχνης CIRCA που διανέμει κέρδη σε καλλιτέχνες. Συγκεντρώθηκαν 60 χιλιάδες βρετανικές λίρες.

Τα θέματα τηςεξορίας και τηςζωής των προσφύγωνπαραμένουν σε κεντρικήθέση στη νέατου έκθεση στοΒερολίνο όπου κάνειιδιαίτερη μνεία σεδιάσημα ονόματα πουοδηγήθηκαν σε εξορίαή αυτοεξορία όπωςο Καρλ Μαρξ, ο Άλμπερτ Άινσταϊνή ο ΣίγκμουντΦρόιντ.

Για τον Άι Γουεϊγουέι η επιβολή lockdown για την αναχαίτιση του κορωνοϊού είναι και αυτή μια μορφή εξορίας: «Μιλάμεγια την εξορία. Υπάρχουν δυο συνθήκες. Η μία όταν άνθρωποι εκδιώχνονται από τις πατρίδες τους, τις οικογένειές τους και την ξεκάθαρη σχέση με τις ρίζες τους και την ιστορία τους. Η άλλη είναι η πνευματική εξορία. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το περιβάλλον σήμερα. Ολόκληρη η κοινωνία έχει εξωθηθεί σε μια νέα, ανοίκεια κατάσταση που δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ ξανά. Η πανδημία λειτουργεί ως μεταφορά για τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή μας. Η κατάσταση σήμερα και ίσως και στο μέλλον θα είναι περισσότερο σαν αυτό που ζούμε τώρα. Δεν μπορούμε πια να θεωρούμε το σπίτι μας ασφαλές μέρος».

Η εγκατάσταση του Κινέζου εικαστικού με τίτλο «Καθαρτήριο», που θα παρουσιάζεται στο Βερολίνο ως τις 7 Ιανουαρίου στο πλαίσιο του Φόρουμ Αρχιτεκτονικής Aedes, είναι μια αναπαράσταση των φυσικών και πνευματικών χώρων μετάβασης στους οποίους θα συνεχίσουμε να κινούμαστε και μετά το lockdown.