«Χορεύοντας με τις αρκούδες»: Εντυπωσιακές εικόνες από το Φεστιβάλ Dancing Bears της Ρουμανίας
Με ρίζες σε μια παράδοση αιώνων της Μολδαβίας, οι συμμετέχοντες, ντυμένοι με δέρματα αρκούδας που πέρασαν από γενιά σε γενιά, παρελαύνουν και χορεύουν στον ρυθμό των τυμπάνων.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ μικρή βιομηχανική πόλη Κομανέστι στη βορειοανατολική Ρουμανία μπορεί να φαίνεται απίθανος τουριστικός προορισμός, αλλά σε αυτον τον τόπο επιλέγουν να περάσουν μέρος της περιόδου των χειμερινών διακοπών τεράστιοι αριθμοί επισκεπτών από την Ιαπωνία.
Συγκεντρώνονται εδώ για να παρακολουθήσουν μια ετήσια εκδήλωση που προέκυψε από μια παράδοση χιλιετιών στην περιοχή της Μολδαβίας: Άνθρωποι όλων των ηλικιών ντυμένοι με δέρμα αρκούδας, οργανωμένοι σε αγέλες, παρελαύνουν και χορεύουν υπό τον εκκωφαντικό ήχο τυμπάνων.
Το Φεστιβάλ «Χορεύοντας με τις Αρκούδες», όπως έχει γίνει γνωστό, είναι ένα έθιμο που ξεκινά τις ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και τελειώνει με ένα θεαματικό φινάλε στο Κομανέστι στις 30 Δεκεμβρίου.
Ορισμένες από τις "αρκούδες" γρυλίζουν ενώ σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν πλάκα στους θεατές προσπαθώντας να τους... επιτεθούν.
Τα δέρματα αρκούδας που φορούν οι χορευτές, τα οποία μπορεί να ζυγίζουν έως και 50 κιλά, μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά. Οι αγέλες φυλάνε προσεκτικά τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για να διατηρήσουν τις γούνες σε καλή κατάσταση και έτοιμες να φορεθούν την επόμενη χρονιά.
Μια από τις πιο καθιερωμένες ομάδες είναι η αγέλη αρκούδων Sipoteni, που πήρε το όνομά της από μια γειτονιά του Κομανέστι, όπου γεννήθηκε ο ιδρυτής της, ο Κοστερ Ντασκαλου. Έχει έως και 120 μέλη, ορισμένα από τα οποία άρχισαν να συμμετέχουν σε ηλικία 3 ετών.
"Τα παιδιά μου, η Αμαλία και ο Νταβιντ, είναι ήδη στην αγέλη", δήλωσε ο Ντασκάλου, ο οποίος ήταν 8 ετών όταν χόρεψε για πρώτη φορά ντυμένος αρκούδα, όταν η Ρουμανία ήταν ακόμη κομμουνιστική δικτατορία. Τότε, θυμήθηκε, ήταν ένα πολύ πιο χαμηλών τόνων θέαμα, με τις "αρκούδες" να επισκέπτονται τα σπίτια μόνο γύρω στα Χριστούγεννα.
Οι ντόπιοι λένε ότι το έθιμο χρονολογείται πριν από τον χριστιανισμό, όταν πίστευαν ότι τα άγρια ζώα προστάτευαν τους ανθρώπους από κακοτυχίες και κινδύνους. Ως εκ τούτου, οι αρκούδες που χόρευαν, πήγαιναν στα σπίτια των ανθρώπων και χτυπούσαν τις πόρτες τους για τύχη και ένα ευτυχισμένο νέο έτος.
"Αισθάνομαι απελευθερωμένη, Η αρκούδα απελευθερώνει τις ψυχές μας", δήλωσε μια συμμετέχουσα, η Μαρία, η οποία εντάχθηκε στην αγέλη Sipoteni Bear Pack σε ηλικία 5 ετών και είναι τώρα 22. "Συνδέομαι επίσης με τον εκλιπόντα πατέρα μου που με εισήγαγε στην παράδοση πριν από 17 χρόνια", αναφέρει.
Οι κάτοικοι είναι ευτυχείς που η παράδοση έζησε καθώς η περιοχή έχασε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της από τη δεκαετία του 1990, όταν πολλοί άνθρωποι έφυγαν για να αναζητήσουν εργασία στη Δυτική Ευρώπη μετά την πτώση του κομμουνισμού.
Μια 35χρονη, η Μαριαν, επιστρέφει κάθε χρόνο από το εξωτερικό για να χορέψει με την αγέλη στην οποία ανήκει από την ηλικία των 6 ετών.
"Ελπίζω ότι τα παιδιά μας θα κάνουν αυτό το μοναδικό έθιμο να διαρκέσει για πάντα", δήλωσε η ίδια. "Μπορώ να φανταστώ να παραιτηθώ από οτιδήποτε, αλλά ποτέ δεν θα σταματήσω να κάνω αυτό", πρόσθεσε.
