Το πειραματικό χιπ-χοπ τρίο επιστρέφει με ένα νέο concept άλμπουμ που οδηγεί τον ακροατή σε ένα cyberpunk club. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο και ενίοτε συναρπαστικό δυστοπικό rave που μπορεί να είναι υπερβολικά ακατάστατο για το καλό του.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Στο βίντεο για το νέο single "Change the Channel" των clipping. ένας ένοπλος στρατιωτικός μπαίνει σε ένα σπίτι και βλέπει έναν σκυμμένο άνδρα στον καναπέ του, ο οποίος φοράει ένα άβολο κολάρο που φαίνεται να τον έχει αλυσοδέσει.
"Ο χρήστης αποσυνδέθηκε... Ο χρήστης αποσυνδέθηκε" επαναλαμβάνει μια ρομποτική φωνή που προέρχεται από το τηλέφωνο του άνδρα, το οποίο βρίσκεται στο τραπέζι μπροστά του.
Ο στρατιώτης ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Συνδέει ξανά τον χρήστη, χρησιμοποιώντας ένα κόκκινο καλώδιο USB που γλιστράει στο κολάρο του άνδρα. Ο πεσμένος άνδρας μπορεί τώρα να συνεχίσει το doomscrolling στη συσκευή του.
Όσον αφορά τις μεταφορές, δεν είναι ιδιαίτερα βαθιά, αλλά είναι χρήσιμη για να περικλείσει το ύφος του τελευταίου άλμπουμ των clipping. "Dead Channel Sky".
Βλέπετε, το πειραματικό χιπ-χοπ τρίο με έδρα το Λος Άντζελες, που αποτελείται από τον ράπερ Daveed Diggs και τους παραγωγούς William Hutson και Jonathan Snipes, έχει κάνει όνομα όχι μόνο επειδή σπάει τις συμβάσεις του χιπ-χοπ δημιουργώντας μεταφορικά και συχνά τραχιά ηχοτοπία που κατοικούνται από φλύαρο ραπ, αλλά και ως ένθερμοι λάτρεις ενός καλού concept.
Δείχνουν ευελιξία στο δεύτερο άλμπουμ τους, το "Splendor & Misery" του 2016, ένα sci-fi / αφροφουτουριστικό concept άλμπουμ που γράφτηκε από την οπτική γωνία μιας τεχνητής νοημοσύνης μέσα σε ένα φορτηγό πλοίο που κατοικείται από έναν άνθρωπο. Στη συνέχεια, ήρθε το δίπτυχο τρόμου 'There Existed An Addiction To Blood' και 'Visions Of Bodies Being Burned' του 2019-2020 - το πιο ολοκληρωμένο τους πάντρεμα concept και μουσικής. Και τα δύο άλμπουμ λειτούργησαν ως μια κυκλοθυμική horrorcore ωδή στο κινηματογραφικό είδος, παρουσιάζοντας τους clipping. στην πιο μελωδική και φρενήρη ευρηματικότητά τους.
Για το επόμενο αφηγηματικό τους πείραμα, απομακρύνθηκαν από τον τρόμο και εμβάθυναν σε έναν cyberpunk κόσμο που αντλεί έντονη έμπνευση από το θεμελιώδες κείμενο του William Gibson "Neuromancer" του 1984. Σε αυτό, τα industrial beats συναντούν την acid techno, ενώ οι electro ήχοι των 90s επαναχρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ένα δυστοπικό φουτουριστικό rave.
Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν μια έκρηξη, και για λίγο, είναι. Κομμάτια που ξεχωρίζουν όπως το 'Dominator' και το 'Change The Channel' θυμίζουν τους Orbital και τους Prodigy, ενώ τα 'Keep Pushing' και 'Mirrorshades Pt.2' βρίσκουν την ισορροπία μεταξύ της δέσμευσης στο cyberpunk ιδεολόγημα και της διασκέδασης με αυτό.
Απογοητευτικά, τα δυσοίωνα glitchy ηχοτοπία γεμάτα με σκιρτήματα dial-up modem και κάποιο στίχο που δεν έχει νόημα, βαριούνται πολύ γρήγορα.
Το θέμα του τεχνοφατσισμού χρειάζεται το λεξιλογικό του πεδίο, το παραδέχομαι, αλλά η επαναλαμβανόμενη αναφορά σε εμφυτεύματα, κάμερες παρακολούθησης και συνθετικές απειλές αγγίζει τα όρια της εννοιολογικής υπερβολής. Και ενώ το σήμα κατατεθέν του Diggs, η ταχεία παράδοση είναι πάντα μια χαρά να την ακούς - ειδικά όταν είναι υπό τους ήχους αδρεναλίστικης 90s house - έχεις την εντύπωση ότι το "Dead Channel Sky" θα μπορούσε να είναι πιο ικανοποιητικό με λιγότερες ατάκες όπως "'the ingenue was an opp", "fresh new skin for the avatar" και "virus - kill that shit, kill that shit".
Αυτά δεν είναι τόσο παιδαριώδη όσο οι εμπνευσμένες από θεωρίες συνωμοσίας μπούρδες που οι Muse περνάνε για στίχους μετά το 'The 2nd Law'. Αλλά ενώ οι clipping. αφήνουν τα εφηβικά μουρμουρητά κάποιου που μόλις ανακάλυψε για πρώτη φορά τον Orwell στους Matt Bellamy & Co. δεν παύει να υπάρχει εδώ κάτι το σοβαροφανές υπερβολικό.
Σε αντίθεση με τα πολύ πιο συνεπή 'There Existed An Addiction To Blood' και 'Visions Of Bodies Being Burned', το πέμπτο στούντιο άλμπουμ της μπάντας είναι πολύ πιο σκόρπιο. Δεν είναι ότι το concept ξεφεύγει από το ψαλίδισμα... μάλλον ότι η δημιουργικότητά τους χρειαζόταν περισσότερη διάταξη προκειμένου να μην γίνει μια επίμονη ακαταστασία.
Ίσως αυτό να είναι το ζητούμενο, η απόλυτη προσήλωση σε ένα κύριο θέμα: το 'Dead Channel Sky' έπρεπε να αντικατοπτρίζει ηχητικά τον καταπιεστικό ψηφιακό εφιάλτη της σύγχρονης εποχής. Από αυτή την άποψη, το συνειδητά χαοτικό κολάζ των clipping. λειτουργεί.
Ωστόσο, προειδοποιούμε: αν η ιδανική σας βραδινή έξοδος δεν είναι να πηγαίνετε σε ένα πειραματικό techno club με έδρα το Βερολίνο, το οποίο προβάλλει ταυτόχρονα στους τοίχους αποσπάσματα από τα Ghost in the Shell, Hackers, Strange Days και Matrix, ενώ ο MC σας υπενθυμίζει ότι η κοινωνική κατάρρευση είναι κοντά και ότι η πολιτική διαφθορά έχει μετατραπεί σε κρατικά εγκεκριμένο έλεγχο του νου, αυτή η αισθητηριακή επίθεση μπορεί να αποδειχθεί - όπως και αυτή η πρόταση - περισσότερο εξαντλητική παρά συναρπαστική.
Το 'Dead Channel Sky' κυκλοφορεί τώρα.