ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τίμησε τις Γυναίκες στα Λευκά με το βραβείο Ζαχάρωφ το 2005. Αλλά μόνο τώρα, οκτώ χρόνια μετά, κατάφεραν να ταξιδέψουν μέχρι τις Βρυξέλλες και να το παραλάβουν. Μέχρι τώρα η κουβανική κυβέρνηση τους είχε απαγορέψει την έξοδο από τη χώρα.
Ντυμένες στα λευκά, κάθε Κυριακή συναντιούνται στην περιοχή Μιραμάρ της Αβάνας, στην εκκλησία της Σάντα Ρίτα, και προσεύχονται, ζητώντας την ελευθερία των αγαπημένων τους προσώπων. Το κίνημα ξεκίνησε μετά τη «Μαύρη Άνοιξη», το Μάιο του 2003. Τότε 75 ποιητές, γιατροί δημοσιογράφοι, ακτιβιστές, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 15 έως 28 ετών για απόπειρα εναντίον της ασφάλειας του κράτους, ακριβώς όταν τα αίτηματά τους για ελευθερία και δημοκρατία άρχισαν να έχουν απήχηση. Κάποιοι από αυτούς έχουν εξοριστεί, άλλοι αφέθηκαν ελεύθεροι για λόγους υγείας, αλλά οι υποθέσεις τους παραμένουν ακόμη ανοιχτές. Σύζυγοι, μητέρες και κόρες των πολιτικών κρατουμένων στην Κούβα περπατούν στους δρόμους της Αβάνας, κάνοντας προσευχές και μοιράζοντας λουλούδια.
Το κίνημα των Γυναικών στα Λευκά δημιουργήθηκε αυθόρμητα, ως τρόπος πολιτικής διαμαρτυρίας και επίσης ως κίνημα αλληλεγγύης.
Η Μπέρτα Σολέρ, μία από τις δημιουργούς της ομάδας, ήρθε στις Βρυξέλλες μαζί με τις άλλες τέσσερις «Γυναίκες στα Λευκά» για να παραλάβουν το βραβείο Ζαχάρωφ και μίλησε στο Euronews και τη Σάρα Μπλάνκο.
Μπέρτα Σολέρ: Σας ευχαριστώ πολύ. Είμαστε εδώ, είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Εμείς ποτέ δεν χάσαμε την πίστη μας ότι θα μπορούσαμε να έρθουμε εδώ στις Βρυξέλλες.
euronews: Πώς είναι τα πράγματα τώρα στην Κούβα; Κάτι έχει αλλάξει από το 2005, και μπορέσατε να έρθετε. Υπήρξε μια μεταναστευτική μεταρρύθμιση που εξάλειψε την ανάγκη έκδοσης βίζας; Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκεστε σήμερα εδώ;
Μπέρτα Σολέρ: Στην Κούβα δεν υπάρχουν μεταρρυθμίσεις ούτε μεταναστευτικές, ούτε οικονομικές, αλλά μόνο διακοσμητικές. Πραγματικά είναι ένας τρόπος να πουλήσουν στο εξωτερικό άλλη εικόνα για την κουβανική κυβέρνηση για να σκέφτεται ο κόσμος ότι η Κούβα κάνει ανοίγματα, ότι αλλάζει ότι προωθεί μεταρρυθμίσεις. Εάν είμαστε εδώ, συμβαίνει εξαιτίας διεθνών πολιτικών πιέσεων. Η κουβανική κυβέρνηση είναι το ίδιο σκυλί με διαφορετικό κολάρο. Εξαφανίστηκε η λευκή κάρτα αλλά παραμένει το διαβατήριο. Οι ίδιες απαιτήσεις που είχε με τη λευκή κάρτα τις έχει και τώρα, ζητώντας αντ’ αυτού διαβατήριο.
euronews: Το καθεστώς απελευθέρωσε αρκετούς κρατούμενους το 2010 και το 2011. Πόσοι βρίσκονται ακόμα στη φυλακή και κάτω από ποιες συνθήκες;
Μπέρτα Σολέρ: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 15 πρώην κρατούμενοι από την ομάδα των 75 στην Κούβα. Οι υποθέσεις τους είναι ακόμη ανοιχτές και μπορούν να ανακληθούν. Ο Ιβάν Χερνάντες Καρίλιο, καθώς και ο Χοσέ Ντανιέλ Φερέρ και ο Άνχελ Μόγια, ο σύζυγός μου, είναι κάποιοι από αυτούς που αφέθηκαν ελεύθεροι, ζήτησαν διαβατήριο και δεν τους δόθηκε από την κουβανική κυβέρνηση με το επιχείρημα ότι οι ποινές τους δεν έχουν διαγραφεί.
Υπάρχουν εκατοντάδες πολιτικοί κρατούμενοι. Δεν έχουμε τα συγκεκριμένα νούμερα, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μία Γυναίκα στα Λευκά που είναι στη φυλακή, η Σόνια Γκάρο, βρίσκεται στη φυλακή μετά από ενάμισι χρόνο, όπως και ο άντρας της και έχουν μία ανήλικη κόρη 16 ετών χωρίς τη φροντίδα των γονέων της. Οι κρατούμενοι τώρα ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες, στοιβαγμένοι, ζουν με άλλους φυλακισμένους, βιαστές, δολοφόνους, εμπόρους ναρκωτικών. Και οι συνθήκες, το φαγητό που τους δίνουν είναι τροφή για γουρούνια. Το κάνουν επίτηδες, οπότε το αρνούνται και οι φύλακες το δίνουν για να ταΐσουν τα γουρούνια τους.
euronews: Ο κουβανικός λαός; Σας υποστηρίζει ανοιχτά;
Μπέρτα Σολέρ: Θυμηθείτε ότι ο μοναδικός εργοδότης είναι το καθεστώς Κάστρο που έχει σκορπίσει για 50 χρόνια το φόβο και τον τρόμο στην Κούβα. Αλλά έχουμε έναν λαό που μας υποστηρίζει, που εκφράζεται στους δρόμους, στις αγορές στα λεωφορεία. Πολλοί είναι ανώνυμοι, αλλά μας υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, αν δουν κάποιον κοντά μας που δεν τον έχουν ξαναδεί μας προειδοποιούν. Και ρωτούν εάν θέλουμε να κρατήσουν κάτι, γιατί, αν γίνουν έρευνες, μπορεί να μας πάρουν οτιδήποτε. Είναι ένας λαός στον οποίο μπορούμε να βασιστούμε.
euronews: Έχετε αρκετή προβολή τώρα. Τι θα ζητούσατε από τη διεθνή κοινότητα;
Μπέρτα Σολέρ: Αυτό που ζητάμε από τη διεθνή κοινότητα, τους λάτρεις της ελευθερίας, είναι να είναι αμείλικτοι με το καστρικό καθεστώς. Ότι, όταν είναι στη Γενεύη, στα Ηνωμένα Έθνη, οπουδήποτε στον κόσμο, οι ηγέτες που αγαπούν την ελευθερία να στρέφουν το δάχτυλο εναντίον του καθεστώτος Κάστρο κατά της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της βίας εναντίον του κουβανικού λαού, αυτό είναι πραγματικά σημαντικό. Και επίσης ζητάμε να διατηρήσουν την Κοινή Θέση.