NewsletterΕνημερωτικό δελτίοEventsEvents
Loader

Find Us

FlipboardInstagramLinkedin
Apple storeGoogle Play store
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ποιος θα πληρώσει το νέο ταμείο για την κλιματική αλλαγή; Ιδού η απορία!

Ποιος θα πληρώσει το νέο ταμείο για την κλιματική αλλαγή; Ιδού η απορία!
Ποιος θα πληρώσει το νέο ταμείο για την κλιματική αλλαγή; Ιδού η απορία! Πνευματικά Δικαιώματα Kamran Jebreili/Copyright 2023 The AP. All rights reserved.
Πνευματικά Δικαιώματα Kamran Jebreili/Copyright 2023 The AP. All rights reserved.
Από Isabel Marques da SilvaMaria Psara
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η χρηματοδότηση του νέου Ταμείου θα βρεθεί στο επίκεντρο της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα. Ωστόσο, τα κράτη ακόμα δεν έχουν καταφέρει τον στόχο του 2019!

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η χρηματοδότηση θα βρεθεί στο επίκεντρο της COP28, της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα που αρχίζει την Πέμπτη στο Ντουμπάι.

Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, απαιτείται περίπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, ετησίως, για τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών στη δράση για το κλίμα.

Ένα παράδειγμα είναι το Πακιστάν, μια πολύ φτωχή χώρα που πλημμύρισε σχεδόν ολοκληρωτικά το 2022.

Αν και εκπέμπει λιγότερο από το 1% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι φυσικές καταστροφές είναι όλο και πιο συχνές και καταστροφικές.

Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής για το κλίμα, θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με το πόσα χρήματα θα πάνε στο νέο Ταμείο Ζημιών και Απωλειών.

Σκοπός του είναι να πληρώσει για τις ακριβές συνέπειες των ακραίων καιρικών φαινομένων.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σηματοδοτήσει σαφώς (...) την προθυμία της να το υποστηρίξει με συνεισφορές που είναι σημαντικές. Η οποία πιθανότατα θα είναι στο επίπεδο των δισεκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, ο Αμερικανός απεσταλμένος Τζον Κέρι έχει επίσης ανακοινώσει συνεισφορές εκατομμυρίων δολαρίων, που είναι μια πολύ διαφορετική κλίμακα μεγέθους. Και παραμένει ανοιχτό το ερώτημα αν θα συνεισφέρουν ή όχι χώρες που θεωρούνταν αναπτυσσόμενες το 1992, όπως η Σαουδική Αραβία και η Κίνα», εξήγησε η Σεσίλια Τράσι, αναλύτρια του Bruegel. 

Το ΕΚ θα στείλει 12μελή αντιπροσωπεία στην COP28 και οι Σοσιαλιστές υπερασπίζονται τις υψηλές χρηματικές συνεισφορές για να δείξει παγκόσμια αλληλεγγύη.

Η πολιτική ομάδα θα προτείνει, τους επόμενους μήνες, τη δημιουργία ενός παρόμοιου ταμείου μόνο για το μπλοκ της ΕΕ.

«Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση. Πρέπει να βοηθήσουμε τους αγρότες ώστε να συνεχίσουν να καλλιεργούν καλλιέργειες που είναι πολύ πιο ανθεκτικές και ανθεκτικές όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. (...) Επειδή στο τέλος της ημέρας, αν βοηθήσουμε τις ευάλωτες κοινότητες, δημιουργούμε υποστήριξη για την ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία και αυτό είναι κάτι από το οποίο επωφελούμαστε όλοι», είπε ο Μοχάμεντ Τσαχίμ, ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών από την Ολλανδία.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι πλούσιες χώρες εξακολουθούν να χάνουν το πρώτο ταμείο που δημιουργήθηκε το 2019.

Το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα θα έπρεπε να έχει συγκεντρώσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια, ετησίως, για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να επενδύσουν στη μετάβαση σε συστήματα καθαρής ενέργειας.

Ο εκπρόσωπος του ΕΛΚ στη διάσκεψη λέει ότι αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό.

«Στο τέλος της ημέρας πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η ΕΕ κάνει όντως ό,τι καλύτερο μπορεί για τη μετάβαση στο κλίμα. Αλλά αν δεν το κάνουμε μαζί με τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία, δεν μπορούμε να μετριάσουμε την κλιματική αλλαγή», σχολίασε η Λιντία Περέιρα ευρωβουλευτής ΕΛΚ από την Πορτογαλία.

Χιλιάδες πολιτικοί και επιστημονικοί σύμβουλοι στην COP28 αναμένεται να εκδώσουν συστάσεις σχετικά με ένα νέο πλαίσιο για τη διεθνή χρηματοδότηση του κλίματος, καθώς και έναν οριστικό οδικό χάρτη για τον τρόπο εφαρμογής τους.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Γερμανία: Καταδίκη της κυβέρνησης Σολτς για «έλλειψη δράσης κατά της κλιματικής αλλαγής»

Ανταρκτική: Ο «κοιμισμένος γίγαντας» ξυπνά από το κλιματικό χάος

20 χρόνια από τη μεγάλη διεύρυνση του 2004: ένας απολογισμός