Στην εκπομπή από την καρδιά των Βρυξελλών με τον Στέφαν Γκρόμπε, εξετάζεται και η κατάσταση στη Μολδαβία.
Αυτή την εβδομάδα, γίναμε μάρτυρες βαθιών διχασμών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή – για άλλη μια φορά.
Ο λόγος ήταν η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να ζητήσει εντάλματα σύλληψης κατά του πρωθυπουργού του Ισραήλ και του αρχηγού υπεράσπισης του, καθώς και εναντίον τριών ηγετών της Χαμάς.
Οι αντιδράσεις κυμαίνονταν από την καλή υποδοχή της απόφασης του Δικαστηρίου, όπως έκαναν το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Σλοβενία, έως την επίπληξή του με διάφορες μορφές όπως έκαναν η Γερμανία, η Αυστρία και η Τσεχία.
Η διχόνοια εμφανίστηκε επίσης όταν η Ιρλανδία και η Ισπανία μαζί με τη Νορβηγία κινήθηκαν για να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος – κάτι που συζητείται εδώ και αρκετό καιρό.
«Ειλικρινά, γιατί πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα, το όνειρο και τον προορισμό μιας λύσης δύο κρατών, τη στιγμή που, δυστυχώς, άλλοι εργάζονται για να το υπονομεύσουν. Η Ιρλανδία θα προτιμούσε πολύ να το είχε κάνει ως μέρος μιας ειρηνευτικής διαδικασίας. Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε για πάντα. Είναι πολύς καιρός, πολλές δεκαετίες, από τις Συμφωνίες του Όσλο», δήλωσε ο Σάιμον Χάρις, Ιρλανδός πρωθυπουργός.
Υπάρχει περισσότερη ευρωπαϊκή ενότητα όσον αφορά την Ουκρανία – στην επιφάνεια.
Αλλά όταν πρόκειται για αποστολές όπλων, η δράση δεν ταιριάζει πάντα με τις λέξεις.
Οι δυτικοί σύμμαχοι αργούν πολύ να λάβουν βασικές αποφάσεις, κατήγγειλε η Ουκρανία, τη στιγμή που η Ρωσία φαίνεται να εντείνει την επίθεσή της στα βορειοανατολικά.
Ενόψει των ανελέητων ρωσικών επιθέσεων, η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Κίεβο, προειδοποίησε ότι η χώρα έπρεπε να ενισχύσει την αεράμυνα της – φυσικά με τη βοήθεια της Δύσης.