Όσο πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές το θέμα κάνει το γύρο του κόσμου περισσότερο από ότι συνήθως
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΔημιουργεί η ΕΕ έναν ευρωπαϊκό στρατό;
Είναι ένας κοινός ισχυρισμός που διατυπώνεται τόσο από τους επικριτές της ΕΕ, όσο και από τις φιλοευρωπαϊκές φωνές που επιθυμούν μια ολοένα και στενότερη ένωση.
Και καθώς πλησιάζουν οι Ευρωεκλογές, το θέμα κάνει το γύρο του κόσμου περισσότερο από το συνηθισμένο.
Το Cube αναλύει το μύθο.
Η ιδέα ότι η ΕΕ έχει ή δημιουργεί έναν πανευρωπαϊκό στρατό που θα επιστρατεύει τους πολίτες των κρατών μελών, χρησιμοποιείται συχνά για να επιτεθεί στην ηγεσία και τη γενική κατεύθυνση του μπλοκ.
Συνήθως πλασάρεται από δεξιά κόμματα και ευρωσκεπτικιστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να κατηγορήσουν την ΕΕ ότι αφαιρεί την κυριαρχία των κρατών μελών.
Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα αυτού ήταν κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το Brexit, όταν οι υποστηρικτές της αποχώρησης υποδαύλιζαν τους φόβους ότι οι Βρετανοί πολίτες θα επιστρατευτούν σε έναν ευρωπαϊκό στρατό.
Κοντολογίς όχι δεν υπάρχει στρατός της ΕΕ.
«Και από όσο γνωρίζω και θεωρώ τον εαυτό μου σχετικά ενημερωμένο, δεν υπάρχουν μυστικά σχέδια κλειδωμένα σε γραφεία κάπου στις Βρυξέλλες με αυτό, με αυτού του είδους το σχέδιο. Οπότε νομίζω ότι κατά κάποιο τρόπο χτυπήσατε διάνα με τη λέξη μύθος, σε αυτό το πλαίσιο και σε αυτή τη συζήτηση» δήλωσε ο Ντάνιελ Φιοτ.
Η ιδέα ότι η ΕΕ θα συγκροτούσε έναν στρατό έχει όντως κάποια μακρινή βάση, αλλά αυτό δεν ισχύει τώρα.
Οι ειδικοί λένε ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη δεκαετία του 1950 έγινε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός στρατός, αλλά απέτυχε.
Παρ’ όλα αυτά προφανώς τροφοδότησε κάποιες από τις υποψίες που βλέπουμε σήμερα.
Η ΕΕ έχει βέβαια μια κοινή πολιτική ασφαλείας και άμυνας, μαζί με έναν οργανισμό άμυνας, αλλά απέχει πολύ από το να είναι ένας πραγματικός στρατός.
«Έχετε μεμονωμένα εθνικά κράτη ή κράτη μέλη, στην περίπτωση της ΕΕ που συμφωνούν, μέσω συνθήκης, να συνεργάζονται στενά στον τομέα της άμυνας και τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Και παρεμπιπτόντως, έχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, είναι ότι μπορείτε να αναπτύξετε δύναμη στο εξωτερικό, είτε πρόκειται για στρατιωτική δύναμη, είτε ακόμα και σε ορισμένες περιπτώσεις για μη στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες. Η αρχή παραμένει ή ίδια ότι έχετε έναν επικεφαλής μιας αποστολής, αλλά η αποστολή αυτή αποτελείται συνήθως από μεμονωμένα κράτη μέλη, τα οποία συνεργάζονται μεταξύ τους. Και αυτό βασικά σημαίνει ότι αφιερώνουν προσωπικό σε συγκεκριμένες αποστολές και επίσης αποφασίζουν πόσα χρήματα, οικονομικοί πόροι ή στρατιωτικές δυνατότητες θα πρέπει να συγκεντρωθούν στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας» συμπλήρωσε ο Ντάνιελ Φιοτ.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες Ευρωπαϊκές συνεργασίες και συμμαχίες, κυρίως το ΝΑΤΟ.
Η πλειονότητα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ είναι επίσης μέλη της ΕΕ, οπότε αντί να ενσωματώνουν τις δυνάμεις τους στο πλαίσιο των μηχανισμών της ΕΕ, η περαιτέρω ευθυγράμμιση μέσω του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος τρόπος για την ευρωπαϊκή άμυνα.
«Μου κάνει εντύπωση ότι μετά από σχεδόν 25 χρόνια ακινησίας όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες, την ανάπτυξη δυνατοτήτων η ιδέα φαίνεται να είναι απλώς να συνεχίσουμε χωρίς καμία θεμελιώδη αναθεώρηση. Δεν νομίζω ότι αυτό έχει νόημα. Η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτό που τα κράτη μέλη προφανώς θεωρούν πιο σημαντικό και αυτό είναι το ΝΑΤΟ. Θα έλεγα λοιπόν να προσπαθήσουμε να ευθυγραμμίσουμε τις συνεισφορές των Ευρωπαίων συμμάχων μα το ΝΑΤΟ, έτσι ώστε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι μαζί να έχουν ένα πλήρες σύνολο δυνάμεων και όσα τους λείπουν. Εκεί λοιπόν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μέσα της ΕΕ για να βοηθήσετε τους Ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ να δημιουργήσουν και να χρησιμοποιήσουν τα ευρωπαϊκά αμυντικά κονδύλια για να επενδύσουν έτσι ώστε οι Ευρωπαίοι να μπορέσουν να κατασκευάσουν τις αμυντικές πλατφόρμες που δεν έχουμε για παράδειγμα» δήλωσε ο Σβεν Μπίσκοπ.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον μύθο του ευρωπαϊκού στρατού και τις Ευρωεκλογές στο euronews.com