ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜα τι κάνει ο Μαραντόνα στον Πελέ; Ο ήχος από το σύνθημα που τραγουδούσαν μέχρι το πρωί οι πολυάριθμοι φίλοι της Αργεντινής στους δρόμους πέριξ της Κόπα Καμπάνα ακόμα αντηχεί στα αυτιά μας. Δεν καταλάβαμε τι λέει, αλλά κατέληγε με μια αναφορά στους θρύλους του Αργεντίνικου και του Βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, η οποία έδειχνε να ξεσηκώνει τους πρώτους αλλά όχι απαραίτητα να εξαγριώνει τους δεύτερους.
Όλη μέρα, από νωρίς το Σάββατο, έβλεπες παντού κόσμο με την γαλανόλευκη φανέλα… της Αργεντινής. Πολύ κόσμο! Πλέον την συγκεκριμένη εμφάνιση την συναντούσες πιο συχνά και από την κίτρινη της Βραζιλίας! Θαρρείς και οι ντόπιοι είχαν εξαφανιστεί ή ενδεχομένως είχαν φορέσει και αυτοί τα… Αργεντίνικά τους, αναγνωρίζοντας ότι η συγκεκριμένη ημέρα ήταν των… αντιπάλων για να στήσουν την δικιά τους γιορτή.
Άλλωστε, οι ντόπιοι είχαν με άλλα να ασχοληθούν. Από το πρωί, πρώτο θέμα σε κανάλια και εφημερίδες ήταν ο τραυματισμός του Νεϊμάρ. Το πρόωρο αντίο του κορυφαίου βραζιλιάνου παίκτη από αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο σόκαρε τους ντόπιους, που έβλεπαν δημοσιογραφική διαπίστευση και έσπευδαν να σε ρωτήσουν για την εκτίμησή σου αναφορικά με την αντίδραση της ομάδας, τώρα που δεν θα παίζει ο Νεϊμάρ.
Η Fan Festival της Κόπα Καμπάνα είχε γεμίσει από νωρίς το πρωί με Αργεντίνους, που έκαναν το Σάββατο να μοιάζει το Ρίο με… Μπουένος Άιρες. Φανέλες, καπέλα, σημαίες… Όλοι ντυμένοι ομοιόμορφα, δείχνοντας δυναμική παρουσία πάνω στην καυτή άμμο. Αν και οφείλουμε να πούμε, ότι την εμπειρία δεν την ζήσαμε. Ήταν πολύ μεσημέρι με ντάλα τον ήλιο να καίει πάνω από το κεφάλι, για να πάμε από τόσο νωρίς στην Fan Fest. Χώρια που εκείνη την ώρα εμείς αναζητούσαμε τρόπο να αλλάξουμε συνάλλαγμα (δύσκολο σε ημέρα Σάββατο) και πάνω στην αναζήτηση, πέσαμε επάνω στον τεχνικό της Άρσεναλ Αρσέν Βενγκέρ, να βολτάρει στον κεντρικό εμπορικό δρόμο της Ιπανέμα λίγο πριν την έναρξη του προημιτελικού ανάμεσα στο Βέλγιο και την Αργεντινή.
Η αλήθεια είναι ότι όταν βλέπεις τέτοια προσωπικότητα μπροστά σου, εντελώς ξαφνικά και τυχαία, δεν προλαβαίνεις να πεις και πολλά, ειδικά καθότι ο Αλσατός ήταν… βιαστικός. Ένα θετικό σχόλιο για την Ελλάδα, που τον εξέπληξε ευχάριστα, του ζητήσαμε αρχικά και καταφέραμε να αποσπάσουμε ενώ κερδίζοντας χρόνο για μια φωτογραφία μαζί του, είπαμε να κάνουμε και μια ερώτηση για την Άρσεναλ και τον Τζο Κάμπελ, για να λάβουμε ως απάντηση ένα ωραίο χαμόγελο. Ευγενικότατος πάντως ήταν! Βρίσκεται στο Ρίο με την ιδιότητα του… δημοσιογράφου, καθώς σχολιάζει τους αγώνες για το Eurosport.
Και κάπως έτσι, γραμμή για την Κόπα Καμπάνα, όταν πλέον ο τρίτος προημιτελικός είχε λήξει και οι Αργεντίνοι γιόρταζαν… Γιόρταζαν… Γιόρταζαν… Και τραγουδούσαν και χόρευαν και έβγαιναν φωτογραφίες, πολλές φωτογραφίες, πανηγυρίζοντας την πρόκριση στα ημιτελικά με κάθε ευφάνταστο τρόπο. Μέχρι και έναν οπαδό που είχε ντυθεί… Πάπας είδαμε, λίγο έξω από την είσοδο της Fan Fest. Αργεντίνος είναι άλλωστε ο Φραγκίσκος, είχε έρθει πέρυσι και στην Κόπα Καμπάνα και ήταν πόλος έλξης για αρκετό κόσμο.
Τα γύρω στενά είχαν κατακλυστεί, όχι από όσους την προηγούμενη στο ματς της Βραζιλίας αλλά σίγουρα από πολλούς. Ακόμα περισσότερος κόσμος περίμενε υπομονετικά στην Fan Zone για την έναρξη του επόμενου αγώνα. Αλλά όχι μόνο αυτήν. Η εμπειρία της Fan Zone στο Μουντιάλ είναι μια ξεχωριστή υπόθεση, που ξεφεύγει των αθλητικών δρωμένων. Στην σκηνή ανέβαιναν συγκροτήματα να παίξουν μουσική όποτε δεν είχε αγωνιστική δραστηριότητα, ενώ ντιτζέι ανέβαζαν τους ρυθμούς όταν δεν υπήρχε live δρώμενο. Δύσκολα θα ξεχάσουμε το δεκάλεπτο ροκ σετ στο ημίχρονο του αγώνα, στην διάρκεια του οποίου παρέλασε ουσιαστικά η ιστορία του συγκεκριμένου είδους μουσικής ξεσηκώνοντας τον κόσμο να χοροπηδά στο ημίχρονο, λες και έχει βρεθεί σε μια συναυλία.
Άλλωστε και η παρακολούθηση του αγώνα θύμιζε …συναυλία. Πάνω από την σκηνή υπήρχε η γιγαντοοθόνη και ακριβώς από κάτω χιλιάδες κόσμου, παρέες και μεμονωμένα άτομα, με τις μπίρες τους, άλλοι όρθιοι και άλλοι να κάθονται, λες και έχουν πάει να ακούσουν το αγαπημένο τους συγκρότημα στο Terra Vibe. Με την διαφορά ότι ο χώρος στην Κόπα Καμπάνα ήταν δεκαπλάσιος σε μέγεθος από αυτόν της Μαλακάσας. Ότι οι θαμώνες δεν είχαν έρθει κατά βάση για τις συναυλίες, που υπήρχαν ωστόσο και αυτές, αλλά για το ποδόσφαιρο. Και ότι η είσοδος στην Fan Fest ήταν δωρεάν.
Αρκετά ισχυρή και η παρουσία των Ολλανδών! Πολλοί είχαν έρθει στην Βραζιλία για το Μουντιάλ, αλλά δεν κατάφεραν να πάνε στο Σαλβαδόρ και είδαν τον αγώνα από το… Ρίο. Δεν τους χάλασε όμως. Πανηγύρισαν στα πέναλτι και έζησαν την αγωνία σα να είναι στο γήπεδο. Στα δοκάρια και τις μεγάλες ευκαιρίες το δικό τους «αααχ» ενωνόταν με αυτό των υπόλοιπων φυλών, που βρίσκονταν εκεί. Τέτοια κουλτούρα δεν έχουμε στην Ελλάδα, αλλά η παρακολούθηση ενός τέτοιου αγώνα με αυτόν τον τρόπο είναι μοναδική εμπειρία, είναι ιεροτελεστία, είναι ενδεχομένως καλύτερη και από αυτήν μέσα στο ίδιο το γήπεδο.
Ξάφνου βλέπουμε μπροστά μας τρεις πιτσιρίκες, ντυμένες με τα χρώματα των οράνιε. «Από την Ολλανδία;». «Όχι, βραζιλιάνες είμαστε, αλλά είναι ο μπαμπάς μας από εκεί και ήρθαμε να υποστηρίξουμε την δεύτερη πατρίδα μας». «Και αν πάτε όλοι μαζί τελικό;». «Μακάρι να συμβεί αυτό! Θα υποστηρίξουμε Βραζιλία, αλλά αν χάσουμε, τουλάχιστον εμείς δεν θα είμαστε στεναχωρημένες…», μας απάντησαν σε αρκετά καλά για Βραζιλιάνες αγγλικά.
Κάπου εκεί λοιπόν, τραβώντας διάσπαρτες φωτογραφίες από τον κόσμο που ήταν εκεί με κάθε λογής φανέλες ομάδων και όχι μόνο, ανακαλύψαμε μπροστά μας και έναν τύπο να κάθεται να παρακολουθεί τον τελευταίο προημιτελικά έχοντας μια μπλε εμφάνιση που στην πλάτη είχε το νούμερο 5 και το όνομα «Παπαδόπουλος». Βρήκαμε Έλληνα στην Fan Fest; «Όχι, Βραζιλιάνος είμαι», μας είπε όταν τον προσεγγίσαμε. Και η φανέλα; «Δώρο από τους γονείς μου, είχαν έρθει στην Ελλάδα πριν μερικά χρόνια για διακοπές και μου έφεραν αυτήν την φανέλα για δώρο…».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Όσο για τον ποιον Παπαδόπουλο αφορά; Μην περιμένετε να ξέρει ο νεαρός, αφού και εμείς χρειάστηκε να ψάξουμε στο ίντερνετ για να σιγουρευτούμε. Δεν είναι ούτε ο Δημήτρης, πρωταθλητής Ευρώπης το 2004 που αγωνίστηκε και με την παρούσα Εθνική επί Σάντος στην προκριματική φάση, ούτε ο Αβραάμ στην άμυνα αλλά ο Κυριάκος, που είχε αγωνιστεί με το «5» στην πλάτη στο προηγούμενο Euro 2012 στην Πολωνία.
Αρκετά ισχυρή και η παρουσία των Ολλανδών! Πολλοί είχαν έρθει, αλλά δεν κατάφεραν να πάμε στο Σαλβαδόρ και είδαν τον αγώνα από το Ρίο. Ο ουδέτερος κόσμος είχε πάρει το μέρος τους. «Γιατί;». «Γιατί είναι καλύτερη ομάδα». «Όχι γιατί είναι πιο δύσκολος αντίπαλος για την Αργεντινή;». «Μα δεν βλέπεις, και οι ίδιοι οι Αργεντίνοι την Ολλανδία προτιμούν για αντίπαλο», μας απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια μια Βραζιλιάνα, από τις πολλές που βρέθηκαν στον χώρο.
Και κάπως έτσι, όλοι έφυγαν ευχαριστημένοι. Μετά το τέλος του αγώνα, ξανάρχισε η μουσική. Πολλά ζευγάρια, αρκετά από τα οποία δεν υφίσταντο και δημιουργήθηκαν στην διάρκεια του αγώνα, ξεκίνησαν τους χορούς. Αγκαλιές! Φιλιά μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων. Μπροστά μας είδαμε έναν Ολλανδό και μια Αργεντίνα, μετά από την κοινή παρακολούθηση του αγώνα, να καταλήγουν μαζί ως παρέα σε παραλιακό μπαρ. Θα είναι αντίπαλοι σε τρεις μέρες στον δεύτερο ημιτελικό, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να… γνωριστούν καλύτερα. Με αφετηρία την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο σκοτάδι είχε πέσει πλέον πυκνό, αλλά η βραδιά μόλις ξεκινούσε στο Ρίο. Και συνεχίστηκε μέχρι το πρωί. Με πρωταγωνιστές του Αργεντίνους και τους Ολλανδούς, αλλά και τους Βραζιλιάνους φυσικά που ποτέ δεν χάνουν το κέφι τους, τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Κολομβιανούς, τους Πορτογάλους, τους Μεξικανούς, τους Βολιβιανούς, τους Άγγλους, τους Αυστραλούς, τους Νεοζηλανδούς και τόσους άλλους λαούς, που είχαν αναμειχθεί σε ένα πολύχρωμο μωσαϊκό και συμμετείχαν στο ξέφρενο πάρτι που είχε στηθεί.
Σαββατόβραδο στην Κόπα Καμπάνα… Είναι ωραίο τελικά να συμμετέχεις σε αυτήν την μουντιαλική γιορτή! Είναι κρίμα που στο καλύτερο σημείο, σώθηκε η μπαταρία της φωτογραφικής, που τα έπαιξε και αυτή με τόση χρήση που της κάναμε. Αλλά ίσως και αυτό να ήταν το σωστό. Οι πιο ωραίες στιγμές δεν πρέπει τελικά να καταγράφονται από τις κάμερες, αλλά να τις κρατάει καλά φυλαγμένες μέσα του αυτός που τις βιώνει…