Χιλιάδες πολίτες διέσχισαν την ιστορική γέφυρα Σέλμα, στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, για να τιμήσουν την “Ματωμένη Κυριακή” του 1965. Πενήντα χρόνια μετά
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΧιλιάδες πολίτες διέσχισαν την ιστορική γέφυρα Σέλμα, στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, για να τιμήσουν την “Ματωμένη Κυριακή” του 1965.
Πενήντα χρόνια μετά, η αφροαμερικανική κοινότητα πάντως, εξέφρασε την απογοήτευση για τα κρούσματα ρατσιστικής συμπεριφοράς, που σημειώνονται στην χώρα.
Στις εκδηλώσεις στη Σέλμα παρευρέθη και ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος. Η σημασία της διαδήλωσης της 7ης Μαρτίου του 1965 είναι τεράστια, καθώς οδήγησε σε μια μεγαλειώδη πορεία με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και λίγους μήνες αργότερα στην υιοθέτηση από το Κογκρέσο της Voting Rights Act (VRA) που έδωσε δικαίωμα ψήφου στους μαύρους.
Η ψευδαίσθηση ότι η εκλογή του πρώτου μαύρου προέδρου στην Ιστορία της χώρας σήμαινε και το τέλος των φυλετικών διακρίσεων έχει απομακρυνθεί για τα καλά, σύμφωνα με το CNN.
Δημοσκόπηση του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου, που διεξήχθη εβδομάδες πριν από την έκθεση στο Φέργκιουσον, έδειξε ότι το 39% των Αμερικανών θεωρούν ότι από το 2009, δηλαδή επί προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα, οι σχέσεις μαύρων και λευκών όχι μόνο δεν έχουν βελτιωθεί, αλλά έχουν… επιδεινωθεί και ένα μόλις 15% του πληθυσμού θεωρεί ότι βελτιώθηκαν. Ενδιαφέρον εύρημα είναι το ότι το 45% των λευκών πιστεύει ότι είναι χειρότερες οι σχέσεις σε αντίθεση με ένα 26% των μαύρων που πιστεύει το ίδιο.
Σε πανεθνικό επίπεδο, σύμφωνα με το Malcolm Grassroots Movement, οι δυνάμεις ασφαλείας και οι ιδιωτικοί φρουροί σκοτώνουν έναν Αφροαμερικανό κάθε 28 ώρες και στις περισσότερες περιπτώσεις το θύμα είναι άοπλο. Οι αντιρατσιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν συχνά τις διακρίσεις και σε άλλα επίπεδα, όπως στην εκπαίδευση, την εργασία και στο δικαστικό σύστημα στις ΗΠΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2012 το μέσο νοικοκυριό μαύρων είχε εισόδημα κάτω των 40.000 δολαρίων, ενώ το αντίστοιχο για τα λευκά νοικοκυριά πλησίαζε τις 70.000 δολάρια.
Σύμφωνα με τους «New York Times», στις ΗΠΑ οι μαύροι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να είναι άνεργοι σε σύγκριση με τους λευκούς.
7 ΜΑΡΤΙΟΥ 1965: Η αστυνομία είχε πνίξει στο αίμα μια ειρηνική πορεία
Δύο χρόνια μετά την ιστορική ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Εχω ένα όνειρο», η πορεία της «Ματωμένης Κυριακής» στις 7 Μαρτίου 1965 στη γέφυρα Edmund Pettus της Αλαμπάμα έμελλε να δράσει καταλυτικά για τον αγώνα των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων.
Ηταν η πρώτη μεταξύ τριών που επιχείρησε να φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα Μοντγκόμερι με αίτημα το τέλος των φυλετικών διακρίσεων και την καθιέρωση του δικαιώματος ψήφου στους μαύρους. Την πορεία είχε πυροδοτήσει η δολοφονία από αστυνομικό ενός νεαρού μαύρου άνδρα, του Τζίμι Λι Τζάκσον, στη διάρκεια διαδήλωσης στις 18 Φεβρουαρίου του 1965.
Αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στους περίπου 600 διαδηλωτές και τους ξυλοκόπησαν βάφοντας με αίμα την ειρηνική πορεία. Οι σκηνές της Σέλμα σόκαραν την κοινή γνώμη και ενθάρρυναν την Ουάσιγκτον να περάσει τη Voting Rights Act που κατοχύρωνε το δικαίωμα ψήφου στους μαύρους Αμερικανούς.
«Καθώς οι διαδηλωτές διέσχιζαν τη γέφυρα Edmund Pettus στη Σέλμα, η αστυνομία τούς έδωσε εντολή να διαλυθούν. Οταν παρέμειναν στις θέσεις τους, οι αστυνομικοί τούς επιτέθηκαν.
Οι πρώτοι 10 ή 20 νέγροι έπεσαν στο έδαφος ουρλιάζοντας, με τα χέρια και τα πόδια τους στον αέρα, ενώ τα δέματα και οι τσάντες που κουβαλούσαν σκορπίστηκαν στην καταπράσινη νησίδα και στο πεζοδρόμιο, στις δύο πλευρές του δρόμου», αφηγήθηκαν οι «New York Times» στο φύλλο της 8ης Μαρτίου 1965. «Οσοι στέκονταν ακόμη στα πόδια τους, υποχώρησαν. Οι αστυνομικοί συνέχισαν να τους ασκούν πίεση είτε με τα σώματά τους είτε με κλομπ, χρησιμοποιώντας ακόμα και δακρυγόνα. Πάνω από 50 διαδηλωτές τραυματίστηκαν», προσέθεταν οι «Times».
Η εφημερίδα περιέγραψε και τις εικόνες από ένα αυτοσχέδιο νοσοκομείο που είχε στηθεί κοντά στην τοπική εκκλησία: «Οι νέγροι κάθονταν στο πάτωμα και σε καρέκλες και πολλοί από αυτούς έκλαιγαν και βογκούσαν. Ενα κορίτσι με κόκκινο παντελόνι ούρλιαζε, καθώς το μετέφεραν».