Ντελίριο ενθουσιασμού για τους ψηφοφόρους του Λικούντ, που έχουν μετατραπεί σε οπαδούς του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μετά τις απανωτές εκλογικές
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΝτελίριο ενθουσιασμού για τους ψηφοφόρους του Λικούντ, που έχουν μετατραπεί σε οπαδούς του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μετά τις απανωτές εκλογικές επιτυχίες του μακροβιότερου Πρωθυπουργού του Ισραήλ.
Ακόμη και σε καταστάσεις οριακές ή και ευρισκόμενος με την πλάτη στον τοίχο, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο ΜπίΜπι για τους φίλους του, όχι μόνον καταφέρνει να επιβιώσει αλλά βγαίνει και νικητής.
Στα 65 του χρόνια και με συνολικά 9ετή θητεία στον πρωθυπουργικό θώκο, μοιάζει να γνωρίζει πως να επηρεάσει τους ψηφοφόρους και την ώρα της κρίσης να τον εμπιστευθούν.
Το προσπέρασμά του στο φινάλε καταγράφεται ως εντυπωσιακό και το βασικό ερώτημα πλέον αφορά στον τρόπο, που θα επιχειρήσει να κρατήσει τις ισορροπίες στον κυβερνητικό συνασπισμό, που θα ηγείται.
«Αυτή η κυβέρνηση θα αποτελείται από πολλά μέρη, το καθένα εκ των οποίων θα τραβά προς τη δική του κατεύθυνση. Το πως θα τα καταφέρει θα είναι μία πολυπλοκότερη διαδικασία για τον Νετανιάχου παρά τα όσα δείχνουν οι πανηγυρικές εκδηλώσεις» υποστηρίζει ο Αμότζ Ασαέλ, πολιτικός αναλυτής.
Η Σιωνιστική Ένωση των Ισαάκ Χέρτζογκ και Τζίπνι Λίβνι, που από κυρίαρχος του παιχνιδιού βρέθηκε να περιορίζεται στη δεύτερη θέση δεν έχει άλλη επιλογή από το να περιμένει.
Θα επιδιώξει συνεργασία μαζί τους ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, δείχνοντας ένα συναινετικό πρόσωπο ή θα κοιτάξει πιο δεξιά από το Λικούντ εμμένοντας στην εθνικιστική ρητορική, η οποία εξάλλου του εξασφάλισε την θριαμβευτική πρωτιά;
Για τους Παλαιστινίους πάντως η επανεκλογή Νετανιάχου ισοδυναμεί με συνέχιση των προβλημάτων.
«Η παλαιά πολιτική θα συνεχιστεί. Ο Νετανιάχου υπήρξε ξεκάθαρος στις τελευταίες ημέρες του προεκλογικού του αγώνα, ότι ουδέποτε θα επιτρέψει την σύσταση ενός παλαιστινιακού κράτους. Δεν θα αποσυρθεί ούτε κατά ένα εκατοστό από τις κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές, η Ιερουσαλήμ θα παραμένει ως η αδιαίρετη πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ολ’ αυτά σημαίνουν ότι κλείνει κάθε επιλογή ειρηνευτικών συνομιλιών« λέει ο Αμπντουλάχ Αμπντουλάχ, αξιωματούχος της Παλαιστινιακής Αρχής.
Οι προτεραιότητες του Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν αφορούν σε καμία περίπτωση το παλαιστινιακό. Η ανάταξη της οικονομίας και η αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών, που δημιούργησαν τις ενδοκυβερνητικές τριβές στην τελευταία του θητεία και την δυσαρέσκεια στους πολίτες. Γνωρίζει ότι αν αλλάξει αυτά τα στοιχεία θα μπορέσει να συνεχίσει την πολιτική του παντοκρατορία.
Συνομιλήσαμε με τον Ούρι Ντρόμι, ιδρυτή και διευθυντή του Jerusalem Press Club και πρώην εκπρόσωπο των κυβερνήσεων του Σιμόν Πέρες και του Γιτζάκ Ράμπιν, τη δεκαετία του 1990. Σας εξέπληξε ο θρίαμβος του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του Λικούντ;
Ούρι Ντρόμι: ιδρυτής Jerusalem Press Club
Πράγματι με εξέπληξε. Όλες οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν μία βραχεία επικράτηση για τους Εργατικούς και στη συνέχεια όταν υπήρχε ισοδυναμία είχα ήδη εκπλαγεί. Αλλά προσέβλεπα στην πιθανότητα δημιουργίας ενός συνασπισμού υπό τους Εργατικούς. Το πρωί όμως η έκπληξή μου ήταν μεγαλύτερη. Είμαι σίγουρος όπως και οι περισσότεροι Ισραηλινοί στο εξωτερικό ότι αποτελούν έκπληξη τα αποτελέσματα.
Άλαστνερ Σάντφορντ: δημοσιογράφος euronews
Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου μιλήσε πολύ γι’ ασφάλεια για απειλές κατά του Ισραήλ. Εν κατακλείδι αυτό το μήνυμα απέδωσε;
Ούρι Ντρόμι: ιδρυτής Jerusalem Press Club
Πιστεύω ότι ο Νετανιάχου κατάφερε ένα εξαιρετικό κτύπημα ώστε να συγκεράσει όλες τις πλευρές. Από τη μία πλευρά θεωρείται ως εκείνος που θα ανταποκριθεί καλύτερα στις προκλήσεις ασφαλείας και ταυτόχρονα ανοίγοντας τις αγκάλες του στον Καχλόν, αναδεικνύοντάς τον σε κορυφαία υπουργική θέση, λέει στους Ισραηλινούς ότι δεν αδιαφορεί για τα προβλήματά τους.
Άλαστνερ Σάντφορντ: δημοσιογράφος euronews
Με αυτά τα δεδομένα, τί είδους κυβέρνηση αναμένετε να δείτε τις επόμενες εβδομάδες;
Ούρι Ντρόμι: ιδρυτής Jerusalem Press Club
Μία κεντροδεξιά κυβέρνηση με κλίση προς τα δεξιά, με γεράκια, αλλά και κάπως σοσιαλιστική όσον αφορά στα κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα.
Άλαστνερ Σάντφορντ: δημοσιογράφος euronews
Ο Νετανιάχου έχει πει “όχι” σε παλαιστινιακό κράτος και “ναι” σε περισσότερους εβραϊκούς οικισμούς στα κατεχόμενα εδάφη. Ποιά θα είναι η κατάληξη αυτής της προσπάθειας, όπως την εκτιμάτε;
Ούρι Ντρόμι: ιδρυτής Jerusalem Press Club
Πρωτ’ απ’ όλα για τους Παλαιστινίους είναι ένα σημάδι ότι δεν υπάρχει ισραηλινός εταίρος και παρεμπιπτόντως για τους Ισραηλινούς το συναίσθημα είναι ότι δεν υπάρχει Παλαιστίνιος εταίρος. Έτσι όπως και να δείτε τη συνέχιση αυτής της στασιμότητας και του αδιεξόδου και στη Μέση Ανατολή, αλλά και ειδικότερα στην περιοχή μας και πιο συγκεκριμένα στις σχέσεις μας με τους Παλαιστινίους δεν υπάρχει κενό. Αν δεν υπάρξει πρόοδος τότε ξκάτι θα πρέπει να συμβεί. Είτε πρόκειται για μία νέα ιντιφάντα ή για περισσότερη πίεση μέσω των Ηνωμένων ή για κατάρρευση της Παλαιστιναικής Αρχής. Ο Μαχμουντ Αμπάς ή ο διάδοχός του μπορούν να πουν «εντάξει τέρμα με αυτά. Θέλετε ένα κράτος στο οποίο οι Άραβες θα είναι το 40-45% κι αυτό θα είναι το τέλος του ισραήλ ως ένα εβραϊκό και δημοκρατικό κράτος». Αυτό είναι κάτι, μια αρένα, η οποία δεν αντέχει ένα κενό και γι’ αυτό θεωρώ αδιανόητο ο Νετανιάχου να μείνει άπραγος.