Βρέθηκε σε πολλές κρίσιμες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Συμμετείχε στην απελευθέρωση της Πολωνίας και την κατάληψη
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΒρέθηκε σε πολλές κρίσιμες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Συμμετείχε στην απελευθέρωση της Πολωνίας και την κατάληψη του Βερολίνου. Τιμήθηκε με παράσημα ηρωισμού, ποτέ όμως, δεν χρησιμοποίησε όπλο.
«Το δικό μας όπλο ήταν η κάμερα. Αποστολή μας ήταν να καταγράψουμε τα γεγονότα του πολέμου και όχι να πολεμήσουμε. Κινηματογραφήσαμε στρατιώτες, μάχες και όπλα. Δεν πυροβολήσαμε πότε με όπλο… μόνο με την κάμερα»,
Φέτος ο πρώην εικονολήπτης του Κόκκινου Στρατού Μπόρις Σοκολόφ έκλεισε τα 95 του χρόνια. Το euronews τον συνάντησε στο Μουσείο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Μόσχα. Ο ίδιος μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του από τα πεδία των μαχών.
«Ήρθαμε στην Βαρσοβία, όταν χτίστηκαν οι αυτοσχέδιες γέφυρες και είχε ξεκινήσει η μεταφορά του πολωνικού στρατού στην άλλη όχθη του ποταμού Βιστούλα. Καταγράψαμε τη διάσχιση και την πρώτη παρέλαση των πολωνικών δυνάμεων στην απελευθερωμένη Βαρσοβία».
Ο Σοκολόφ, όπως και άλλοι στρατιωτικοί εικονολήπτες, δούλευε πάντα μ΄ ένα βοηθό. Είχε μαζί του μια κάμερα που ζύγιζε 3,5 κιλά και τις μπομπίνες με το φιλμ που ζύγιζαν μισό κιλό η καθεμία.
«Η κάμερα δούλευε σαν ένα παλιό ξυπνητήρι. Αυτός ο μηχανισμός δεν μας επέτρεπε να τραβήξουμε υλικό μεγαλύτερο από 30 δευτερόλεπτα. Η κάμερα σταματούσε και έπρεπε να την εκκινήσουμε ξανά, για να συνεχίσουμε τη δουλειά μας».
Κάποιες φορές τα τεχνικά προβλήματα τους ανάγκαζαν να στήνουν τα γυρίσματα. Ακόμα κι έτσι όμως, όπως λέει ο Σοκολόφ η αλήθεια για τον πόλεμο δεν παραποιήθηκε:
«Όταν ήμασταν στη Βαρσοβία ζητήσαμε από το στρατό ν’ ανοίξει πυρ προς την άλλη πλευρά του ποταμού Βιστούλα. Από το σημείο που ήμασταν όμως, δεν μπορούσαμε να καταγράψουμε καλά τι συνέβαινε. Ζητήσαμε από το πυροβολικό να βάλει κατά ενός συγκεκριμένου σημείου. Μετά από λίγο μας κάλεσαν και μας είπαν ν΄ ανοίξουμε την κάμερα. Εμείς το κάναμε. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι η αληθινή καταγραφή ενός πραγματικού πολέμου».
Για τον Μπορίς Σοκολόφ η πλέον σημαντική στιγμή που κατέγραψε ήταν η παράδοση των ναζί. Ήταν επιφορτισμένος με την κάλυψη της γερμανικής αντιπροσωπείας, υπό τον Βίλχεμ Κάιτελ, ο οποίος και υπέγραψε για λογαριασμό του τρίτου ράιχ. Η φωτογραφία της 8ης Μαΐου του 1945 βρίσκεται ακόμα στο αρχείο του Σοκολόφ.
«Θυμάμαι ακόμα τη συμπεριφορά του Κάιτελ. Ήταν αλαζονικός από την αρχή της τελετής. Η συμπεριφορά που είχε ήταν λες και δεν εκπροσωπούσε τους ηττημένους αλλά τους νικητές».
Υπήρξαν και κάποιες απίστευτες ανακαλύψεις. Στον πάτο μιας άδειας πισίνας στην καγκελαρία του ράιχ στο Βερολίνο, οι σοβιετικοί στρατιώτες βρήκαν ένα πτώμα σωσία του Χίτλερ. Ήταν καλυμμένο με μια κουβέρτα και όταν ο Σοκολόφ πήγε να το κινηματογραφήσει συνέκρινε την εικόνα με μια φωτογραφία του Χίτλερ από περιοδικό της εποχής:
«Ήταν ντυμένος όπως ο Χίτλερ. Φορούσε μια κορδέλα με σιδερένιο σταυρό, όπως ο Χίτλερ. Είχε την ίδια κόμμωση, μικρό μουστάκι και του έμοιαζε πάρα πολύ. Η μύτη του σωσία όμως, ήταν σπασμένη και είχε τραύμα από σφαίρα στο μέτωπο».
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου 258 σοβιετικοί εικονολήπτες κατέγραψαν συνολικά 144 ώρες φιλμ. Ο μόνος που σήμερα βρίσκεται εν ζωή είναι ο Μπορίς Σοκολόφ.