Το Δίστομο και οι γερμανικές αποζημιώσεις

Το Δίστομο και οι γερμανικές αποζημιώσεις
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η μαρτυρία της Ελένης Σφουντούρη συγκλονίζει.Ήταν μια απο αυτές που επέζησαν της σφαγής στο Δίστομο «Πήδηξα απο το παράθυρο της κουζίνας του σπιτιού

Η μαρτυρία της Ελένης Σφουντούρη συγκλονίζει.Ήταν μια απο αυτές που επέζησαν της σφαγής στο Δίστομο
«Πήδηξα απο το παράθυρο της κουζίνας του σπιτιού μου.Φοβήθηκα πάρα πολύ επειδή ήταν άγριος αυτός ο Γερμανός και επιτέθηκε στον πατέρα μου αμέσως μόλις μπήκε μέσα και δεν μπορούσα να το υποφέρω,να βλέπω τέτοια σκηνή, δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο».

Η Ελένη Σφουντούρη ήταν μόλις δώδεκα ετών όταν ,στις 10 Ιουνίου του 1944 ,το χωριό της έγινε μάρτυρας μιας από τις χειρότερες ωμότητες που διέπραξαν οι Ναζί:της σφαγής στο Δίστομο

Ακόμη και σήμερα οι μνήμες της Ελένης παραμένουν ζωντανές: ένα μείγμα φόβου αλλά και ενοχών γιατι επέζησε.

Ελένη Σφουντούρη:«Νομίζω πως εάν δεν είχα φύγει εγώ από το σπίτι θα είχα γλιτώσει τουλάχιστον τα αδέλφια μου.Να είχα μια αδελφή ,αυτός είναι ο καημός μου .Ηταν πιο μικρές από μένα, εννιά χρόνια η μία, έξι η άλλη πιο μικρή από μένα. Τους πήγαν και τους εκτέλεσαν.Με μία ριπή από πολυβόλο τη ημητέρα μου ,τα μυαλά της είχαν σκορπιστεί στο δρόμο ,τα βρήκε η γιαγιά μου ,είχαν σκοτώσει και τον παππού μου.»

Εκείνη την μοιραία μέρα, τα στρατεύματα των SS χτύπησαν κάθε πόρτα του χωριού και έσφαξαν 218 Έλληνες πολίτες στο Δίστομο. Ήταν τα αντίποινα για μια επίθεση των ανταρτών σε στρατιώτες των Ναζί.

Οι επιζώντες γλίτωσαν από αγριότητες που περιελάμβαναν σουβλισμένα μωρά και μαχαιρωμένες έγκυες γυναίκες.

Σήμερα το Δίστομο στέκεται ως ένα σύμβολο του ελληνικού μαρτυρίου κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής.

Μαρτύρια που πολλοί Έλληνες λένε ότι δεν έχουν αναγνωριστεί επίσημα, ούτε έχουν δοθεί αποζημιώσεις από τη Γερμανία.

Ο Χρήστος Παπανικολάου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Δίστομο. Εργάζεται ως εθελοντής φύλακας στο μνημείο του ιστορικού χωριού.

Στο εσωτερικό του έρχεσαι αντιμέτωπος με τα κρανία των νεκρών της σφαγής. Ακόμα κι αν συνέβη εδώ και 70 χρόνια, η σφαγή του Διστόμου εξακολουθεί να πλανάται βαριά πάνω από τη συλλογική μνήμη του χωριού.

«Μεγαλώνοντας νόμιζα πως το χωριό ήταν όλο γριές γιατί ήταν όλοι μαυροφορεμένοι. Στο χωριό πέρασαν πολλά χρόνια για να ακουστούν τραγούδια, γέλια.Το πανηγύρι του χωριού γινόταν μόνο τα απογεύματα όταν πήγαιναν όλοι μαυροφορεμένες,παιδάκια, γέροντες για να πάνε στο κοιμητήριο του χωριού ».

Ο Χρήστος λέει ότι όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Γερμανοί έρχονται να επισκεφθούν το μνημείο. Γερμανοί που ζητούν συγχώρεση.Και ενώ, όπως λέει, δεν τους κατηγορεί, το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων πρέπει να διευθετηθεί.

«Ακόμη δεν έχει υπογραφεί συνθήκη ειρήνης με την Ελλάδα. Το θέμα δεν έχει κλείσει ούτε νομικά γιατί κάποια χρήματα που έδωσαν οι Γερμανοί τότε τα έδωσαν για συγκεκριμένο σκοπό και όχι για αποζημιώσεις θυμάτων».

Ο πατέρας της Κέλλυς και της Χριστίνας Σταμούλη ήταν ο δικηγόρος ο οποίος είχε υποβάλει αίτηση για πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 30.000.000 ευρώ για τις οικογένειες των θυμάτων του Διστόμου. Παρά το γεγονός ότι έχουν εγκριθεί από το ελληνικό ανώτατο δικαστήριο, η υπόθεση εκκρεμεί, δεδομένου ότι ουδέποτε υπεγράφη από τον Ελληνα υπουργό δικαιοσύνης.

Οι αδελφές ακολουθούν τα βήματα του πατέρα τους και έχουν αναλάβει την υπόθεση.
Κέλλυ Σταμούλη:«Η Γερμανία πρωτίστως ενέχεται ηθικά έναντι των Ελλήνων συγγενών θυμάτων του Ναζισμού και οπωσδήποτε αυτό μεταφράζεται σε υλική αποκατάσταση των θυμάτων.Δηλαδή υπάρχει μια ηθική υποχρέωση καταρχήν της συγγνώμης και οπωσδήποτε της υλικής αποζημιώσεως το οποίο δεν το λέμε εμείς ,το λέει η δικαιοσύνη.»

Η διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων ως ηθική υποχρέωση από τη Γερμανία ήταν μία από τις κύριες προεκλογικές υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Αθηνών οι επανορθώσεις ανερχονται σε περίπου 280 δισεκατομμύρια ευρώ.

Χρήματα που οφείλονται όχι μόνο για την αποζημίωση των θυμάτων, αλλά και από τα κατοχικά δάνεια, τις κλεμμένες αρχαιότητες και την ανείπωτες ωμότητες που στοίχισαν τη ζωή στο ένα δέκατο του πληθυσμού της Ελλάδας εν καιρώ πολέμου.

Ωστόσο το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι έχει ήδη καταβάλει αποζημιώσεις στο πλαίσιο διμερούς συμφωνίας του 1961.

Η Γερμανία τονίζει πως έχει δώσει χρήματα στην Αθήνα, όχι μόνο από την ένταξή της στην ευρωζώνη, αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Αυτός ο άνδρας είναι στη Γερμανία για να αποδείξει το αντίθετο.

Ο Μανώλης Γλέζος είναι ένας ζωντανός θρύλος. Αυτός ο 92χρονος ήρωας κατέβασε τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη το 1941.Αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες για τις πολεμικές επανορθώσεις.

Βρέθηκε στο Αμβούργο, καλεσμένος από το αριστερό γερμανικό κόμμα Die Linke. Αποτελούν μέρος της μειοψηφίας που υποστηρίζουν το αίτημα της Αθηνών για τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Μανώλης Γλέζος, ευρωβουλευτής:
«Το θέμα ως τώρα ήταν θέμα ελληνικό και μόνο.Το έφερα στο ευρωκοινοβούλιο και το έκανα ευρωπαϊκό θέμα.Τώρα θέλω να το κάνω θέμα της ίδιας της Γερμανίας γιατί πιστεύω ότι τη λύση του προβλήματος θα τη δώσουν οι ιδιοι οι Γερμανοό».

Οι επικριτές στη Γερμανία, καθώς και σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ υποστηρίζουν ότι η χρονική στιγμή για τις πολεμικές επανορθώσεις συμπίπτει με την ελληνική κρίση χρέους – στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται το ποσό .

Ο Μανώλης Γλέζος διαφωνεί. «Είμαστε εναντίον οποιουδήποτε συμψηφισμού καταρχήν και δεν είναι ακριβως τα ποσά τα ίδια.Ολα αυτά είναι προπαγάνδα για να θολώσουν το αίτημά μας να το διαστρεβλώσουν να το εκφυλίσουν».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δυσφήμηση αυτού που πολλοί Έλληνες βλέπουν ως μια ιστορική αδικία είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα.

Ακόμη πιο λεπτό, όταν η χώρα που «στοχεύουν», η Γερμανία, έχει επίσης κατηγορηθεί σε μεγάλο βαθμό για τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από το πακέτο διάσωσης της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Ωστόσο μπορούν πραγματικά αυτά τα δύο τα αποσυνδεθούν;

Σύμφωνα με το Γιώργο Τζογόπουλο του ΕΛΙΑΜΕΠ:
“Αυτό ήταν ένα μέρος της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ του κόμματος της Αριστεράς να ασκήσει πίεση στην Γερμανία. Και μετά τις εκλογές, ο Τσίπρας ήθελε να ασκήσει πίεση στη Γερμανία, προκειμένου να πουλήσει πολιτικά το θέμα στην ελληνική κοινή γνώμη. Παρ ‘όλα αυτά είναι σημαντικό να πούμε ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με την καγκελάριο Μέρκελ στο Βερολίνο ο Τσίπρας είπε ότι είναι μόνο ένα ηθικό ζήτημα, δεν είναι οικονομικό θέμα. Αυτό αποτελεί μια στροφή στην προσέγγιση του Έλληνα πρωθυπουργού σχετικά με τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο.»

Όπως και οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος, το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων είναι μια μακρά,περίπλοκη και συναισθηματικά φορτισμένη διαδικασία που θα πάρει χρόνο. Μια πολυτέλεια που ορισμένοι άνθρωποι πλεον δεν διαθέτουν: «Σας διαβεβαιώ πως δεν διανοηθήκαμε ποτέ να ζητήσουμε αποζημιώσεις. Ούτε ξέραμε καν πως δικαιούμασταν τίποτα. Aλλοι μας το υποβάλανε και μας ειπαν οτι εχουμε το δικαιωμα να το κανουμε. Ούτε και πιστέψαμε ποτέ ούτε το πιστεύω πως θα πάρουμε αποζημιώσεις. Και για μένα είναι πολύ αργά. Τότε που χρειαζόμουν αποζημίωση, δεν την είχα..» τονίζει η Ελένη Σφουντούλη.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

75 χρόνια από τη σφαγή στο Δίστομο

Βουλή: Ιστορικής σημασίας το ψήφισμα για διεκδίκηση γερμανικών οφειλών

Στο προσκήνιο και πάλι το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων