Αποκλειστική συνέντευξη του Μπρούνο Ροντρίγκεζ Παρίγια στην εκπομπή The Global Conversation και τον δημοσιογράφο Λουίς Καρμπάγιο.
Οι εξελίξεις στην αμερικανική κοινωνία θα είναι αυτές που εν τέλει θα καθορίσουν το πώς και κυρίως το πότε θα αρθεί εντελώς το εμπάργκο κατά της Κούβας, σύμφωνα με τον Μπρούνο Ροντρίγκεζ Παρίγια.
Μιλώντας αποκλειστικά στο euronews και την εκπομπή The Global Conversation, ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας υπεραμύνθηκε του κουβανικού οικονομικού μοντέλου, το οποίο, όπως είπε, είναι και πρέπει να παραμείνει αυθεντικό.
«Συλλέγουμε τις καλύτερες εμπειρίες, μελετούμε άλλες σοσιαλιστικές διαδικασίες κι επίσης τα μοντέλα ανάπτυξης σε άλλες χώρες προκειμένου να περάσουν από την δική μας χοάνη. Το δικό μας μοντέλο βασίζεται στις δικές μας εμπειρίες και προτεραιότητές μας. Είναι αληθές ότι πρόκειται για ένα σύστημα, που σέβεται κάποια στοιχεία της αγοράς, αλλά παραμένει μία σοσιαλιστική οικονομία», δήλωσε ο κ. Παρίγια στον δημοσιογράφο του euronews Λουίς Καρμπάγιο.
Αναφερόμενος στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα, ο επικεφαλής της κουβανικής διπλωματίας ανέφερε πως «δεν έχω την δυνατότητα να επισημάνω έστω και μία χώρα, που να είναι άψογη στα ανθρώπινα δικαιώματα», συμπληρώνοντας ότι «δεν ξέρω πως θα ήταν τ’ ανθρώπινα δικαιώματα στην Ευρώπη, αν είχατε υποστεί όσα η Κούβα με οικονομικό κι εμπορικό αποκλεισμό. Ή αν μία υπερδύναμη του επιπέδου των ΗΠΑ επιχειρούσε να προβεί σε αλλαγή καθεστώτος στην Ευρώπη».
Στη συνέντευξή του, ο Μπρούνο Ροντρίγκεζ Παρίγια λέει μεταξύ άλλων:
Για το Γκουαντάναμο: «Είναι γνωστό ότι όσοι βρίσκονται εκεί έχουν απαχθεί, υπάρχει ένα νομικό κενό για περισσότερο από μία δεκαετία. Δικάζονται από στρατοδικεία και χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης. Τους επιβάλλεται ακόμη και να φάνε, όταν κάνουν απεργία πείνας σε συνθήκες που ευρέως έχουν αναγνωριστεί ως συστηματικός βασανισμός. Είναι γνωστό ότι κάποιες χώρες συνδέονται κατά κάποιον τρόπο με αυτές τις απαγωγές, με την λειτουργία μυστικών φυλακών ή παράνομων φυλακών, όπου αυτοί οι άνθρωποι κρατήθηκαν πριν μεταφερθούν στο Γκουαντάναμο».
Για τα ανθρώπινα δικαιώματα: «Κατ’ εμέ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι παγκόσμια κι ενιαία […] Για παράδειγμα το δικαίωμα στην εργασία είναι κεφαλαιώδες. Τι σκέφτεται το 50% των νέων στην Ισπανία, που δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας; Για εμένα είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα».
Για τις καταγγελίες περί ύπαρξης πολιτικών κρατουμένων στην Κούβα: «Αν θεωρείτε ότι κάποιος, που πληρώνεται από μία ξένη κυβέρνηση για να προβεί σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις είναι πολιτικός κρατούμενος, τότε έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις. Στην Γαλλία ή τις ΗΠΑ αυτοί οι άνθρωποι θα εθεωρούντο ως “προβοκάτορες”. Γνωρίζουμε ότι κάποιες από αυτές τις οργανώσεις, που δρουν και είναι ανεκτές στην Κούβα, λαμβάνουν κονδύλια από ευρωπαϊκές χώρες ή την αμερικανική κυβέρνηση».
Για τις αμερικανικές εκλογές σε σχέση με την Κούβα: «Μια μεγάλη πλειοψηφία σε όλα τα τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας είναι υπέρ του να τελειώσει μια πολιτική με ρίζες στον Ψυχρό Πόλεμο, η οποία το μόνο αποτέλεσμα που έχει παράξει είναι ανθρωπιστικά πλήγματα σε όλες τις οικογένειες της Κούβας. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να δεχθούμε πως υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στους υποψηφίους, όμως όλοι τους σίγουρα θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωποι με μια άνευ προηγουμένου κατάσταση στις σχέσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας».
Για τον Φιντέλ Κάστρο: «Παραμένει μία έμπνευση για την Κούβα κι ένα ηθικό σημείο αναφοράς. Ένας πολιτικός που εμφανίζεται μία φορά στο εκατομμύριο και με ηθική διακυβέρνηση. Αγαπήθηκε σφόδρα από τον λαό. Κι έχει μία πολύ ενεργή ζωή. Γνωρίζω προσωπικά την εμπλοκή του στην μελέτη επίλυσης κάποιων εξαιρετικών προβλημάτων».