Κάννες 2016: Ο Ρίτι Παν, ο Πολ Ποτ και η γενοκτονία στην Καμπότζη

Κάννες 2016: Ο Ρίτι Παν, ο Πολ Ποτ και η γενοκτονία στην Καμπότζη
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η ταινία «Exile» του Γαλλο-Καμποτζιανού Ρίτι Παν έχει να κάνει με τα βάσανα των Καμποτζιανών, κατά τη διάρκεια του καθεστώτος των Ερυθρών…

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η ταινία «Exile» του Γαλλο-Καμποτζιανού Ρίτι Παν έχει να κάνει με τα βάσανα των Καμποτζιανών, κατά τη διάρκεια του καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ. Για άλλη μια φορά ο σκηνοθέτης ρίχνει φως στην γενοκτονία του πληθυσμού από τον ηγέτη των Ερυθρών Χμερ, Πολ Ποτ, κατά τη διάρκεια της περιόδου 1970-1979.

Η ταινία που είναι ένας συνδυασμός μεταξύ ντοκιμαντέρ, αρχειακού υλικού ιστορικής ανασύστασης των γεγονότων και καθαρής μυθοπλασίας, παρουσιάστηκε εκτός διαγωνιστικού προγράμματος στις Κάννες.

«Από τη γενοκτονία των Ερυθρών Χμερ, πέθαναν δύο εκατομμύρια άτομα. Δύο εκατομμύρια διαφορετικές ιστορίες. Μπορώ να κάνω δύο εκατομμύρια ταινίες, δύο εκατομμύρια ιστορίες αγάπης, δύο εκατομμύρια χωρισμούς. Για μένα είναι σαν κάτι που μπορεί να συνεχίζεται αέναα» τόνισε ο σκηνοθέτης.

Ο Παν είναι επίσης παραγωγός στην ταινία που ετοιμάζει για το Netflix, η Αντζελίνα Τζολί. Έχει τίτλο «Πρώτα σκότωσαν τον πατέρα μου: Μια κόρη από την Καμπότζη θυμάται». Έχει να κάνει με τις θηριωδίες του αυταρχικού καθεστώτος και στηρίζεται στα απομνημονεύματα της Λουνγκ Ουνγκ.

«Υπάρχουν σκηνοθέτες που γυρίζουν ντοκιμαντέρ, υπάρχουν κινηματογραφιστές που κάνουν ταινίες μυθοπλασίας. Αυτή είναι η δική μας ιστορία αλλά είναι και δική σας. Είναι μια ιστορία που έχει να κάνει με την ανθρωπότητα, για το πώς ένα ολοκληρωτικό καθεστώς σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους. Αφορά όλη την ανθρωπότητα και όχι μόνο τους πολίτες της Καμπότζης» επισήμανε ο Ρίτι Παν.

Είναι η έβδομη φορά που ο βετεράνος σκηνοθέτης συμμετέχει στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών.

Η ταινία του «Η εικόνα που λείπει» είχε κερδίσει το 2013, το βραβείο στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα». Είχε να κάνει και πάλι με τη γενοκτονία και τους Ερυθρούς Χμερ. Ήταν μάλιστα και υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Καμπότζη: Εκλογές χωρίς την συμμετοχή της αντιπολίτευσης

Αυτό είναι το πρόγραμμα του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος 2024

Η Ζιλιέτ Μπινός νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου