ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ72 χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την σφαγή του Διστόμου. Ήταν 10 Ιουνίου του 1944 όταν πραγματοποιήθηκε μια από τις πιο φριχτές ναζιστικές θηριωδίες κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τότε μία φάλαγγα των SS μαζί με άλλες ομάδες γερμανών στρατιωτών, μετά την επίθεση στην Καταβόθρα και τις απώλειες που είχαν στην μάχη του Στειρίου από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, αποφάσισαν να πάρουν εκδίκηση μπαίνοντας στο Δίστομο και σκοτώνοντας 228 άμαχους χωρικούς, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και τα 53 μικρά παιδιά κάτω των 16 χρόνων.
Με εντολή του διοικητή τους, υπολοχαγού Χανς Ζάμπελ, οι Ναζί εκτελούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Σύμφωνα με μαρτυρίες, γυναίκες βιάστηκαν πριν δολοφονηθούν, ενώ δεκάδες σπίτια πυρπολήθηκαν. Ηλικιωμένοι άνθρωποι αλλά ακόμα και βρέφη μερικών ημερών έπεσαν θύματα της εκδικητικής μανίας των Ναζί.
Η Ελένη Σφουντούρη είναι μέσα σε αυτούς που επέζησαν την φρικιαστικής αυτής σφαγής στο Δίστομο.
Πριν από ένα χρόνο μίλησε στο euronews και περιέγραψε τα όσα έζησε τότε.
«Πήδηξα απο το παράθυρο της κουζίνας του σπιτιού μου.Φοβήθηκα πάρα πολύ επειδή ήταν άγριος αυτός ο Γερμανός και επιτέθηκε στον πατέρα μου αμέσως μόλις μπήκε μέσα και δεν μπορούσα να το υποφέρω,να βλέπω τέτοια σκηνή, δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο». Η Ελένη Σφουντούρη ήταν μόλις δώδεκα ετών όταν ,στις 10 Ιουνίου του 1944 ,το χωριό της έγινε μάρτυρας μιας από τις χειρότερες ωμότητες που διέπραξαν οι Ναζί:της σφαγής στο Δίστομο
Ακόμη και σήμερα οι μνήμες της Ελένης παραμένουν ζωντανές: ένα μείγμα φόβου αλλά και ενοχών γιατι επέζησε.
Ελένη Σφουντούρη:«Νομίζω πως εάν δεν είχα φύγει εγώ από το σπίτι θα είχα γλιτώσει τουλάχιστον τα αδέλφια μου.Να είχα μια αδελφή ,αυτός είναι ο καημός μου .Ηταν πιο μικρές από μένα, εννιά χρόνια η μία, έξι η άλλη πιο μικρή από μένα. Τους πήγαν και τους εκτέλεσαν.Με μία ριπή από πολυβόλο τη ημητέρα μου ,τα μυαλά της είχαν σκορπιστεί στο δρόμο ,τα βρήκε η γιαγιά μου ,είχαν σκοτώσει και τον παππού μου.»