Ντέιβιντ Χόκνεϊ: 60 χρόνια εικαστικής πορείας σε μια μεγάλη αναδρομική

Ντέιβιντ Χόκνεϊ: 60 χρόνια εικαστικής πορείας σε μια μεγάλη αναδρομική
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Το πιο διάσημο τέκνο της βρετανικής ζωγραφικής αποκαλύπτεται στην πιο μεγαλειώδη έκθεση που έχει γίνει μέχρι σήμερα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σπάνια το σημαντικότερο βρετανικό μουσείο παραχωρεί δώδεκα αίθουσές του σε κάποιον καλλιτέχνη, ο οποίος μάλιστα ήταν και πρωτοσέλιδο της Sun.

Όταν όμως είσαι ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ, υπάρχει λόγος. Ο δημοφιλής και από τους πλέον επιδραστικούς καλλιτέχνες της Βρετανίας γιορτάζει τα φετινά του 80α γενέθλια με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Tate Britain, που ξεκινά την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου, και περιλαμβάνει 250 έργα.

Στην έκθεση παρουσιάζονται όλα τα είδη τέχνης με τα οποία έχει καταπιαστεί ο Χόκνεϊ: φωτογραφία, ζωγραφική, εκτυπώσεις, σχέδια, ψηφιακοί πειραματισμοί με iPad. Δεν λείπουν βέβαια οι πισίνες του Λος Άντζελες (όπου μετακόμισε τη δεκαετία του ’60) και οι λόφοι του Γιορκσάιρ. Είναι όλα εκεί: τα διάσημα έργα, όλες οι θεματικές που τον απασχόλησαν.

Το πιο παλιό έργο είναι μια εφηβική αυτοπροσωπογραφία το 1954. Τα νεότερα έργα αποτυπώνουν το σπίτι του στο Λος Άντζελες και έχουν γίνει μέσα στο 2016.

«Η έκθεση εστιάζει, δίνει έμφαση στην ώριμη περίοδο του Χόκνεϊ, στην οποία ο καλλιτέχνης αναρωτιέται τι σημαίνει να δημιουργείς εικόνες, γιατί να το κάνεις, πώς συλλαμβάνεις την αληθινή έννοια του χρόνου και της κίνησης σε κάτι που είναι επίπεδο και στατικό» εξηγεί ο επιμελητής της έκθεσης Κρις Στίβενς.

Η αφετηρία είναι το 1960, όταν ο νεαρός Ντέιβιντ καταφτάνει στο Royal College of Art. Χρησιμοποιεί τη δημοφιλή αφαίρεση της εποχής, την οποία την μετατρέπει σε ένα είδος προσωπικού ομοφυλόφιλου μανιφέστου.

Στη συνέχεια η έκθεση αποτυπώνει όλους τους πειραματισμούς του αεικίνητου καλλιτέχνη, που δεν σταμάτησε να ψάχνει νέους τρόπους να αποδοθεί μια εικόνα. Μάλιστα δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τα τελευταία χρόνια κάθε τεχνολογικό μέσο, που μπορούσε να τον βοηθήσει να φτιάξει αυτό που είχε στο μυαλό του (φωτογραφίες με iPhone, φαξ, φωτοτυπίες).

«Απλά χρησιμοποιεί τον καμβά. Χρησιμοποιεί το χρώμα, την κάμερα, το φιλμ με τους πιο ξεχωριστούς και ευφάνταστους τρόπους. Έχει τεράστια φαντασία και αυτή την απίστευτη δύναμη να αποδίδει σε δύο διαστάσεις, οτιδήποτε είναι τρισδιάστατο. Μας μπερδεύει, παίζει μαζί μας, μας δελεάζει» επισημαίνει η γνωστή κριτικός τέχνης Εστέλ Λόβατ.

Το διάσημο τέκνο της βρετανικής ζωγραφικής συνεχίζει να ζωγραφίζει καθημερινά, παρότι είχε υποστεί ένα ελαφρύ εγκεφαλικό το 2012. Έχει καταγράψει όλους τους ανθρώπους και όλα τα μέρη και τα τοπία που τον περιέβαλαν όλα αυτά τα χρόνια. Η ζωγραφική του μπορεί να διαβαστεί άνετα και ως ένα αναπάντεχο ημερολόγιο της ζωής του, της 60χρονης πορείας του και των ανθρώπων του.

Ο ίδιος μάλιστα περιέγραψε ότι επιλέγοντας τα έργα γι’ αυτή την αναδρομική ήταν σαν ένα reunion με παλιούς φίλους.

Το 1997, η Βασίλισσα Ελισάβετ τον έχρισε μέλος του τάγματος των Εταίρων της Τιμής, μια διάκριση που έχει απονεμηθεί μόνο σε 65 ξεχωριστούς ανθρώπους. Αυτή την περίοδο σχεδιάζει ένα βιτρό στο Αββαείο του Ουέστιμινστερ, για να τιμήσει την μακρόχρονη βασιλεία της.

Η έκθεση της Tate Britain μάλιστα έκανε κι ένα ρεκόρ πριν καν ανοίξει: 20.000 εισιτήρια είχαν πουληθεί εκ των προτέρων. Πρόκειται για ένα μεγάλο ρεκόρ στην ιστορία του μουσείου. Η έκθεση διαρκεί μέχρι 29 Μαΐου. Στη συνέχεια θα ταξιδέψει στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι (21/6-23/10) και μετά στη Νέα Υόρκη, στο MOMA (Φεβρουάριος 2018).

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

«Επανάσταση: Ρωσική Τέχνη 1917-1932» - Η ρωσική τέχνη στην Royal Academy

Γιώργος Τζιρτζιλάκης: «Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου είναι ένα ημερολόγιο, το συναξάρι μιας δεκαετίας»

«Δάσος» & «Eternal you»: Δύο εξαιρετικές ταινίες τεκμηρίωσης στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/νίκης