Η παρισινή εκδοχή του «Τανχόιζερ» στην Όπερα του Μόντε Κάρλο

Σε συνεργασία με
Η παρισινή εκδοχή του «Τανχόιζερ» στην Όπερα του Μόντε Κάρλο
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η συγκεκριμένη γαλλική εκδοχή ήταν το πολυετές όνειρο του γενικού διευθυντή της Όπερας του Μόντε Κάρλο, Ζαν Λουί Γκριντά

Δεν γνωρίζουν όλοι, ότι ο «Τανχόιζερ», ένα από τα αριστουργήματα του Ρίχαρντ Βάγκνερ, που χαρακτηρίζεται από τα αιώνια ζητήματα, της λύτρωσης, την σαρκικής έναντι της πνευματικής αγάπης, είχε και γαλλική εκδοχή. Το 1861, ο Βάγκνερ ήθελε να γοητεύσει το Παρίσι. Γι’ αυτό και δέχτηκε το λιμπρέτο του να μεταφραστεί στα γαλλικά και να προστεθεί το καθιερωμένο μπαλέτο για την όπερά του.

Ήταν μια τεράστια αποτυχία. Κι όμως, ακόμη και σήμερα, πολλοί θέλουν να δουν αυτή την εκδοχή του Τανχόιζερ. Η Όπερα του Μόντε Κάρλο έκανε αυτό το όνειρο πραγματικότητα, χάρις στο γενικό διευθυντή της Ζαν Λουί Γκριντά και την πολύχρονη επιθυμία του να ανεβάσει τη συγκεκριμένη εκδοχή:

«Τι με έκανε να θέλω να ανεβάσω αυτόν τον “Τανχόιζερ”, της παρισινής εκδοχής του 1861; Απλά ο πατέρας μου. Η γαλλική γλώσσα δημιουργεί μια εντελώς διαφορετική ποιητική γλώσσα σε σχέση με τη γερμανική. Υπάρχει μια απαλότητα και μια λεπτότητα, που δεν είναι ίδια στις δύο γλώσσες. Υπάρχει επίσης ένα είδος ποίησης που γοήτευσε όσους είδαν την όπερα στο πρώτο της ανέβασμα. Ο Μποντλέρ ήταν ένας από αυτούς. Ο Μποντλέρ ήταν για μένα η πηγή έμπνευσης για την τωρινή παραγωγή».

Η Νάταλι Στούτζμαν έχει αναλάβει την μουσική διεύθυνση αυτού του απαιτητικού έργου:

«Το συζητούσαμε πρόσφατα με τον σκηνοθέτη. Και οι δυο μας είμαστε άτομα που δεν φοβούνται εύκολα. Όταν μου ζήτησε να διευθύνω αυτόν τον «Τανχόιζερ», είπα “ναι θα το κάνω”. Έτσι είμαι εγώ. Μόνο μετά ανακάλυψα ότι η παρτιτούρα ζυγίζει έντεκα κιλά. Αναρωτήθηκα: “Πρέπει να είσαι τρελή”. Αλλά είναι μια εξαιρετική πρόκληση».

Πώς διαχειρίστηκε το υλικό της;

«Πιστεύω ότι κάποιος ωριμάζει μέσα από ορισμένα έργα τέχνης, έρχεται σε επαφή με μια άλλη διάσταση. Κι αν δουλεύεις με έργα που μοιάζουν περισσότερο με διαδρομή μαραθωνίου, εάν μπορώ να τα αποκαλέσω έτσι, παρά με σπριντ 100 μέτρων, η διαχείριση που κάνεις στον χρόνο, ως μαέστρος, είναι πολύ σημαντική. Και πρέπει να χτίσεις την αρχιτεκτονική της βραδιάς με σοφία. Πρέπει να ξέρεις πώς θα διαχειριστείς όλες τις αλλαγές στο τέμπο, υπάρχουν τόσες πολλές κατά τη διάρκεια του έργου. Μιλάω για εκατοντάδες. Έχεις μια σχέση με το χρόνο με έναν εντελώς διαφορετικό χρόνο, σαν να είσαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων σε αντίθεση με τη σχέση που αναπτύσσει ένας σπρίντερ. Πρέπει λοιπόν να αναπτύξουμε μια αρχιτεκτονική της όπερας, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Αυτά που μαθαίνω από αυτή τη διαδικασία είναι απίστευτα».

Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον γνωστό βάρδο και τον δημιουργό του; Ποια είναι η σχέση του με το σήμερα; Ο Ζαν Λουί Γκριντά απαντά σ’ αυτά τα ερωτήματα:

«Ο Τανχόιζερ είναι ένας μουσικός, ένας καταραμένος δημιουργός. Θα μπορούσε να είναι σήμερα ο Μικ Τζάγκερ ή οποιοσδήποτε άλλος αντιφατικός, μισητός καλλιτέχνης, για τον οποίο ακούγονται πολλά. Αλλά είναι κάποιος γοητευτικός, που δεν μπορείς να μην τον λατρεύεις, παρόλο, που τον κριτικάρεις. Νομίζω ότι και ο ίδιος ο Ρίχαρντ Βάγκνερ λάτρευε τον Τανχόιζερ. Γιατί και ο ίδιος δεν ήταν ένας Τανχόιζερ; Ένας καταραμένος δημιουργός, που όλοι επέκριναν»;

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Το Μόντε Κάρλο και τα «Παραμύθια του Χόφμαν»

Σιμόν Μποκανέγκρα: Ο Λουντοβίκ Τεζιέ λάμπει στη δραματική όπερα του Βέρντι

Η Όπερα του Παρισιού ανεβάζει «Τουραντότ» με στόχο να προσελκύσει τους νέους