«Κάζιμιρ και Καρολίνα»: Μια μπαλάντα για την οικονομική και υπαρξιακή κρίση

«Κάζιμιρ και Καρολίνα»: Μια μπαλάντα για την οικονομική και υπαρξιακή κρίση
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ο Γιάννης Χουβαρδάς σκηνοθετεί το θεατρικό έργο του Έντεν φον Χόρβατ «Κάζιμιρ και Καρολίνα» στο Bios

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ο Γιάννης Χουβαρδάς παρουσιάζει το εμβληματικό θεατρικό του Έντεν φον Χόρβατ «Κάζιμιρ και Καρολίνα» στο Bios, με έναν θίασο νέων ηθοποιών και μουσικών. Το έργο τοποθετείται χρονικά κατά τη διάρκεια της πολιτικής και οικονομικής κρίσης της Ευρώπης, τη δεκαετία του 1930, με πρωταγωνιστή ένα νεανικό ζευγάρι στο Μόναχο.

Εκτυλίσσεται μέσα σε ένα και μόνο βράδυ, σε 117 κινηματογραφικού τύπου σκηνές, διατρέχοντας τις ζωές μιας ομάδας νέων ανθρώπων, που θεωρητικά θα έπρεπε να βρίσκονται στη βιολογική και δημιουργική ακμή τους, αλλά στην πραγματικότητα οδεύουν ολοταχώς προς την απόλυτη καταστροφή.

Η πρωτοτυπία του συγκεκριμένου ανεβάσματος είναι ότι απλώνεται όχι μόνο στους εσωτερικούς αλλά και στους εξωτερικούς χώρους του Bios: ο θεατής καλείται να ακολουθήσει τη δράση, υπό τη συνοδεία ζωντανής μουσικής. Και όχι μόνο αυτό. Καθώς το έργο εξελίσσεται κατά τη διάρκεια του διάσημου φεστιβάλ μπύρας Oktoberfest, το κοινό μπορεί να καταναλώνει φαγητό και ποτά που σερβίρει η καντίνα της πολύβουης γιορτής. Οι θεατές με το εισιτήριό τους, μπορούν να πάρουν παγωτό της μηχανής, λουκάνικα, μπίρα και ψητό κοτόπουλο.

Τον Κάζιμιρ και την Καρολίνα ερμηνεύουν στη συγκεκριμένη παράσταση δύο υποκριτικά ζευγάρια. Είναι η Ιώβη Φραγκάτου, η Σοφία Πριόβολου, ο Παναγιώτης Καμμένος και ο Παναγιώτης Γεωργούλας. Τους ζητήσαμε να μας μιλήσουν για το έργο, για τις σύγχρονες αναφορές του, για το πώς βλέπουν τον τραγικό έρωτα του νεαρού ζευγαριού και αν αφουγκράζονται ως νέοι την εξαιρετικά δύσκολη σύγχρονη συγκυρία.

-Ποια είναι τα ζητήματα που θίγει το έργο του Έντεν φον Χόρβατ;

Ιώβη Φραγκάτου: Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα εμβληματικό, ένα λαϊκό έργο για την κρίση. Έχει να κάνει καταρχάς με την οικονομική κρίση: την εποχή που γράφεται το έργο, δηλαδή το 1932, η Κεντρική Ευρώπη βιώνει μεγάλη ανέχεια, ύφεση και ανεργία. Δεύτερον αντανακλά την πολιτική κρίση: στο έργο υπάρχουν πολλά προανακρούσματα της επερχόμενης φασιστικής λαίλαπας και τέλος αποτυπώνει την κοινωνική και υπαρξιακή κρίση. Άλλα θέματα που θίγει είναι η άνοδος του ναζισμού, το αδιέξοδο της νέας γενιάς η διαρκής παρακμή του καπιταλισμού και πως επιδρά στις ανθρώπινες σχέσεις.

Παναγιώτης Γεωργούλας: Εγώ θα έλεγα ότι πρόκειται για μια μπαλάντα σιωπηλού πένθους. Είναι η μπαλάντα του άνεργου οδηγού Κάζιμιρ και της φιλόδοξης αρραβωνιαστικιάς του Καρολίνας που μέσα σε ένα βράδυ χάνουν τα πάντα. Οι ήρωες του Χόρβατ αναζητούν την αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι, παρά την ψευδαίσθηση ότι αυτή δεν υπάρχει ή δεν πρέπει να υπάρχει.

-Γιατί μας αφορά σήμερα;

Παναγιώτης Καμμένος: Η πιο προφανής απάντηση στην ερώτηση είναι ότι μιλά για την ύπαρξη των νέων σε μία οικονομικό-κοινωνικό-συναισθηματική κρίση. Η δική μου απάντηση όμως είναι ότι το έργο μιλά για το πόσο «κτήνος» μπορεί να γίνει ο άνθρωπος όταν τα πάντα γύρω του καταρρέουν! Ο πολιτισμός πάει περίπατο και το «εγώ» βγαίνει στη σέντρα. Η αγάπη, φυσικά κι αυτή, ψάχνει τις απαντήσεις της. Πόση «αγάπη» άραγε χωράει σε μία κρίση;

-Ποια είναι η Καρολίνα; Γιατί έχει αυτή την μετεωρική πορεία;

Ιώβη Φραγκάτου: Η Καρολίνα είναι μια μικροαστή, υπέρμετρα φιλόδοξη δεσποινίδα που νομίζει ότι ξέρει τι θέλει. Είναι επίμονη, πεισματάρα και δεν το βάζει εύκολα κάτω. Ονειρεύεται να βελτιώσει τη ζωή της μέσω της ανέλιξης στην κοινωνική κλίμακα. Γύρω της, σαν καρουζέλ του λούνα παρκ, περιστρέφονται φιλόδοξοι υπάλληλοι, διευθυντές και σύμβουλοι τους οποίους η Καρολίνα τους βλέπει σαν σκαλοπάτι για την αναρρίχηση στη μεγάλη ζωή. Εγκαταλείπει τον αρραβωνιαστικό της ,πηγαίνει με κυρίους που δεν γνωρίζει. Δεν κοιτάζει την ουσία της ανθρώπινης σχέσης, αλλά μόνο την πλευρά της διασκέδασης που θα την οδηγήσει - έτσι πιστεύει, λανθασμένα τελικά - στην κοινωνική ανέλιξη. Δεν την απασχολεί ο θάνατος. Το μόνο που θέλει είναι να κατακτήσει μία θέση στην αφρόκρεμα της εποχής. Θυσιάζει τον μνηστήρα της χωρίς να το σκεφτεί, νομίζοντας πως θα αναρριχηθεί στην μεγάλη ζωή. Ξεχνάει που ανήκει πραγματικά. Πετυχαίνει το στόχο της για λίγο, αλλά στην συνέχεια , τσακίζεται, προσγειώνεται απότομα και με σπασμένα τα φτερά βυθίζεται στο τίποτα.

Σοφία Πριόβολου: Καρολίνα.. Αχ Καρολίνα! Είναι μια γυναίκα οικονομικά ανεξάρτητη που θέλει να ζήσει. Έχει όνειρα, πάθος και θέλει να ξεφύγει από την μιζέρια της ρουτίνας. Ωστόσο, ο Κάζιμιρ ο σύντροφός της δεν μπορεί να ικανοποιήσει καμία της επιθυμία, γιατί μόλις βυθίστηκε στο χάος. Έμεινε άνεργος και δεν μπορεί να βρει κανένα σημάδι φωτός. Μέσα σε όλη αυτήν την σύγκρουση η Καρολίνα επιλέγει να αποδράσει. Τρώει παγωτά, φλερτάρει και κάνει τραινάκι. Χάνεται μέσα στο κλίμα της γιορτής κάτι που μαρτυρά τη θέληση της για αυτονομία πια. Θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να διασκεδάσει, χωρίς να την αφορούν οι επιπτώσεις. Στο τέλος βέβαια, έρχεται αντιμέτωπη με τις επιλογές της και συνειδητοποιεί εν τέλει πως το μόνο που μετράει είναι να έχουμε ο ένας τον άλλον!

-Και ο Κάζιμιρ; Τι αναζητά κατά τη γνώμη σας;

Παναγιώτης Καμμένος: Ο Κάζιμιρ, είναι ένας νέος άνθρωπος στη «βάση» της κοινωνίας που δεν έχει τίποτα άλλο στον κόσμο, εκτός από μια απλή δουλειά σοφέρ και το κορίτσι του. Χθες χάνει τη δουλειά, σήμερα το κορίτσι. Τι αναζητά; Τη θέση του στον κόσμο. Και αγάπη. Και παίρνει ένα γερό μάθημα.

Παναγιώτης Γεωργούλας: Εγώ θα έλεγα ότι αν μπορέσω να βρω ποιος είμαι και τι αναζητώ στη ζωή μου κι εγώ, διαμέσου του Κάζιμιρ ή του εκάστοτε ρόλου που θα μου ανατεθεί, τότε θα μπορέσω να κατανοήσω και τον ίδιο τον Κάζιμιρ. Γιατί αυτή είναι και η μαγεία του θεάτρου: να μας κάνει διαρκώς να ανακαλύπτουμε ποιοι είμαστε. Έπειτα να καταφέρουμε να μας αρέσει αυτό που ανακαλύψαμε ότι είμαστε.

-Ο έρωτας και οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ελπίδα σ’ αυτό τον κόσμο της κρίσης;

Σοφία Πριόβολου: Γενικά.. it takes two to tango. Κάθε σχέση είτε με άλλους ανθρώπους είτε με τον ίδιο μας τον εαυτό θέλει θάρρος. Σε έναν κόσμο κρίσης τα όνειρα σε κρατάνε δυνατό και η επιβίωση είναι θέμα πάθους. Η ελπίδα πεθαίνει, όταν την σκοτώσουμε εμείς οι ίδιοι. Οπότε, όπως λέει και ο Χόρβατ: «και ο έρως δεν τελειώνει ποτέ».

-Νέοι άνθρωποι προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους σε ένα περιβάλλον κοινωνικής διάλυσης. Βρίσκετε αναφορές στους χαρακτήρες ή στην ατμόσφαιρα του έργου; Πώς βλέπετε εσείς σήμερα το παρόν και το μέλλον σας στο πλαίσιο της ελληνικής κρίσης; Υπάρχει χώρος για αισιοδοξία;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Παναγιώτης Γεωργούλας: Σας μεταφέρω έναν διάλογο από το έργο: «Κάζιμιρ : Τα όνειρα είναι σαπουνόφουσκες. Έρνα: Αν καταφέρουμε να μη κρεμαστούμε, δεν θα πεθάνουμε από την πείνα». Νομίζω το συγκεκριμένο απόσπασμα από το έργο, λέει πολλά από μόνο του...

Ιώβη Φραγκάτου: Φυσικά ταυτίζομαι με το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι ήρωες του έργου! Η συνθήκη αυτή είναι κοινή για κάθε νέα γενιά που ενηλικιώνεται μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης. Γι' αυτό το λόγο, θεωρώ πως το έργο είναι τρομακτικά επίκαιρο. Μπορεί να γράφτηκε για την κρίση του 1930, αλλά σκιαγραφεί σχεδόν απόλυτα τις δυσκολίες που βιώνουμε σήμερα. Σε ό,τι αφορά στο δικό μου παρόν και μέλλον μέσα σε όλο αυτό που μας περικυκλώνει, έχω να πω πως επιλέγω να είμαι αισιόδοξη, ακόμη και τις στιγμές που αυτό αποδεικνύεται ανέφικτο. Αυτό απαιτεί τεράστια εσωτερική δύναμη φυσικά. Την αντλώ από τη σκέψη ότι είμαστε μια γενιά με μεγάλες δυνατότητες, καλά εκπαιδευμένη και από νωρίς στα δύσκολα. Θα τα καταφέρουμε!

-Οι νέοι είναι πάντα τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν τρόποι αντίδρασης σ’ αυτή την κατάσταση;

Παναγιώτης Καμμένος: Νομίζω πως η αντίδραση σε μία κρίση, πόσο μάλλον οικονομική, είναι μόνο η αντίσταση και η πίστη. Το όραμα. Αντίσταση σε αυτοματισμούς που μας κάνουν «ζώα» - πρωτόγονους και η πίστη στο μεγαλείο των δυνάμεων που είχαν, έχουν και θα έχουν πάντα οι «νέοι». Όρεξη - Ένστικτο – Ορμή! Αυτά κινούν την ιστορία!

-Πώς είναι στημένη η παράσταση; Πώς χρησιμοποιείτε τον χώρο Bios;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σοφία Πριόβολου: Το «Κάζιμιρ και Καρολίνα» είναι ένα κινηματογραφικά δομημένο έργο. Ο σκηνοθέτης μας, Γιάννης Χουβαρδάς, με εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει τηρήσει αυτήν την συνθήκη. Το Bios ως κτίριο προσφέρει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί όλο, ως μια σκηνή. Κατά τη διάρκεια της παράστασης γίνονται μετακινήσεις σε όλους τους χώρους του και το κοινό γίνεται μέρος αυτής της γιορτής. Με αυτόν τον τρόπο ηθοποιοί και θεατές έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε όλη την ομορφιά και αίσθηση του κειμένου. Να χαθούμε μέσα σε μια γιορτή.

-Τι καινούργιο φέρνει αυτή η παράσταση για τους θεατές;

Παναγιώτης Γεωργούλας: Ακριβώς αυτό που είπε η Σοφία: οι θεατές είναι μέρος της παράστασης. Παίρνουν μια μικρή γεύση από το Octoberfest, το διάσημο φεστιβάλ μπύρας του Μονάχου, όπου και διαδραματίζεται το έργο, καταναλώνοντας κατά τη διάρκεια της παράστασης μπύρα, ψητό κοτόπουλο, λουκάνικα και παγωτό μηχανής. Τέλος η παράσταση απλώνεται σε όλους τους χώρους του Bios, τόσο εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς: στην Πειραιώς και στα γύρω στενά. Οι θεατές ακολουθούν και οι ίδιοι την πορεία των χαρακτήρων του έργου από την αρχή μέχρι το τέλος σε όλους τους χώρους δράσης.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Επιμέλεια μουσικής: Jan van de Engel 

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Επιμέλεια Κίνησης: Όλγα Σπυράκη

Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς

Βοηθοί σκηνοθέτη: Πολυξένη Καλαντζή, Κωνσταντίνος Κεσσίδης

Βοηθοί Δραματουργίας: Αλκίνοος Δωρής, Σοφία Πολυχρονίδου

Βοηθοί σκηνογράφου: Ερμίνα Αποστολάκη, Μύριαμ Κουρούβανη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Βοηθός ενδυματολόγου: Ήρα Καραγκούνη

Βοηθός φωτιστή: Δήμητρα Δανδόλου

Παίζουν: Βασίλης Αθανασόπουλος, Αλέξανδρος Βάρθης, Ευάγγελος Βογιατζής, Έκτωρ Γασπαράτος, Παναγιώτης Γεωργούλας, Κάτια Γκουλιώνη, Θωμάς Καζάσης, Παναγιώτης Καμμένος, Νίκος Καμόντος, Μάγδα Κόρπη, Νάντια Μαργαρίτη, Έλενα Μεγγρέλη, Νικόλας Μίχας, Δημήτρης Μπίτος, Κέλλυ Νικηφόρου, Σοφία Πριόβολου, Γιώργος Σαββίδης, Ναταλί-Τερέζα Τσάβεζ, Ιώβη Φραγκάτου 

Μουσικοί: Μικές Γλύκας, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Νίκος Νικολακόπουλος, Νικολάια Τριανταφύλλου

INFO

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κτίριο Bios (μπαρ, main, πρώτος όροφος)

Πειραιώς 84, τηλ. 210 3425335

Διάρκεια παραστάσεων: Μέχρι Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή: 20.30

Κάθε Παρασκευή και μεταμεσονύχτια στις 23.30

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τιμή Εισιτηρίου: 26 ευρώ (περιλαμβάνει φαγητό και ποτό: κοτόπουλο, λουκάνικα, μπίρα και παγωτό της μηχανής) & 19 ευρώ* (χωρίς φαγητό)

*περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/bios/kazimir-kai-karolina/

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

9ο Bob Theatre Festival: 9-15 Μαΐου στο Bios

«Pulsar»: Μια performance για τη ζωή και το θάνατο στο Bios

O Tim Crouch επιστρέφει στο Bios