Πολλοί από τους μετανάστες δηλώνουν ότι την τελευταία χρονιά έτρωγαν μόλις μία φορά την ημέρα
Ακολουθώντας τον άνεμο που κάνει τις σημαίες στη μεθόριο να κυματίζουν προς τη μεριά της Βραζιλίας, πολίτες της Βενεζουέλας με μία βαλίτσα στο χέρι κι ένα σακίδιο στον ώμο εγκαταλείπουν την πατρίδα τους μην αντέχοντας την ανέχεια.
Αναζητούν μία καλύτερη τύχη στην χώρα της σάμπα και του καφέ θεωρώντας ότι η οικονομική και πολιτική κρίση έχει αφαιμάξει τους Βενεζουελάνους.
«Βρισκόμαστε σε κατάσταση απόγνωσης, αγωνίας, δεν ξέρουμε τί πρόκειται να συμβεί κι ελλείψεων. Το μόνο, που βλέπω είναι οι ανάγκες των παιδιών μου», λέει η Κρίτσε Μοντέρο, μετανάστρια από τη Βενεζουέλα.
Κάποιοι παίρνουν και τα παιδιά τους μαζί, κάποιοι άλλοι όμως δεν έχουν την δυνατότητα, επιδεινώνοντας την ψυχολογική τους κατάσταση.
«Πραγματικά είναι φρικτό. Πρώτη φορά εγκαταλείπω τη Βενεζουέλα και τα παιδιά μου. Για πρώτη φορά βρίσκομαι μακριά τους. Αλλά συνεχίζουμε να πολεμάμε» λέει η Μίλιτα Ντονκις, μετανάστρια από τη Βενεζουέλα.
Οι περισσότεροι εξ αυτών ανέφεραν ότι την τελευταία χρονιά δεν έτρωγαν περισσότερο από μία φορά την ημέρα και πως η αγορά των ρούχων ήταν μία πραγματική πολυτέλεια εν μέσω τέτοιων συνθηκών.