Το «νεκροταφείο των αγνώστων» μεταναστών στην Τυνησία

Το «νεκροταφείο των αγνώστων» μεταναστών στην Τυνησία
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Στην Ζαρζίς κοντά στα σύνορα με τη Λιβύη είναι θαμμένοι 400 μετανάστες, άνδρες γυναίκες και παιδιά

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Λίγο νερό για να ανθίσει το λουλούδι εν είδει θρησκευτικού συμβόλου στους δεκάδες τάφους μεταναστών που χάθηκαν στη θάλασσα. Ο Τσαμτσεντίν ένας κτηνοτρόφος της περιοχής τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα φροντίζει τα φτωχικά μνήματα.

Εδώ έχουμε θάψει περίπου 400 ανθρώπους άνδρες γυναίκες και παιδιά λέει Τσαμτσεντίν Μαρζούκ ένας κτηνοτρόφος της περιοχής

Το ταξίδι τους ήταν μικρό. Κατέληξαν άψυχα κορμιά στο «νεκροταφείο των αγνώστων» κοντά στη Ζαρζίς, της νότιας Τυνησίας.

Σε μια έρημη περιοχή δεκάδες μικροί «λόφοι» με ένα λουλούδι και μια υποτυπώδη πλάκα, χωρίς όνομα, σημάδι ότι εκεί είναι θαμμένοι δεκάδες άτυχοι μετανάστες. Βοηθώντας στους τάφους τους, ο Τσαμτσεντίν, λέει ότι θέλει να προσφέρει σε αυτές τις τραγικές ιστορίες λίγη μετά θάνατον αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Κάθε ένας από αυτούς τους τάφους έχει μια ιστορία ... και μια ευχή. Το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. λέει Τσαμτσεντίν Μαρζούκ

Και τα δικά του παιδιά ονειρεύτηκαν μια καλύτερη ζωή. Δυο από αυτά πρόσφατα επιβιβάστηκαν σε ένα σαπιοκάραβο για να φτάσουν στην Ευρώπη.

Τα παιδιά μου έφυγαν χωρίς να μου το πουν. Κατηγορώ την Ευρώπη γιατί ζήτησα βίζα και για τους δύο - μία για τη Γερμανία και η άλλη για τη Γαλλία. Και αρνήθηκαν. Και έτσι τα παιδιά μου έφυγαν. Τσαμτσεντίν Μαρζούκ

Τα παιδιά του Τσαμτσεντίν δεν ήταν τα μόνα που έφυγαν . Οι ντόπιοι λένε ότι περίπου 600 άνθρωποι έφυγαν από τη Ζαρζίς κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Στην ακτή, τα κουφάρια από τα εγκαταλελειμμένα σαπιοκάραβα μαρτυρούν τις διαρκείς τραγωδίες με μετανάστες που συμβαίνουν στα νερά της Μεσογείου.

«Όσοι επιλέγουν να διασχίσουν αυτά τα νερά, συχνά γνωρίζουν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Ακούν για ιστορίες, βλέπουν τα πτώματα που ξεβράζει η Μεσόγειος.

Αλλά πολλοί εδώ στη Ζαρζίς και στην Τυνησία λένε ότι προτιμούν τον κίνδυνο να πεθάνουν από το να συνεχίσουν να ζουν χωρίς ελπίδα, μεταδίδει η ανταποκρίτρια του Euronews Ανελίς Μπόρζες.

Η ζωή είναι δύσκολη. Οι νέοι χάνονται και θέλουν να φύγουν. Πιστεύουν ότι θα πεθάνουν ούτως ή άλλως, είτε εδώ είτε στη θάλασσα, είναι το ίδιο λέει ο Αντέλ Έλγκχουλ ένας νεαρός οικοδόμος

Ο Αντέλ μιλάει για μια «καταστροφή» Όχι όμως για να περιγράψει την ημέρα που έχασε μια ομάδα φίλων του οι οποίοι πνίγηκαν όταν βυθίστηκε το σκάφος τους. Αλλά μάλλον για να εξηγήσει το σημερινό κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο για τη νεολαία της Τυνησίας. Το 60% του πληθυσμού της χώρας, είναι κάτω των 35 ετών. Και το 36% από αυτούς είναι εκτός εργασίας, με πληθωρισμό 8%. Το όνειρο είναι δύσκολο ακόμη και για όσους - όπως ο Αντέλ- έχουν μια δουλειά.

Αυτό με κάνει να γελάω. ΣΤην Τυνησία δεν υπάρχει κάτι τέτοιο δεν υπάρχει όνειρο, Το όνειρό μας είναι να μπορούμε να έχουμε ένα σπίτι που πρέπει να είναι δικαίωμα.

Για να δημιουργήσουμε κάποια στιγμή μια ευτυχισμένη οικογένεια, να παντρευτούμε να κάνουμε παιδιά και ένα σπίτι. Τα όνειρα μας περιλαμβάνουν μόνο τα πολύ βασικά στην Τυνησία. Και όμως αυτά τα όνειρα μας κάνουν να γελάμε.

Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε που η Αραβική Άνοιξη ανέτρεψε τον Μπεν Άλι και έφερε υποσχέσεις για ελευθερία και ευημερία. Υποσχέσεις που η Τυνησία εξακολουθεί να αγωνίζεται να εκπληρώσει.

03.37 Μέχρι όμως συμβεί αυτό, οι Τυνήσιοι πιθανόν θα συνεχίσουν να ρισκάρουν τις ζωές τους στη Μεσόγειο. Ο Τσαμτσεντίν Μαρζούκ ξέρει ότι θα έρθουν και άλλα πτώματα... Και όπως λέει στην Αναλίζ Μπορζες την ανταποκρίτρια του euronews θα περιμένει στο νεκροταφείο των αγνώστων κοντά στα σύνορα με τη Λιβύη.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια