Ξεκίνησε από τη Γκάνα για μια καλύτερη ζωή. Κατέληξε στην Ισπανία, εγκλωβισμένος σε ένα κέντρο φιλοξενίας ανηλίκων μεταναστών. Η ιστορία του 17χρονου «Μόμο» από τη Γκάνα δεν είναι μοναδική - είναι ενδεικτική.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ 17χρονος «Μόμο» έφυγε με τον αδελφό του από τη Γκάνα για μια καλύτερη ζωή. Όμως σύντομα βρέθηκε μόνος του στον Νίγηρα και ξεκίνησε το πιο επικίνδυνο ταξίδι της ζωής του.
«Ήταν φρικτά, δεν είχα ιδέα ότι πήγαινα σε ένα μέρος σαν τη Λιβύη», λέει στο euronews.
Δύο μέρες του πήρε για να διασχίσει την έρημο. Και μετά έφτασε σε μια χώρα που χειμάζεται από τον πόλεμο, εκεί όπου το πιο επικερδές επάγγελμα είναι η διακίνηση ανθρώπων. Εκεί που μία ζωή αποτιμάται μόλις 200 ευρώ. Όπως μας λέει, «μας πούλησαν όλους. Τους πάντες. Εγώ πουλήθηκα για 1.700 δηνάρια».
Ο Μόμο διασώθηκε στη Μεσόγειο. Μεταφέρθηκε στην Ιταλία και κατέληξε στην Ισπανία. Ανυπομονεί να εργαστεί. Όμως, έπειτα από δύο μήνες σε κέντρο κράτησης, νιώθει ότι το σύστημα τον εγκατέλειψε.
Ο Μόμο δεν είναι μοναδική περίπτωση. Χιλιάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες έχουν καταλήξει στην Ισπανία, ωθώντας το σύστημα παιδικής πρόνοιας στα όριά του.
Αυτό το κέντρο προσωρινής κράτησης στην Ορταλέθα είναι ένας από τους λίγους χώρους για ασυνόδευτους ανηλίκους στη Μαδρίτη. Τα παιδιά μένουν εδώ μέχρι να πάνε σε αναδοχή ή σε μια μόνιμη εγκατάσταση. Όμως, καθώς περιμένουν την ευκαιρία να εργαστούν ή να σπουδάσουν, κάποια βγαίνουν στους δρόμους για να βγάλουν χρήματα. Κι αυτό δημιουργεί εντάσεις στους ντόπιους που δεν δέχονται κάτι τέτοιο στη γειτονιά τους.
((1.35 SOT: EMILIANA SANCHEZ, RESIDENT: ))
«Κάθε μέρα κάποιος ηλικιωμένος ή όχι και τόσο ηλικιωμένος καταγγέλλει ότι του κλέψαν το τηλέφωνο, την τσάντα ή τα κοσμήματά του. Κάθε μέρα έχουμε τέτοια περιστατικά και το βράδυ συνεχώς φωνάζουν», λέει στο euronews η κάτοικος της περιοχής Εμιλιάνα Σάντσεθ, ενώ ένας άλλος κάτοικος, ο Χεσούς Σομπράλ, εκτιμά ότι «αυτό θα δημιουργήσει αντιπαραθέσεις στη γειτονιά μεταξύ όσων είναι υπέρ τους και όσων είναι εναντίον τους. Και το πρόβλημα θα είναι αδύνατο να λυθεί».
Εδώ και οκτώ μήνες, ο Χούλιαν Μορένο προσπαθεί να έρθει κοντά στους νέους του γείτονες. Πιστεύει πως δεν τους αξίζει το στίγμα που τους φόρτωσαν. Όπως επισημαίνει, «οι περισσότεροι είναι καλοί. Όμως υπάρχουν και οι άλλοι και με αυτούς θα πρέπει να γίνει κάτι. Όμως τα περισσότερα παιδιά εδώ έχουν ένα καλό προφίλ. Το ζήτημα είναι ο κόσμος να έρθει κοντά τους, για να δουν τι είδους ανηλίκους φιλοξενούμε εδώ».
«Οι περισσότεροι ήρθαν με ξεκάθαρη πρόθεση να βουν δουλειά, να γίνουν οικονομικά αυτάρκεις και να στείλουν χρήματα στις χώρες και στις οικογένειές τους. Υπάρχει σε κάποιο βαθμό όμως αδυναμία στον έλεγχο του τεράστιου όγκου των παιδιών που φθάνουν εδώ», εξηγεί ο Κάρλος Τσάνα από τον Ερυθρό Σταυρό.
Πάνω από 13.000 ασυνόδευτοι ανήλικες μετανάστες έχουν καταγραφεί στην Ισπανία. Οι αφίξεις από πέρυσι έχουν αυξηθεί κατά 160%, με την τάση να είναι αυξητική, καθώς το καλοκαίρι αποτελεί πάντα σημείο κλιμάκωσης των μεταναστευτικών ροών.