24.000 παιδιά δεν μπορούν να παρακολουθήσουν κανονικά σχολικά μαθήματα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤον Μάιο του 2017, η κυβέρνηση των Φιλιππίνων ξεκίνησε πόλεμο εναντίον των ομάδων που συνδέονταν με τον ISIS, οι οποίες είχαν καταλάβει την πόλη Μαράουι. 370.000 άτομα εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό της χώρας, εκείνη την χρονιά. Οι μάχες κράτησαν 5 μήνες. 1000 άτομα σκοτώθηκαν και 400.000 εκτοπίστηκαν. Σήμερα το 80% των εκτοπισμένων έχουν επιστρέψει στις εστίες τους. 66.000 άτομα ζουν όμως ακόμη σε σκηνές, δομές και κέντρα φιλοξενίας.
Το Μαράουι είναι ακόμη και σήμερα μια πόλη φάντασμα και το νησί Μιντανάο είναι υπό στρατιωτικό νόμο, εξαιτίας των συγκρούσεων που συνεχίζουν να μαίνονται σε διάφορα μέρη του νησιού. Οι δυνάμεις του ISIS έχουν εξασθενήσει σημαντικά, αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Η απειλή τους παραμένει. Στο Μαράουι, υπάρχουν καμμένα τζαμιά και μισοκατεστραμμένα σπίτια. Το 1/3 των 70 σχολείων της πόλης έχουν ισοπεδωθεί. Από τους 24.000 εκτοπισμένους μαθητές, μόνο ένα μικρό ποσοστό παρακολουθεί κανονικά μαθήματα.
Για το 80% των εκτοπισμένων μαθητών, η εκπαίδευση γίνεται στο σπίτι. Η Πάο Πάο είναι 13 ετών. Ζει στην πόλη. Είναι μία από τις μαθήτριες που παρακολουθούν κανονικά σχολικά μαθήματα. Τη βοηθούν να ξεπεράσει το τραύμα της πολεμικής σύγκρουσης_: «Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, οι σφαίρες έμπαιναν στο σπίτι. Ξαπλώναμε στο πάτωμα, καθώς έπεφταν παντού. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα αν καταφέρναμε να επιβιώσουμε. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, φοβήθηκα ότι θα σταματήσω το σχολείο, καθώς πολλά σχολεία χτυπήθηκαν. Το σχολείο μου δίνει τη δυνατότητα να μάθω πράγματα και να βελτιωθώ»._
Περίπου 500 μαθητές έγιναν δεκτοί στο δημοτικό σχολείο του Ανγκογιάο, στα περίχωρα του Μαράουι. Οι μισοί σχεδόν συμμαθητές της τάξης της Πάο Πάο έχουν φύγει από τα σπίτια τους όπως η ίδια. Το σχολείο στο Ανγκογιάο συμμετέχει στο πρόγραμμα εκπαίδευσης σε ακραίες συνθήκες που υλοποιείται από την ΜΚΟ Save the Children. Στόχος η εκπαίδευση παιδιών που ζουν στις περιοχές του Μιντανάο, που χτυπήθηκαν από τον πόλεμο. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ε.Ε: «Προσφέρουμε προσωρινούς χώρους μάθησης σε πέντε σχολεία, για να ικανοποιήσουμε το αίτημα για τάξεις. Στόχος να μπορέσουν τα παιδιά να ξεκινήσουν τα μαθήματα, παρά τις συγκρούσεις που γίνονται στην περιοχή. Ταυτόχρονα, προσφέρουμε χώρους για δασκάλους σε 10 σχολεία» επισημαίνει ο Μικιέλ Πάτσο από την ΜΚΟ.
Η Πάο Πάο ζει στο Προσωρινό Κέντρο Στέγασης της Μπογκάνγκα. Φιλοξενεί 3.500 άτομα. Η οικογένειά της μετακινείται διαρκώς από την αρχή των συγκρούσεων. Το ότι υπάρχει όμως εδώ κοντά σχολική μονάδα, ήταν καθοριστικό για να αποφασίσουν να μείνουν, όπως εξηγεί η μητέρα της Ανιντά: «Η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική. Είναι το μόνο πολύτιμο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας. Παρότι δεν έχουν φαγητό συνεχώς, τουλάχιστον να μπορούν να πάνε σχολείο».
Η οικογένεια αυτή αποτελείται από εννιά άτομα. Ζει σ' αυτό το μικρό κέντρο. Υπάρχουν όμως 50.000 εκτοπισμένοι που ζουν με τους συγγενείς τους ή σε σκηνές. Στην άλλη πλευρά του Μαράουι για να δούμε το Σαριμανόκ, μια πόλη με σκηνές. Εδώ οι συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ χειρότερες και οι οικογένειες δεν έχουν πόρους για να στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο. Γι' αυτό η Ε.Ε. έχει μεσολαβήσει και είναι ο μόνος φορέας παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στο Μιντανάο.
Γιατί όμως η Ε.Ε. ξοδεύει το ήμισυ του ανθρωπιστικού προϋπολογισμού της για εκπαίδευση σε ακραίες συνθήκες στο Μιντανάο; Η Αρλίν Ακίνο από το Γραφείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Ε.Ε. έχει την απάντηση: «Περισσότερα από 120.000 παιδιά έχουν επηρεαστεί από τις συγκρούσεις. Είναι είτε εκτός σχολείου, είτε σε κίνδυνο να εγκαταλείψουν το σχολείο, εξαιτίας της σύγκρουσης και των συνεπειών της. Η προτεραιότητα της Ε.Ε. είναι να επιστρέψουν αυτά τα παιδιά στο σχολείο και να τα κρατήσουν εκεί, γιατί όπως γνωρίζουμε, εάν δεν πηγαίνουν σχολείο, μπορούν να τους συμβούν πολλά».
Στις ζώνες πολέμου, τα σχολεία είναι από τους ελάχιστους ασφαλείς χώρους προστασίας των παιδιών από την εργασία, τους πρόωρους γάμους και την στρατολόγηση.