Κρίσιμο ζήτημα η παραγωγή πετρελαίου...
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΜόνο ανησυχία προκαλεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση η εύθραυστη κατάσταση στη Λιβύη. Με τις εντάσεις στον Περσικό Κόλπο να προκαλούν νέους κινδύνους για διεθνή άνοδο της τιμής του πετρελαίου, η παραγωγή στη Λιβύη θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίτευξη μιας σχετικής ηρεμίας στην γηραιά ήπειρο.
Η κυβέρνηση της Τρίπολης μπορεί να μην ελέγχει τη μεγαλύτερη έκταση της χώρας, εξακολουθεί ωστόσο να διαχειρίζεται την πετρελαϊκή εταιρεία που ελέγχει τις περισσότερες από τις πηγές. Ακόμα και αν οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ καταλαμβάνουν κάποιες από αυτές, η πετρελαϊκή παραγωγή οφείλει να περάσει από την Τρίπολη για να εξαχθεί στις άλλες χώρες.
Μποστά σε αυτήν την διαμορφωμένη κατάσταση, η στάση της ΕΕ δείχνει μάλλον αμήχανη. Ο Ρομπέρτο Αλιμπόρι από το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων της Ιταλίας λέει: «Μετά την κάπως ιστορική αποτυχία της αμερικανικής και Ευρωπαϊκής πολιτικής που βασίζεται μόνο στην ιδέα ότι το εμπόριο και η Δημοκρατία θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα, τώρα πρέπει να γίνει κάτι περισσότερο, διότι τώρα δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα πρακτικά στο επίπεδο της ευρωπαϊκής μεσογειακής πολιτικής».
Επισήμως η ΕΕ εμφανίζεται μάλλον να καταδικάζει τις δυνάμεις του στατηγού Χαφτάρ αλλά η αντίδρασή της μάλλον δείχνει πόσο αναποφάσιστα είναι σε αυτό το ζήτημα τα μέλη της. Η στάση της ωχριά έναντι της πολύ πιο ζωηρής δράσης στην περιοχή της Ρωσίας, που διατηρεί επισήμως επαφές με όλες τις πλευρές διαψεύδοντας τις καταγγελίες για στήριξη στον Χαφτάρ, αλλά και της Αιγύπτου, που ευθέως έχει ταχθεί με το πλευρό του στρατηγού Χαφτάρ.
Η Λιβύη είναι η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα της αφρικανικής ηπείρου και το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος από αυτήν την παραγωγή καταλήγει σε κράτη μέλη της ΕΕ. Εκμεταλλευόμενος την ευρωπαϊκή αδράνεια, ο Ρετζέπ Ταγίπ Εντογάν επιχείρησε να μπει στο παιχνίδι βοηθώντας την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολη, στέλνοντας ακόμα και στρατιώτες εκεί.
Η Άγκυρα γνωρίζει μετά και την εμπειρία της Συρίας πόσο σημαντική είναι η δύναμη των όπλων. Ωστόσο με την κίνησή της προκαλεί αντιδράσεις με πιο σημαντικές αυτές από Ελλάδα, Κύπρο και Αίγυπτο που χαρακτηρίζουν άκυρο το μνημόνιό της με την Τρίπολη για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο, το οποίο προηγήθηκε εκείνου για την στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών.