«Η καρδιά μου λέει ότι είναι ζωντανός»: Η μαρτυρία μητέρας μαχητή του ΙΚΙΛ

«Η καρδιά μου λέει ότι είναι ζωντανός»: Η μαρτυρία μητέρας μαχητή του ΙΚΙΛ
Πνευματικά Δικαιώματα 
Από Fatih Yetim
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η εξομολόγηση στο euronews μιας μητέρας που έχασε τον γιο της όταν εκείνος πήγε να πολεμήσει για το Ισλαμικό Κράτος

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Ο γιος μου δεν είναι τρομοκράτης. Τρομοκράτες είναι εκείνοι που του έκαναν πλύση εγκεφάλου, που δημιούργησαν το ΙΚΙΛ, που του έδωσαν όπλα».

Τα λόγια αυτά έρχονται από μία μητέρα στη Γαλλία, που έχασε τον γιο της, όταν εκείνος πήγε να πολεμήσει για το Ισλαμικό Κράτος.

Η Γκουλέι έζησε τα τελευταία τριάντα χρόνια στο παρισινό προάστιο του Κρετέιγ, περιοχή στρατολόγησης για το ΙΚΙΛ, τα τελευταία χρόνια, και μια περιοχή όπου υπάρχει και ένα μεγάλο τζαμί.

Η τουρκάλα μητέρα μιλώντας στο euronews, αναφέρει ότι ο γιος της, Μπουράκ, έφυγε από το σπίτι ένα πρωί του Φεβρουαρίου του 2014 για να μελετήσει με φίλους. Ήταν μόλις 19 ετών.

Την επόμενη ημέρα, ενημέρωσε την ίδια και τον πατέρα του, Οσμάν, ότι έφτασε στην Συρία.

«Ήρθα για εσάς», είπε.

Σχεδόν 1.700 οι Γάλλοι μαχητές

Σύμφωνα με ειδικούς, οι άνθρωποι που βρίσκονται να στηρίζουν το ΙΚΙΛ, παρουσιάζουν βίαιες συμπεριφορές, έχουν ιστορικό παραβατικότητας και ποινικό μητρώο, ενώ θεωρούν ότι γίνονται διακρίσεις σε βάρος τους.

Ο Μπουράκ, λέει η Γκουλέι, δεν είχε ποτέ τέτοιο προφίλ. Ο νεότερος από τρία αδέρφια, σκόπευε να σπουδάσει μόλις ολοκλήρωνε το σχολείο.

Είχε περιορισμένη κοινωνική ζωή, «σπίτι σχολείο, σχολείο σπίτι», και ήταν ο πιο θρήσκος σε μία «όχι και πολύ θρήσκα οικογένεια».

Ξαφνικά, όμως, όπως λέει η ίδια, αυτή και ο σύζυγός της είδαν την κοινωνική ζωή του γιου της να βελτιώνεται -με χαρά, αφού πίστευαν ότι έβγαινε με φίλους. Τρεις μήνες μετά έφυγε για την Συρία.

Σύμφωνα με τα δεδομένα του Διεθνούς Κέντρου για την Αντι-Τρομοκρατία, περίπου 900 άνθρωποι από την Γαλλία μετέβησαν σε Συρία και Ιράκ, προκειμένου να ενταχθούν σε εξτρεμιστικές οργανώσεις, όπως το ΙΚΙΛ και η Αλ Νούσρα. Σε γενικές γραμμές, τα νούμερα διαφέρουν, με την γαλλική κυβέρνηση να τους υπολογίζει σε 698 και το Soufan Group σε σχεδόν 1.700.

«Θα σας πάρω όλους στον παράδεισο»

Ο Οσμάν θεωρεί πως η διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης του γιου του ξεκίνησε στο τοπικό τζαμί.

Το τζαμί στην Κρετέιγ διοικείται σε συνεργασία με τις γαλλικές Αρχές, επομένως, θεωρητικά, είναι δύσκολο για τρομοκρατικές ομάδες να στρατολογήσουν κόσμο. Αναφορές, όμως, κάνουν λόγο για φερόμενους στρατολογητές που ανίχνευαν πιθανούς μαχητές στην προσευχή.

Ο Οσμάν ταξίδεψε στην Συρία μία εβδομάδα μετά τον γιο του και τον συνάντησε σε ένα μικρό συνοριακό χωριό, υπό τον έλεγχο της Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ-Κάιντα στην Συρία. Οι τέσσερις ώρες που πέρασαν μαζί δεν ήταν αρκετές για να πείσει τον νεαρό να επιστρέψει στο σπίτι του.

Παρέμεινε στην περιοχή για άλλους έξι μήνες και διατηρούσε τακτική επαφή με τους γονείς του. Η μητέρα του στο τέλος κάθε κλήσεις τον παρακαλούσε να μην σκοτώσει κανέναν.

Οι δύο γονείς ταξίδεψαν στην Συρία άλλη μία φορά, μετά από κλήση του Μπουράκ με την οποία τους ενημέρωνε ότι θα πήγαινε στην Ράκα. Σύμφωνα με τον ηλικιωμένο άνδρα που τους πήγε να συναντήσουν τον γιο τους, τα ξενοδοχεία στα τουρκικά σύνορα, ήταν γεμάτα με γονείς που προσπαθούσαν να συναντήσουν τα παιδιά τους.

Αυτή τη φορά, οι δύο γονείς κατάφεραν να περάσουν μόλις 30 λεπτά με τον γιο τους. Τα παρακάλια και τα δάκρυα της Γκουλέι δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αντίθετα, ο Μπουράκ τους είπε: «Θα σας πάρω όλους στον παράδεισο».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Προωθείστε το στην οικογένειά μου αν πεθάνω»

Η οικογένεια παρέμεινε σε επαφή μέχρι το 2017, όταν το ΙΚΙΛ πολιορκούσε το Κομπάνι.

Άνδρας από την γειτονιά, που είχε πάει στη Συρία με τον Μπουράκ, κάλεσε την οικογένεια για να μεταφέρει την τραγική είδηση: ο Μπουράκ είχε σκοτωθεί. Στην συνέχεια, τους έστειλε μία επιστολή που είχε γράψει ο Μπουράκ με την οδηγία «προωθείστε το στην οικογένειά μου αν πεθάνω».

Η Γκουλέι και ο Οσμάν αρνούνται να το πιστέψουν. Θέλουν αποδείξεις και έτσι, όταν το ΙΚΙΛ εκ διώχνετε από το Κομπάνι, ο άνδρας επιστρέφει στην Συρία.

Ψάχνει φωτογραφίας κρατουμένων και πτωμάτων, χαμένα διαβατήρια, χωρίς να βρίσκει ίχνη του γιου του. Οι τοπικές αρχές του λένε ότι η τρομοκρατική οργάνωση είχε βάλει βόμβες κάτω από πτώματα που άφησε πίσω και, εάν ο γιος του ήταν μεταξύ αυτών, δεν υπάρχει τίποτα για να ταυτοποιηθεί.

Τρία χρόνια μετά, η Γκουλέι συνεχίζει να πιστεύει ότι ο Μπουράκ ζει.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Αν είναι νεκρός, δείξτε μας κάτι, κάποια απόδειξη», λέει στο euronews. «Τίποτα. Λένε μόνο ότι ο Μπουράκ είναι ζωντανός, αλλά δεν το πιστεύω».

«Η καρδιά μου λέει ότι δεν είναι νεκρός, λέει ότι είναι ζωντανός, ότι είναι κάπου αλλού. Ελπίζω να είναι στα χέρια καλών ανθρώπων. Ελπίζω να εμφανιστεί μια μέρα. Αν εμφανιστεί θέλω να μείνει στην Τουρκία και να μην επιστρέψει στη Γαλλία».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Σαλάχ Αμπντεσλάμ: Πίσω στην Γαλλία από το Βέλγιο για να εκτίσει ισόβια

Αυξημένα μέτρα ασφαλείας για το φετινό Φεστιβάλ των Φώτων στη Λυών

Γαλλία: Έκτακτη κυβερνητική σύσκεψη μετά τη νέα τρομοκρατική επίθεση