Η παρένθετη μητρότητα και πώς την αντιμετωπίζει η Ευρώπη

Η παρένθετη μητρότητα και πώς την αντιμετωπίζει η Ευρώπη
Πνευματικά Δικαιώματα euronews
Από Valérie Gauriat
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ζευγάρια που δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς παιδί, μιλούν για τη διαδικασία, την εμπειρία τους και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν

Τον περασμένο Απρίλιο, οι εικόνες με μωρά που παρουσιάστηκαν στα social media, προκάλεσαν διεθνή κατακραυγή. Επρόκειτο για δεκάδες νεογέννητα στους χώρους ενός βρεφοκομείου, που τα κυοφόρησαν από παρένθετες μητέρες στην Ουκρανία. Ήταν παιδιά από την Αμερική, την Ιταλία, την Ισπανία, την Κίνα, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Αυστρία, το Μεξικό και την Πορτογαλία.

Οι βιολογικοί γονείς τους δεν μπορούσαν να τα πάρουν, καθώς ήταν εγκλωβισμένοι στις χώρες τους, λόγω των ταξιδιωτικών απαγορεύσεων, που διήρκεσαν πολλές εβδομάδες, ακόμη και μήνες. Το βίντεο τραβήχτηκε στο μεγαλύτερο κέντρο υπηρεσιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής της Ουκρανίας, το Biotex Com και προκάλεσε αντιδράσεις για την εμπορευματοποίηση της παρένθετης μητρότητας.

Ουκρανία

Η ομάδα μας επισκέφθηκε τα γραφεία της εταιρίας στο Κίεβο. Καθημερινά αρκετές γυναίκες κάνουν αίτηση για να γίνουν παρένθετες μητέρες. Στο κέντρο γίνονται περίπου 300 γεννήσεις το χρόνο. Ο ιδιοκτήτης του Άλμπερτ Τοτσιλόβσκι υπερηφανεύεται ότι είναι ο μόνος στην Ευρώπη που μπορεί να εγγυηθεί το αποτέλεσμα στους πελάτες του.  Έχει κατηγορηθεί συχνά για τις αδίστακτες πρακτικές του και έχει μπει στο στόχαστρο των δικαστικών αρχών. Απορρίπτει όλες τις κριτικές:

«Μερικά ζευγάρια επιλέγουν το φύλο του μωρού. Απαγορεύεται σε πολλές χώρες της Ε.Ε., αλλά εδώ δεν έχουμε τέτοιο περιορισμό. Ελπίζουμε ότι ο νόμος θα επιτρέψει τη χρήση ακριβέστερης τεχνολογίας σαν το CRISPR, για να επιλέγουμε το χρώμα των ματιών ή κάποια χαρακτηριστικά του παιδιού. Πολλές χώρες έχουν απαγορεύσει την εξωσωματική γονιμοποίηση. Τώρα λένε ότι μέχρι το 2025, κάθε τρίτο παιδί θα γεννιέται από δοκιμαστικό σωλήνα. Μπαίνουμε στην μεταβιομηχανική οικονομία. Παρένθετη μητρότητα, τσιπ που συνδέονται με τον εγκέφαλο. Αυτό είναι το μέλλον».

Η παρένθετη μητρότητα απαγορεύεται αυστηρά σε 8 ευρωπαϊκές χώρες. Σε άλλες επιτρέπεται λόγω έλλειψης νομικού πλαισίου. Είναι νόμιμη στη Βρετανία και την Ελλάδα αλλά όχι με οικονομικό αντάλλαγμα. Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι από τις λίγες χώρες που επιτρέπεται η εμπορική χρήση της διαδικασίας. Η Ουκρανία είναι ένας προορισμός που τα εξειδικευμένα γραφεία διαφημίζουν ως πιο προσβάσιμο και πιο φθηνό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι η χώρα αναφοράς για τη διεθνή παρένθετη μητρότητα στην παγκόσμια αγορά. Ο κύκλος εργασιών του κλάδου φτάνει εκεί τα 5 δις δολάρια. Την τελευταία πενταετία πάνω από 4.000 παιδιά έχουν γεννηθεί σ' αυτό το πλαίσιο στην Ουκρανία. Το 90% από αυτά είναι για ξένους γονείς.

Ο Επίτροπος για τα δικαιώματα των παιδιών στην Ουκρανία, Μίκολα Κουλέμπα κατηγορεί τον συγκεκριμένο κλάδο ότι εκμεταλλεύεται τις γυναίκες και παραβιάζει τα δικαιώματά τους. Το ίδιο και τα δικαιώματα των νεογέννητων. Παρότι η παρένθετη μητρότητα είναι νόμιμη στη χώρα, υπάρχουν πολλά νομικά κενά, που επιτρέπουν την ύπαρξη κακών πρακτικών από τα γραφεία και τους μεσολαβητές που ανθούν στο χώρο: «Η Ουκρανία έχει γίνει το σούπερ μάρκετ της παρένθετης μητρότητας. Το παιδί έχει γίνει ήδη εμπορικό αγαθό. Η παρένθετη μητέρα είναι η εκκολαπτική μηχανή που θα κυοφορήσει το αγαθό για κάποιον πελάτη. Εάν οι πελάτες, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αποφασίσουν ότι δεν θέλουν πλέον το παιδί, πρέπει να κάνει έκτρωση. Εάν δεν την κάνει, πρέπει να επιστραφούν όλα τα χρήματα. Εάν γεννήσει το παιδί και οι γονείς δεν θέλουν τελικά να το πάρουν κοντά τους, πρέπει να το δώσει σε ορφανοτροφείο, γιατί δεν έχει κανένα νόμιμο δικαίωμα πάνω του».

Ταξιδεύουμε για τη Βινίτσια, μια πόλη που βρίσκεται 300 χλμ μακριά από το Κίεβο. Εδώ ζει η Όλγα Κίτσενα. Γυμνάστρια και πρωταθλήτρια body building. Είναι επίσης παρένθετη μητέρα ενός μικρού αγοριού που γέννησε τον Ιούλιο για ένα ζευγάρι Κινέζων. Ήταν η μόνη από αυτές που μιλήσαμε, που συμφώνησε να δώσει συνέντευξη, αποκαλύπτοντας το πρόσωπό της. Δεν αισθάνθηκε ούτε λεπτό ότι έπεσε θύμα εκμετάλλευσης. Ο γιατρός που την παρακολουθούσε ήταν εξαιρετικός. Η διαδικασία αυτή την έδωσε την ευκαιρία να αλλάξει τη ζωή της και τη ζωή της 13χρονης κόρης της:

«Το έκανα γιατί δεν ήθελα πλέον να ζω με τη μάνα μου και για να μπορέσω να αγοράσω ένα μικρό σπίτι. Για να το πετύχω, έπρεπε είτε να δουλεύω εδώ για πάρα πολλά χρόνια, ή να φύγω στο εξωτερικό. Δεν ήθελα να αφήσω το παιδί μου στη γιαγιά του ή σε κάποιον άλλο. Δεν το σκέφτηκα πολύ. Αποφάσισα να μπω σε ένα πρόγραμμα παρένθετης μητρότητας. Έτσι μέσα σε ένα χρόνο θα μπορούσα να αγοράσω ένα σπίτι. Στην αρχή, το έκανα για τα χρήματα. Είναι αλήθεια. Αλλά όταν έμεινα έγκυος, αισθάνθηκα ότι δημιουργώ μια οικογένεια για κάποιον άλλο. Άλλαξε ο τρόπος που το έβλεπα. Τα λεφτά είναι καλά, αλλά να το δώσεις ζωή σε κάποιον είναι ακόμη καλύτερο».

Τη ρωτήσαμε αν ήταν δύσκολο να αποχωριστεί το παιδί, μετά τη γέννησή του: «Ήξερα από την αρχή ότι το παιδί θα δοθεί σε κάποιον άλλο. Οπότε δεν υπήρχαν καθόλου συναισθήματα και συγκινήσεις, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Έχω το δικό μου παιδί το οποίο αγαπώ και για το οποίο έχω συναισθήματα. Υπήρχε μόνο η αίσθηση της ευθύνης. Ότι κουβαλώ το παιδί κάποιου άλλου για εννιά μήνες και ότι πρέπει να το παραδώσω. Φυσικά και είναι πολύ γλυκό να βλέπεις μπροστά σου αυτό το μικρό μωράκι. Δεν μπορείς να μην συγκινηθείς. Αλλά είχα βάλει καλά στο μυαλό μου ότι αυτό το παιδί είναι κάποιου άλλου. Ότι είχε άλλη μαμά και μπαμπά».

Μερικές μέρες μετά την συνέντευξη, το ζευγάρι που θα έπαιρνε το παιδί της Όλγα, εγκλωβίστηκε στην Γουχάν. Έμειναν σε καραντίνα για δύο μήνες. Τελικά όμως κατάφεραν να πάρουν στην αγκαλιά τους το νεογέννητο.

Γαλλία

Επιστρέφουμε στην Γαλλία. Εδώ πολλά ζευγάρια έχουν επιλέξει να αποκτήσουν παιδί μέσω παρένθετης μητέρας στην Ουκρανία. Η Σελίν και ο Μαξάνς Ρουσέλ εργάζονται ως κτηματομεσίτες. Είναι παντρεμένοι δέκα χρόνια. Όταν ανακάλυψαν ότι η Σελίν δεν μπορεί να κάνει με φυσιολογικό τρόπο παιδί, προσπάθησαν με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή για αρκετό καιρό. Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες τόσο με εξωσωματική γονιμοποίηση όσο και με σπερματέγχυση, κατάλαβαν ότι η παρένθετη μητρότητα ήταν η τελευταία τους λύση.

Το ζευγάρι πήγε στην Ουκρανία το καλοκαίρι για να ξεκινήσει τη διαδικασία με ένα γραφείο, που θεωρούν ότι έχει όλα τα εχέγγυα σοβαρότητας και ασφάλειας τόσο προς αυτούς, όσο και προς την παρένθετη μητέρα: «Όποιος φαντάζεται ότι απλά πληρώνεις και αυτό φτάνει για να πάρεις ένα παιδί αυταπατάται. Δεν είναι καθόλου έτσι η διαδικασία. Πρέπει να έχεις πραγματικό πρόβλημα και ιατρικούς λόγους για να σου επιτραπεί να πας για παρένθετη μητρότητα στην Ουκρανία» εξηγεί ο Μαξάνς. 

Η Σελίν επισημαίνει: «Δεν αγοράζουμε μια παρένθετη μητέρα. Δεν αγοράζουμε μια υπηρεσία. Υπάρχουν αληθινοί ιατρικοί λόγοι που μπορούμε να τους αποδείξουμε. Γι' αυτόν που δίνει το σπέρμα, υπάρχει ιατρικός έλεγχος. Για μένα υπάρχει ιατρικό πιστοποιητικό που επιβεβαιώνει ότι είμαι στείρα και δεν μπορώ να κάνω παιδί. Έχω την εντύπωση μερικές φορές ότι ο κόσμος πιστεύει ότι κλέψαμε το παιδί κάποιου. Αυτό δεν ισχύει! Γιατί η παρένθετη μητέρα μένει έγκυος, αλλά δεν είναι σε καμιά περίπτωση δικό της το παιδί. Δεν είναι σε καμιά περίπτωση η μητέρα, γιατί δεν είναι δικός της βιολογικός απόγονος. Χρησιμοποιούνται, είτε τα ωάρια αυτής που θέλει να γίνει μητέρα, ή τα ωάρια μιας δότριας όπου αυτό είναι αναγκαίο. Δεν χρησιμοποιούνται τα ωάρια της παρένθετης μητέρας».

Το ζευγάρι πήρε δάνειο για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Όλη η διαδικασία θα τους κοστίσει 70.000 Ευρώ. Ούτε η τιμή, ούτε και ο νόμος θα τους έκανε να υποχωρήσουν. Πιστεύουν ότι η παρένθετη μητρότητα πρέπει να είναι νόμιμη διαδικασία, όπως και οι τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. «Για μένα, η παρένθετη μητρότητα είναι μια τεχνική όπως όλες οι άλλες. Υπάρχουν γυναίκες που γεννιούνται χωρίς μήτρα ή με σοβαρές ανωμαλίες σ' αυτό το όργανο. Δεν έχουν δικαίωμα επιλογής. Γιατί πρέπει να τιμωρούνται, όταν άλλα ζευγάρια, γυναίκες που έχουν πρόβλημα με την ποιότητα του ωαρίου τους ή άνδρες που έχουν πρόβλημα με την ποιότητα του σπέρματός τους μπορούν να βρουν βοήθεια;» αναρωτιέται η Σελίν. Ο Μαξάνς συμπληρώνει: «Μιλάμε για το όνειρο ζωής πολλών ανθρώπων. Μιλάμε για ένα μωρό τόσο μικρό ή λίγο μεγαλύτερο, που αλλάζει τη ζωή πολλών ζευγαριών κάθε μέρα. Γιατί όχι και τη δική μας; Μπορεί κάποιος να μου δώσει μια εξήγηση γιατί να μην έχουμε κι εμείς αυτό το δικαίωμα;»

Η απάντηση των πολέμιων της παρένθετης μητρότητας είναι κάθετη. Υποστηρίζουν ότι αυτή η οικονομική συναλλαγή οδηγεί στην εκμετάλλευση γυναικών και θέτει σε κίνδυνο τα χρηστά ήθη και τον παραδοσιακό τρόπο κυοφορίας ενός παιδιού. Αυτές τις απόψεις τις υποστηρίζουν πολλοί.

Ο Ρενέ Φρίντμαν είναι ο πιο διάσημος γυναικολόγος της Γαλλίας. Είναι αυτός που βοήθησε στη γέννα του πρώτου μωρού με εξωσωματική γονιμοποίηση στη χώρα, πριν από 38 χρόνια. Αγωνίστηκε για το δικαίωμα των γυναικών που ζουν μόνες τους και ομόφυλων ζευγαριών να έχουν παιδί με ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Είναι αντίθετος με την παρένθετη μητρότητα: «Για κάποιον όπως εγώ που έχω κάνει χιλιάδες γέννες, που έχω δει και έχω ζήσει αυτή την στιγμή, πιστεύω ότι η κυοφόρος γυναίκα, είναι η μητέρα του παιδιού. Όταν μπαίνεις σ' αυτό το οικονομικό αλισβερίσι, σημαίνει ότι υπάρχει μια οργάνωση, διαμεσολαβητές και εκμετάλλευση. Προτιμώ λοιπόν να εστιάσω τις προσπάθειές μου στην βελτίωση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και στην ιατρική έρευνα για να υπάρχει λιγότερη στειρότητα. Δεν μπορούμε να υπερεκτιμούμε την γενετική. Δεν έχουμε πάντα τις απαντήσεις και δεν μπορούμε να δίνουμε απάντηση σε όλους, υπερβαίνοντας τις αρχές μας. Το 40% των ζευγαριών που έρχονται σε μας, δεν θα αποκτήσουν ποτέ το παιδί που ονειρεύονται. Πρέπει να αποδεχτούμε επίσης ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα με οποιοδήποτε κόστος. Η έρευνα συνεχίζεται, για παράδειγμα προχωράμε στο θέμα της μεταμόσχευσης μήτρας. Δεν θα είναι λύση για όλες τις περιπτώσεις. Είναι κάτι σύνθετο. Από πού προέρχεται η μήτρα; Ποιος τη δίνει; Δεν είναι κάτι εύκολο, τουλάχιστον δεν υπάρχει οικονομικό αντάλλαγμα».

Στο νέο γαλλικό νόμο για την βιοηθική που πέρασε πρόσφατα από την Εθνοσυνέλευση, δεν περιλαμβάνεται άρση της απαγόρευσης για την παρένθετη μητρότητα. Μια νέα τροποποίηση ωστόσο επιβεβαιώνει την υποχρέωση των τεκμαιρομένων γονέων, που δεν έχουν βιολογική σχέση με το παιδί που γεννήθηκε, μέσω παρένθετης μητρότητας στο εξωτερικό, να περάσουν από διαδικασία υιοθεσίας για να αναγνωριστούν ως νόμιμοι γονείς του.

Η Σιλβί και ο Ντομινίκ Μενεσόν έδωσαν μάχες για 19 χρόνια για να αναγνωριστούν ως οι νόμιμοι γονείς των δίδυμων θυγατέρων τους, που γεννήθηκαν με παρένθετη μητρότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αμερικανικό πιστοποιητικό γέννησης δεν αναγνωρίστηκε από τα γαλλικά δικαστήρια, καθώς η Σιλβί ήταν στείρα και κατέληξε στη δωρεά ωαρίων. Η μόνη λύση που είχαν ήταν η υιοθεσία. Το ζευγάρι όμως δεν ήθελε αυτή την λύση.

«Είναι διάκριση μεταξύ άνδρα και γυναίκας, μεταξύ πατέρα και μητέρας. Το να λέμε ότι η μόνη πιθανή μητέρα είναι αυτή που γεννάει, είναι σαν να πηγαίνουμε αιώνες πίσω. Είναι σαν να ιεροποιούμε τον τοκετό και την κυοφόρο γυναίκα, έναντι αυτής που ανατρέφει τα παιδιά, που έχει θελήσει να έχει παιδιά, που έχει τη βιολογική σχέση, έναντι αυτής που αποκαλούν τεκμαιρόμενη μητέρα. Δεν μπορούσαμε να αποδεχτούμε κάτι τέτοιο» τονίζει η Σιλβί.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια δικαστικών αγώνων και μια απόφαση καταδίκης της Γαλλίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να αναγνωρίσει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γαλλίας το ζευγάρι, ως τους νόμιμους γονείς των παιδιών. Η υπόθεση έγινε σημείο αναφοράς. Δεκάδες τεκμαιρόμενοι γονείς έχουν ωφεληθεί από τότε από την ολοκληρωμένη μεταγραφή στα γαλλικά δηματολόγια των πιστοποιητικών γέννησης των παιδιών τους, που γεννήθηκαν από παρένθετη μητέρα στο εξωτερικό. Αλλά ο νέος νόμος κάνει υποχρεωτική ξανά την υιοθεσία:

«Πιστεύουν ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά. Δεν είναι καθόλου ανασταλτικό γιατί όταν οι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν παιδιά, είναι έτοιμοι να ανεβούν σε βουνά και γκρεμούς. Θα κάνουν τα πάντα για να το πετύχουν. Αυτό που έχει σημασία είναι τα δικαιώματα των παιδιών. Δεν είναι φυσιολογικό που υφίστανται διακρίσεις. Τα παιδιά μας αποκαλούνται εδώ και πολλά χρόνια παιδιά-φαντάσματα, τα φαντάσματα της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ήταν εδώ, αλλά δεν υπήρχαν. Δεν βρίσκονταν καταγεγραμμένα στα αρχεία. Και αυτό κάνει την καθημερινότητά τους ιδιαίτερα περίπλοκη. Δεν είναι φυσιολογικό να χρειάζεται να πάμε στο εξωτερικό για να αποκτήσουμε παιδιά. Η Γαλλία μπορεί να οργανώσει τη διαδικασία πολύ καλά εδώ, σε εθελοντική, αλτρουιστική βάση. Για να σταματήσει όλους αυτούς τους απατεώνες, τα γραφεία που κανείς δεν ξέρει από που κρατάει η σκούφια τους, που εξαπατούν τα ζευγάρια και τους λένε ψέματα» υπογραμμίζει η Σιλβί. Ο Ντομινίκ συμπληρώνει: «Το μήνυμα που πάντα θέλαμε να στείλουμε είναι ότι η παρένθετη μητρότητα είναι μια ανθρώπινη περιπέτεια. Έχει να κάνει με τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχουμε μείνει φίλοι με την υπέροχη γυναίκα που μας βοήθησε. Γιατί είναι κάτι που έχει μεγάλη σημασία στη ζωή μας, χάρη σ' αυτό που έκανε. Της χρωστάμε πολλά. Μαζί κάναμε κάτι εξαιρετικό».

Την ίδια άποψη έχουν και οι δύο κόρες τους. Στηρίζουν τους γονείς τους στην προσπάθεια που κάνουν να νομιμοποιηθεί η παρένθετη μητρότητα. Η Βαλεντίνα Μενεσόν εξηγεί τι συνέβαινε: «Το γεγονός ότι γεννήθηκα μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας δεν με επηρέασε πολύ. Αυτό που μας επηρέασε ήταν το γεγονός ότι οι γονείς μας ήταν διαρκώς σε μια δικαστική διαμάχη. Είχαν ραντεβού και συναντήσεις. Περνούσαν το χρόνο τους τακτοποιώντας όλα τα έγγραφα που μας αφορούσαν και δεν μας φρόντιζαν. Αυτό δεν σταμάτησε ποτέ. Ήταν εξουθενωτικό γι' αυτούς, γιατί ήταν διαρκώς στην πρώτη γραμμή. Και το ίδιο αισθανόμασταν κι εμείς, γιατί τους βλέπαμε πάντα κουρασμένους, θυμωμένους, αγανακτισμένους. Η παρένθετη μητρότητα όταν μπαίνει σε ένα οργανωμένο πλαίσιο είναι λύση. Φέρνει ευτυχία σε μια οικογένεια που δεν μπορεί να έχει παιδιά, γιατί έχει θέμα στειρότητας. Είναι λύση. Δεν είναι επιλογή».

Το να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο για τη συγκεκριμένη διαδικασία θα προστατέψει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη: τα παιδιά και τους γονείς. Μια ομάδα από προσωπικότητες της χώρας έχουν απευθύνει έκκληση να υπάρξει μια ανάλογη πρωτοβουλία. Ανάμεσά τους και η Ζενεβιέβ Ντελεζί ντε Παρσεβάλ, ψυχαναλύτρια και ειδική σε θέματα βιοηθικής: «Η κοινωνία μας αλλάζει διαρκώς. Ναι υπάρχει πρόβλημα με την τεκνοποίηση. Παράλληλα, όμως σήμερα, όλοι θέλουν να κάνουν παιδιά. Πιστεύω ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς παιδιά, αλλά όλοι θέλουν να κάνουν. Πρέπει να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, ώστε αυτά τα παιδιά να γεννηθούν στις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Δεν είναι πράγματι απλές ιστορίες. Είναι σύνθετες. Όχι μπλεγμένες αλλά σύνθετες. Έχουμε πολλά να καταλάβουμε. Αυτό που έχει σημασία για ένα παιδί είναι ότι το ήθελαν, ότι το σέβονται ως υποκείμενο. Και ότι όλοι τυγχάνουν σεβασμού, μαζί και οι παρένθετες μητέρες. Δεν πρέπει να υπάρχει κανένα μπέρδεμα ανάμεσα στον γαμέτη και το ανθρώπινο ον. Ο ψυχαναλυτής δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τους γαμέτες. Ο άνθρωπος είναι αυτός που έχει τη μεγαλύτερη σημασία».

Ιταλία

Ολοκληρώνουμε τη διαδρομή μας στην Ιταλία, όπου η παρένθετη μητρότητα απαγορεύεται επίσης. Ο Αντρέα Σιμόνε και ο Τζιάνι Τοφανέλι ζουν στο Μιλάνο με την 6χρονη κόρη τους, την Άννα. Πριν ακόμη νομοθετηθεί το σύμφωνο αστικής συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια στη χώρα τους, αυτοί είχαν παντρευτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2013. Εκεί μπόρεσαν να μεγαλώσουν την οικογένειά τους, μέσω της παρένθετης μητρότητας: «Για μας ήταν το επισφράγισμα της αγάπης που είχαμε. Αν κάποιος με ρωτούσε ποια ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου, θα έλεγα η 2α Αυγούστου 2014, όταν γεννήθηκε το κοριτσάκι μας. Τότε ολοκληρώσαμε το όνειρό μας να είμαστε μια κανονική οικογένεια. Ήθελα ένα παιδί. Το ίδιο κι εκείνος. Πρέπει να ομολογήσω, ότι όταν εμφυτεύθηκαν τα δύο έμβρυα στη μήτρα, υπήρχε η πιθανότητα να έχουμε δίδυμα. Αλλά δεν με απασχόλησε. Αν ήμουν λίγο νεότερος, ίσως αποκτούσα κι ένα δεύτερο παιδί» αναφέρει ο Αντρέα. 

Χρειάστηκε να περάσουν ένα χρόνο στα δικαστήρια για να πάρουν την μεταγραφή του αμερικανικού πιστοποιητικού γέννησης της κόρης τους, το οποίο τους αναγνώριζε ως τους νόμιμους γονείς της Άννα, το 2018: «Η κατάληξη ήταν ευτυχής για μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμη αποφάσεις που επανεξετάζονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γιατί περιπτώσεις σαν τη δική μας έχουν προς το παρόν παγώσει. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν παιδιά, που έχουν δυο γονείς στην κανονική τους ζωή, στην κοινωνική τους ζωή, στα μάτια των συμμαθητών τους, των γειτόνων και των φίλων τους, που δεν αναγνωρίζονται νομικά» εξηγεί ο Τζιάνι. 

Δύο άνδρες και ένα καροτσάκι. Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου που έγραψε ο Αντρέα για να αλλάξει τις ιδέες που έχει ο κόσμος γι' αυτό το θέμα, αλλά και για το καλό της Άννας: «Θέλω κάποια μέρα να το διαβάσει και να κατανοήσει την ιστορία της. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι να της δώσουμε όσο περισσότερη αγάπη γίνεται. Το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε είναι ότι η οικογένειά μας έχει πολλή αγάπη» λέει ο Αντρέα. Ο Τζιάνι μας εξομολογείται: «Θέλω επίσης να τονίσω ότι παιδιά σαν το δικό μας, τα θέλουν πάρα πολύ. Βέβαια, και τα παιδιά που γεννιούνται φυσιολογικά τα αγαπούν με τον ίδιο τρόπο. Τα δικά μας παιδιά όμως έχουν προκύψει από μια πολύ ισχυρή απόφαση, η οποία επαναβεβαιώνεται καθημερινά. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η δύναμη και η αφοσίωσή μας είναι η μέγιστη. Δεν υπάρχει κάτι άλλο».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Η Δούμα απαγορεύει στις Ρωσίδες να γίνουν παρένθετες αλλοδαπών

Ιταλία: Oι μητέρες βουλευτίνες θα μπορούν να θηλάζουν τα παιδιά τους μέσα στην αίθουσα

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις