Οι εξελίξεις με την ρωσική επιθετικότητα θυμίζουν στους Γεωργιανούς τα γεγονότα του 2008
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Γεωργία είναι μια χώρα που γνωρίζουν και οι... πέτρες τι σημαίνει να υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή, αμφισβητούμενα σύνορα και ρώσοι στρατιώτες από την άλλη πλευρά να βρίσκονται σε θέση μάχης. Για αυτό και οι εξελίξεις στην Ουκρανία παρακολουθούνται με ενδιαφέρον από την κοινή γνώμη.
Ο δημοσιογράφος του euronews Γιόργκο Μπολκβαντζε επισκέφθηκε το χωριό Ντβάνι, στην «κατεχόμενη γραμμή». Πίσω του βρίσκεται ένα αυθαίρετο σύνορο, ενισχυμένο με συρματοπλέγματα. «Αυτές οι γραμμές σταδιακά έρχονται ολοένα και πιο κοντά και έτσι όλο και περισσότερα εδάφη εμφανίζονται υπό τον έλεγχο των Ρώσων», μεταδίδει.
Εκεί βρίσκεται και το σπίτι του Μεράμπ Μεκαρισβίλι, το οποίο κάηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου του 2008, όταν η διαχωριστική γραμμή μετακινήθηκε προς τα εμπρός. Στον Μεκαρισβίλι είχε απαγορευτεί να αναπαλαιώσει το σπίτι και να ζήσει εκεί. Έπρεπε να αφήσει τη γη του και να χτίσει ένα νέο σπίτι 100 μέτρα μακριά από τα συρματοπλέγματα.
Ωστόσο και το νέο σπίτι του Μεκαρισβίλι βρίσκεται υπό διαρκή παρακολούθηση από τους Ρωσους σρατιώτες από έναν μικρό λόφο, που βρίσκεται εκεί κοντά. Πλέον δεν υπάρχουν πυροβολισμοί και εντάσεις, όμως η συνεχιζόμενη κατοχή υποχρεώνει πολλούς να φύγουν.
«Απαγάγουν ανθρώπους με πολύ σκοτεινούς τρόπους. Όλοι λένε ότι ήταν στα ιδιόκτητα εδάφη τους όταν συνελήφθησαν. Συχνά είναι ασαφές από πού προέρχονται οι απαχθέντες… μερικοί λένε ότι τους πήραν από τους κήπους τους, από τις αυλές τους…», αποκαλύπτει ένας ντόπιος κάτοικος.
Ο Γκόγκα Απτσιαούρι είναι δημοσιογράφος. Μένει στο Γκόρι και για αρκετά χρόνια εργαζόταν στα χωριά που βρίσκονται δίπλα την γραμμή κατοχής. Ο ίδιος λέει: «Έχουν περάσει ήδη 14 χρόνια από τον πόλεμο που ανάγκασε ανθρώπους να ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες. Σχεδόν κάθε μέρα χάνουν τις αγροτικές τους εκτάσεις, τα δάση τους ενω γίνονται απαγωγές ανθρώπων. Ρώσοι στρατιώτες τους συλλαμβάνουν κοντά σε μέρη όπου δεν υπάρχουν συρματοπλέγματα ή πινακίδες και έτσι κατηγορούνται ότι διέσχισαν τα λεγόμενα σύνορα».
Μετά την κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, η Γεωργία αποτέλεσε το πρώτο θύμα της ρωσικής επιθετικότητας. Οι πρόσφυγες από τις κατεχόμενες από την Ρωσία περιοχές της Γεωργίας δεν είναι ακόμα σε θέση να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Η κατάσταση στα σύνορα παραμένει τεταμένη. Σημερα η Γεωργία και η Ουκρανία αντιμετωπίζουν τις ίδιε προκλήσεις και εμφανίζουν να έχουν κοινό πόθο την επονομαζόμενη ευρατλαντική ολοκλήρωση.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας αναφέρει: «Αντιμετωπίζουμε την ίδια πρόκληση, την κατοχή εδαφών μας, για πολλά χρόνια. Η κυβέρνηση της Γεωργίας και ο λαος της Γεωργίας στεκόμαστε με αλληλεγγύη στο πλευρό της Ουκρανίας και του Ουκρανικού λαού σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς».
Περίπου 1.300 χιλιομετρα από τα σύνορα της Ρωσίας με την Ουκρανία, στο χωριό Ντβάνι, οι κάτοικοι ελπίζουν ότι δεν θα υπάρξει ένας ακόμα πόλεμος και ότι η Ρωσία δεν θα δημιουργήσει νέες διαχωριστικές γραμμές σε οποιαδήποτε γειτονική της ευρωπαϊκή χώρα.