«Η Ρωσία βοήθησε την Ελλάδα στην ανεξαρτησία της αλλά οι διπλωματικές μας σχέσεις έχουν σχεδόν μηδενιστεί» αναφέρει μεταξύ άλλων η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ«Η Ελλάδα, με την οποία η Ρωσία μοιράζεται βαθιές ιστορικές ρίζες, επέλεξε μια συγκεκριμένη ημερομηνία, την 6η Απριλίου, για να ανακοινώσει την απόφασή της να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες». Με αυτή τη φράση ξεκινάει ένα άρθρο της Μαρίας Ζαχάροβα, εκπροσώπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, με το οποίο ουσιαστικά καταδικάζει τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης που στέκεται στο πλευρό της Δύσης και απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Η Μαρία Ζαχάροβα γράφει επίσης ότι η Ελλάδα βοηθήθηκε από τη Ρωσία για την ανεξαρτησία της αλλά και στις περσινές πυρκαγιές. Παρόλα αυτά, λέει ότι η Ελλάδα έχει σχεδόν μηδενίσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία.
Αναλυτικά το άρθρο της Μαρίας Ζαχάροβα:
«Πρώτα, η Βικτόρια Νούλαντ βρέθηκε στην Αθήνα αυτή την ημέρα, όπως αναφέρει η εφημερίδα Καθημερινή σε ένα μικρό άρθρο για τη συνάντηση της Νούλαντ με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο. Αν η Nuland εμφανιστεί κάπου, δεν βγαίνει τίποτα καλό από αυτό.
Δεύτερον, η 6η Απριλίου είναι μια μαύρη μέρα στην ελληνική ιστορία. Σαν σήμερα το 1941 το ναζιστικό Ράιχ επιτέθηκε στη χερσόνησο (Επιχείρηση Μαρίτα). Για τον ελληνικό λαό, η 6η Απριλίου έχει την ίδια σημασία με την 22η Ιουνίου για τους Ρώσους. Ήταν απλώς μια σύμπτωση ή ένας διαβολικός υπολογισμός για λογαριασμό των Αμερικανών συμβούλων;
Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι προφανές: ήταν μια εποχή που η Ρωσία βοήθησε την Ελλάδα να αποκτήσει την ανεξαρτησία της και να αποκαταστήσει την κρατικότητά της, και ο πρώτος της επικεφαλής ήταν προηγουμένως υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, αλλά τώρα οι διπλωματικές σχέσεις αυτής της χώρας με τη Ρωσία έχουν σχεδόν μηδενιστεί. Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι μοιραζόμαστε την ίδια πίστη με τους Έλληνες, τις ίδιες παραδόσεις και ήμασταν πάντα εκεί για να βοηθήσουμε τους Έλληνες φίλους μας. Αρκεί να αναφέρουμε την προσπάθεια της Ρωσίας να βοηθήσει την Ελλάδα να καταπολεμήσει τις πυρκαγιές του περασμένου έτους στην Πελοπόννησο.
Αυτό δεν είναι τόσο θέμα ευρωατλαντικής αλληλεγγύης που διαγράφει το παρελθόν, καθώς είναι κυρίαρχη επιλογή κάθε έθνους να αποφασίσει ποιον θα τιμήσει. Ακόμη χειρότερα, αυτό στερεί από τους ανθρώπους και τα έθνη το μέλλον, την ανεξαρτησία τους και το δικαίωμα να κάνουν κυρίαρχες επιλογές.
Έτσι αυτοί οι ιστορικοί παραλληλισμοί γίνονται μια σταθερή διπλή γραμμή μεταξύ μας».