Υπάρχουν νομοθετικά κενά, με αποτέλεσμα πολλές χιλιάδες άνθρωποι να υφίστανται διακρίσεις
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ Kaby Lame τα κατάφερε χάρη στα ρεκόρ του στο tik tok, αλλά η απόκτηση ιταλικής υπηκοότητας, για τους ξένους που γεννήθηκαν εκεί ή ζουν εκεί από τότε που ήταν παιδιά, παραμένει ένα όνειρο.
Παρά τις υποσχέσεις για αλλαγές στη νομοθεσία, υπάρχουν ακόμη ελλείψεις και το θέμα δεν απασχολεί όπως φαίνεται την προεκλογική περίοδο.
Αλλά υπάρχουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι που υφίστανται σοβαρές διακρίσεις εξαιτίας αυτής της έλλειψης.
Μεταξύ των λίγων που μιλούν γι 'αυτούς είναι η Μαριλένα Ντελί Ουμουόζα, συγγραφέας και δημοσιογράφος, που αφηγείται τις ιστορίες τους κάθε εβδομάδα στο Radio Radicale μαζί με τον Αντρέα Μπιλάου.
«(...) Πήραμε συνέντευξη από την πρώην Υπουργό Ένταξης Σεσίλ Κιέντζε, ήταν η πρώτη καλεσμένη, και ακολούθησε η Στέλα Ζαν, η οποία είναι μια εξαιρετική σχεδιάστρια μόδας, με καταγωγή από την Ιταλία και την Αϊτή, που θα είναι επίσης παρούσα στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου, είχαμε τον αφρικανικής καταγωγής ζωγράφο Veffetti ως καλεσμένο, μετά είχαμε και την Ιτζιάμπα Σκέγκο η οποία είναι εξαιρετική συγγραφέας», λέει η Μαριλένα Ντελί Ουμουόζα.
Καλεσμένοι τους είναι επίσης ηθοποιοί, μουσικοί και αθλητές...
Πολίτες, στην ουσία χωρίς υπηκοότητα, αλλά που διαπρέπουν ο καθένας στον τομέα του.
«Στην Ιταλία για να αξίζεις κάτι όπως η υπηκοότητα πρέπει να διαπρέψεις πάση θυσία. Η υπηκοότητα όμως είναι δικαίωμα, επομένως είναι παράλογο ο ισχύων νόμος περί ιθαγένειας, να βασίζεται στην αγνότητα του αίματος. Εξαιτίας αυτού του νόμου σχεδόν ένα εκατομμύριο νέοι άνθρωποι υφίστανται διακρίσεις και τους στερείται το ίδιο δικαίωμα ψήφου», προσθέτει η Μαριλένα Ντελί Ουμουόζα.
Το euronews επισκέφθηκε στο Τρέντο έναν από τους ανθρώπους που απέκτησαν πρόσφατα υπηκοότητα. Ο Ιμπραήμ γεννήθηκε στη Μπουρκίνα Φάσο και η πίτσα που φτιάχνει συγκαταλέγεται στις 50 καλύτερες στον κόσμο.
Ωστόσο, η ζωή του δεν ήταν και τόσο εύκολη.
«Στην αρχή, οι άνθρωποι δεν ήθελαν να μπουν μέσα, περνούσαν μπροστά από το κατάστημα, έβλεπαν ότι στο πίσω μέρος του εργαστηρίου ήμουν εγώ, και έφευγαν κατευθείαν... Έκανα τον κόπο να απουσιάσω επίτηδες κατά τις ώρες αιχμής, είχα προσλάβει δύο λευκούς υπαλλήλους, και ήταν μια απίστευτη ανατροπή. Το μαγαζί γέμισε, σχηματιζόταν ακόμη και ουρά», δηλώνει ο Ιμπραήμ Σονιέ, ιδιοκτήτης της πιτσαρίας Ibris focacce e pizza.
Περιμένοντας τον νόμο περί ιθαγένειας, ο Ιμπραήμ εν τω μεταξύ βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών από τις παρανοήσεις που υπάρχουν τόσο στο νομοθετικό πλαίσιο όσο και στην κοινωνία.
«Το να είσαι Ιταλός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι λευκός, αλλά μπορείς να είσαι μαύρος και Ιταλός. Είμαι μαύρος, αλλά νιώθω Ιταλός», καταλήγει ο Ιμπραήμ.