Ουρές για τρόφιμα σε χωριά της Ουκρανίας

ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΤΡΟΦΙΜΑ Πνευματικά Δικαιώματα AP Photo
Από Ioannis Giagkinis
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Λαμβάνουν 12 κιλάαπό το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πριν τον πόλεμο η Ουκρανία ήταν διάσημη για τα σιτηρά της. Από αυτά προερχόταν ένα από τα σημαντικότερα αγαθά, το ψωμί, που απολαμβάνουν άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο μετά από επτά μηνες πολέμου, οι καλλιέργιες έχουν περιοριστεί και η αυθονία άρτου έχει δώσει την θέση της στην πείνα ακόμα και σε μικρά αγροτικά χωριά της Ουκρανίας όπως το Λεμπιαζε.

Το Λεμπιαζε, 51 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Χαρκόβου, βρέθηκε από την πρώτη μέρα της ρωσικής εισβολής στην πρώτη γραμμή, με τον πληθυσμό του πλέον να αντιμετωπίζει ελλείψεις σε φαγητό και να κάνουν πλέον ουρές για να προμηθευτούν.

Οι πιο πολλοί είναι ηλικιωμένοι, όπως η Γκαλίνα, μια μικροκαμωμένη 75χρονη γυναίκα, η οποία διηγείται με δάκρυα πώς ήταν να ζεις κάτω από βόμβες χωρίς ουσιαστικά να μπορείς να φας. «Στην αρχή δεν είχαμε τίποτα, κανένα μαγαζί δεν ήταν ανοιχτό, δεν είχαμε καθόλου φαγητό. Τώρα ζυγίζω μόλις 33 κιλά. Είναι τραγικό, κατέστρεψαν όλο το χωριό. Ήταν τόσο ωραία πριν, τώρα έχει καταστραφεί».

Κάθε κουτί βοήθειας, που φέρει και το λογότυπο του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ, περιέχει 12 κιλά βασικών τροφίμων - όπως λάδι, ρύζι, ζυμαρικά, φασόλια και κονσέρβες κρέατος.

Ετσι πλέον το φαγητό έστω και με αυτόν τον τρόπο φτάνει, αλλά με τον χειμώνα πλέον να πλησιάζει, υπάρχει ένα άλλο βασικό αγαθό που βρίσκεται σε έλλειψη: το χωριό στερείται ενέργειας.

«Είμαστε έξι μήνες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Και τώρα ήδη συμπληρώσαμε τρεις μήνες χωρίς αέριο, αλλά θα τα καταφέρουμε με κάποιο τρόπο», λέει μια κάτοικος. Το Λέμπιαζε ήταν, πριν από τον πόλεμο, ένα ειρηνικό χωριό με τεράστιες εκτάσεις από ηλιοτρόπια. Επιπλέον, κάθε σπίτι είχε το δικό του λαχανόκηπο αλλά και ζώα φάρμας.

Οι γείτονες βοηθούν ο ένας τον άλλον να μεταφέρουν τα βαριά κουτιά με τα τρόφιμα. Άλλοι τα μεταφέρουν σε καρότσια, άλλοι με ποδήλατα.Η μέρα που μοιράστηκαν τα τρόφιμα από τους υπαλλήλους του ΟΗΕ ήταν ημέρα χαράς για όλους τους κατοίκους του Λέμπιαζε και ευκαιρία να επιστρέψουν για λίγο τα χαμόγελα στα χείλη τους.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ουκρανία: Πόρτα- πόρτα συλλέγουν ψήφους για τα ψευδο-δημοψηφίσματα

Ουκρανία: Τα σχολεία «αγκαλιάζουν» τα παιδιά του πολέμου

Πόλεμος στην Ουκρανία: Πώς καθορίζει τις εξελίξεις η δυτική βοήθεια; (χάρτες)