Αλυσιδωτές επιπτώσεις με αύξηση της φτώχειας, της μετανάστευσης και των συγκρούσεων
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας δεν είναι εύκολα ορατή, είναι ωστόσο εξίσου ανησυχητική όσο και οι άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει επιταχυνθεί σημαντικά και εκτιμάται ότι από το 1990 η ξηρά έχει βυθιστεί κατά 10 εκατοστά κατά μέσο όρο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ακόμη και σε ένα ιδανικά ευνοϊκό σενάριο, η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί πάνω από μισό μέτρο μέχρι το τέλος του αιώνα. Σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο, η άνοδος θα είναι 1,5 μέτρο μέχρι το 2100.
Αυτό θα οδηγήσει σε πλημμύρες σε μεγάλες και πυκνοκατοικημένες περιοχές. Ορισμένα νησιωτικά κράτη της Ωκεανίας ενδέχεται να εξαφανιστούν εντελώς.
Στην Ευρώπη, αν η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί κατά ένα μέτρο, 13 εκατομμύρια άνθρωποι θα βρουν τα σπίτια τους πλημμυρισμένα.
Οι εξελίξεις αυτές δεν απειλούν μόνο με απώλεια εδαφών και οικονομικών δυνατοτήτων. Η αύξηση της φτώχειας και τη μείωση των πόρων για τους ανθρώπους που τα σπίτια τους θα βρεθούν κάτω από το νερό είναι πιθανό να οδηγήσει σε κολοσσιαία μετανάστευση, εντάσεις μεταξύ των λαών και αναζωπύρωση παλαιότερων συγκρούσεων.
Το διεθνές δίκαιο δεν προβλέπει μέτρα για μια τέτοια κατάσταση όπως η απώλεια εδαφών. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν κανόνες. Για παράδειγμα, τι θα συμβεί αν η ακτογραμμή αλλάξει λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τι θα συμβεί με τα όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, τα αλιευτικά δικαιώματα και άλλα παρόμοια ζητήματα;
Οι πλούσιες χώρες μπορούν να αντέξουν οικονομικά να κατασκευάσουν φράγματα, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ολλανδίας, αλλά ακόμη και γι' αυτές το κόστος θα είναι πολύ υψηλό. Οι φτωχότερες χώρες δεν έχουν τους απαραίτητους πόρους, και γι' αυτές ο κίνδυνος συγκρούσεων που θα προκληθούν από τις πλημμύρες θα είναι ο μεγαλύτερος.